Οι εργασίες ξεκίνησαν το απόγευμα της Παρασκευής 24 Γενάρη με την εισήγηση του απερχόμενου προέδρου και τους χαιρετισμούς των προσκεκλημένων, συνεχίστηκαν το Σάββατο 25 Γενάρη, μέρα κατά την οποία μίλησαν 52 αντιπρόσωποι, και ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 26 Γενάρη, με την ανάδειξη των νέων οργάνων της Ομοσπονδίας.

Ηταν ένα πραγματικό εργατικό συνέδριο, όπου οι συμμετέχοντας τίμησαν τον ρόλο του αντιπροσώπου, δίνοντας μαζικό και ενεργό «παρών» στις εργασίες, σε αντίθεση με τα άνευρα συνέδρια μπροστά σε άδειες καρέκλες που οργανώνουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Τόσο εισηγητικά, όσο και στις ομιλίες των 52 αντιπροσώπων παρουσιάστηκαν σημαντικές πλευρές της μέχρι τώρα δράσης, παρουσιάστηκαν τα θετικά βήματα που έγιναν και πώς αυτά επιτεύχθηκαν, αλλά και οι αδυναμίες στη μάχη αυτή και πώς γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστούν.

Η πείρα και τα συμπεράσματα που βγαίνουν μπορούν να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο την αγωνιστική δράση στον κλάδο, κάνοντας πράξη το σύνθημα του συνεδρίου: «Με καύσιμη ύλη την πείρα των αγώνων οργανώνουμε την αντεπίθεση, για την ικανοποίηση των αναγκών μας, για νέες κατακτήσεις». Ετσι, οι αντιπρόσωποι επικύρωσαν την απόφαση για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, έβαλαν στόχους για την επιτυχία της 48ωρης απεργίας και τη μαζική παρουσία των συνδικάτων από όλη τη χώρα στην πανελλαδική συγκέντρωση.

Η αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά είχε στολιστεί με δεκάδες φωτογραφίες από τις πρωτοβουλίες της Ομοσπονδίας και των συνδικάτων, με τα πανό και τα συνθήματα που απευθύνουν στους εργαζόμενους για το μεροκάματο και το ένσημο, για ασφαλείς συνθήκες δουλειάς, για τη συνταξιοδότηση και την Υγεία, για την πάλη ενάντια στη συμμετοχή στα πολεμικά σφαγεία.

Τις «λεζάντες» στην καθεμία από αυτές τις φωτογραφίες έβαλαν μάλιστα οι ομιλίες των αντιπροσώπων, ενώ οι εργασίες ξεκίνησαν με την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τους νεκρούς του κλάδου και για τους παλαίμαχους συνδικαλιστές οικοδόμους που «έφυγαν» από τη ζωή τα τρία τελευταία χρόνια.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ, η Χριστίνα Σκαλούμπακα, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), ο Γιώργος Τσουρατάκης, μέλος του προεδρείου της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), ο Γιώργος Σκιαδιώτης, εκ μέρους της διοίκησης της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, ο Αδάμος Καταλάνος, εκ μέρους της Συντεχνίας Οικοδόμων Κύπρου, ο Νίκος Δερμιτζάκης, εκ μέρους του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών και πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της Σχολής Μηχανικών του ΠαΔΑ και μέλος του ΔΣ του Παραρτήματος Περιστερίου του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, και ο Γιώργος Καλαμαράς, εκ μέρους της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Στο συνέδριο διαβάστηκαν, επίσης, χαιρετιστήρια μηνύματα που απέστειλαν ο Πάμπης Κυρίτσης, γγ της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, ο Μιχάλης Παπανικολάου, γγ της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Οικοδόμων, και ο Ρίζος Μαρούδας, μέλος της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.

«Το βασικό συμπέρασμα που απορρέει από τους αγώνες και τις μάχες που δώσαμε είναι ότι: Για να κερδίσουν οι εργαζόμενοι πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Για να έχουμε καλύτερη Ασφάλιση και ένσημο πρέπει να πληρώσουν η μεγαλοεργοδοσία και το κράτος. Για να έχουμε καλύτερες συνθήκες δουλειάς και να μην κινδυνεύουμε να σακατευτούμε πρέπει να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία. Για να μη βρισκόμαστε συνεχώς μπροστά σε ολοένα και μεγαλύτερους κινδύνους από την εμπλοκή της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους και πολεμικές αναμετρήσεις, για τα συμφέροντα των λίγων και την προώθηση των σχεδιασμών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πρέπει να δυναμώσει ο αγώνας απέναντι στην πολιτική που βάζει στο "εικονοστάσι" τα συμφέροντα των λίγων και στο "ανάθεμα" τις ανάγκες των πολλών», τόνισε στην εισήγηση ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της απερχόμενης διοίκησης.

Συνοψίζοντας τον απολογισμό της δράσης, ο Γ. Τασιούλας σημείωσε: «Βασικό συμπέρασμα του τρίχρονου απολογισμού της δουλειάς μας είναι πως για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε, να δυναμώσουμε τον αγώνα και να καταγράψουμε μικρές και μεγάλες νίκες, νέες κατακτήσεις, έχουμε στα χέρια μας ένα μεγάλο όπλο, την ταξικά προσανατολισμένη Ομοσπονδία μας με τα δεκάδες σωματεία - μέλη της. Αυτό το όπλο έχουμε ευθύνη και καθήκον να το δυναμώσουμε. Αυτό κάνουμε με σταθερά βήματα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις και για την αντεπίθεση της τάξης μας».

«Οι οικοδόμοι και οι εργαζόμενοι στις Κατασκευές δεν μπορούν να δουλεύουν από το πρωί έως το βράδυ για να συμπληρώσουν ένα αξιοπρεπές μεροκάματο και οι μεγαλοκατασκευαστές να θησαυρίζουν», ξεκαθάρισε και πρόσθεσε: «Την απόφασή μας θα την παλέψουμε να γίνει πράξη μέχρι το τέλος. Η εργοδοσία πρέπει να πληρώσει για την εργατική μας δύναμη, όχι με ψίχουλα, αλλά με ουσιαστικές αυξήσεις και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ωραρίου. Τον ρόλο του "σκλάβου" τον 21ο αιώνα δεν πρόκειται να τον δεχτούμε. Θα αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε, θα αγωνιστούμε!».

Στην κατεύθυνση αυτή, στάθηκε στην ανάγκη να προετοιμαστεί η επιτυχία της 48ωρης απεργίας και να οργανωθεί η μετακίνηση των οικοδόμων και εργαζομένων στις Κατασκευές στην Αθήνα. Ομοσπονδία και συνδικάτα διεκδικούν: Αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων. Κάθε μέρα δουλειάς και ένσημο. Να γίνουν πράξη οι δεσμεύσεις του υπουργείου Εργασίας για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και υποχρεωτικότητα των Συμβάσεων. Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Η πάλη για τη Συλλογική Σύμβαση είναι στενά δεμένη με την προσπάθεια να δυναμώνουν τα κλαδικά σωματεία, να δημιουργούνται συνδικάτα μέσα σε μεγάλους χώρους δουλειάς. Στο φόντο αυτό, ομιλίες αντιπροσώπων από μια σειρά περιοχών (Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Κοζάνη, Αιτωλοακαρνανία, Κρήτη, Πάτρα κ.α.) στάθηκαν στην ενίσχυση των γραμμών τους με νέα μέλη και στην αυξημένη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες τους. Οπως παρατήρησαν, τα αποτελέσματα αυτά καταγράφηκαν σε συνθήκες στις οποίες προετοίμασαν με επιτυχία δύο κλαδικές απεργίες (στις 6 Νοέμβρη και 22 Γενάρη) αλλά και τη συμμετοχή στην πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Στο ίδιο μήκος κύματος, αντιπρόσωποι στάθηκαν στην πολύτιμη πείρα που προκύπτει από τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση σε μεγάλα εργοτάξια, που συνδέονται με εμβληματικές επενδύσεις και επιχειρηματικούς κολοσσούς, όπως στο εργοτάξιο στο Ελληνικό και στην κατασκευή της νέας γραμμής του Μετρό στην Αττική, αλλά και στα έργα για το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι της Κρήτης. Η ύπαρξη δύο επιχειρησιακών σωματείων (Ελληνικό και Μετρό) και μιας εργοταξιακής επιτροπής, αντίστοιχα, έχει συμβάλει ώστε εκατοντάδες εργαζόμενοι να καταλαβαίνουν μέσα από την ίδια τους τη ζωή τι είναι το σωματείο, ποια είναι η σημασία και ο ρόλος του, γιατί χρειάζεται να το στηρίξουν και να παλέψουν συλλογικά για τα δικαιώματά τους. Στον χώρο δουλειάς, όπως εξήγησαν, κερδίζεται η εμπιστοσύνη των εργαζομένων, δίνεται η σκληρή μάχη ενάντια στην εργοδοσία αλλά και ενάντια στην απογοήτευση, διαπιστώνεται στην πράξη η δύναμη του συλλογικού αγώνα.

Πολλοί αντιπρόσωποι στάθηκαν στα ζητήματα υγείας και ασφάλειας, στα εργατικά «ατυχήματα», που είναι στην πραγματικότητα «εργοδοτικά εγκλήματα». Εξάλλου, όπως υπενθύμισαν, λίγες ώρες νωρίτερα είχε χάσει τη ζωή του ένας ακόμα εργαζόμενος σε οικοδομή στην Αττική, μακραίνοντας με έναν ακόμα κρίκο τη ματωμένη αλυσίδα των οικοδόμων που έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή στο μεροκάματο. Κατήγγειλαν την εντατικοποίηση, τη δουλειά έξι και εφτά μέρες τη βδομάδα, τις υπερωρίες και τη συνεχή πίεση, αλλά και την υποστελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών, που αφήνει ολόκληρους νομούς με έναν επιθεωρητή Υγείας και Ασφάλειας.

Μέσα από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων τα συνδικάτα επιβεβαίωσαν ότι έχουν τις κεραίες τους ανοιχτές για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη στις περιοχές δράσης τους, ότι δίνουν το δικό τους πρωτοπόρο «παρών» στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες για την απαράδεκτη κατάσταση στις δημόσιες δομές Υγείας, για τα προβλήματα των σχολείων, για να βρίσκει αλληλεγγύη και στήριξη κάθε φωνή πάλης και διεκδίκησης.

Από το βήμα του συνεδρίου καταγγέλθηκαν επανειλημμένα οι διώξεις σε βάρος συνδικαλιστών, η προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων και τρομοκράτησης των εργαζομένων. Στο φόντο αυτό, έγινε ιδιαίτερη αναφορά τόσο στη δίωξη που αντιμετωπίζει ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας, για τη συμμετοχή του σε κινητοποίηση ενάντια σε πλειστηριασμό, όσο και στην τραμπούκικη επίθεση που δέχθηκε ο Σταύρος Τουμανίδης, πρόεδρος του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας. «Η απάντησή μας δίνεται και θα συνεχίσει να δίνεται με πιο δυνατούς και μαζικούς αγώνες», υπογραμμίστηκε.