«Οι προκλήσεις έχουν αποδείξει ότι η Κεντρική Ασία, η Κασπία Θάλασσα, ο Καύκασος και η Τουρκία - δηλαδή ο λεγόμενος "Μεσαίος Διάδρομος" (Middle Corridor) - προσφέρουν σήμερα την πιο αξιόπιστη και συμφέρουσα οικονομική διαδρομή για το εμπόριο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης» υποστήριξε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, μεσοβδόμαδα στην Αγκυρα, υποδεχόμενος τους ομολόγους του από Ουζμπεκιστάν και Αζερμπαϊτζάν (Μπαξτιγιόρ Σαϊντοφ και Τσεϊχούν Μπαϊράμοφ), σε μία ακόμα συνάντηση που κατέγραψε πόσο οξύνονται παζάρια για την ανάδειξη νέων ενεργειακών κόμβων μεταξύ Δύσης και Ανατολής.

Επιβεβαιώνοντας δε ότι οι καταιγιστικές εξελίξεις και στη Συρία κάθε άλλο παρά άσχετες είναι με ευρύτερους ενεργειακούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς που «απλώνονται» (στη ζώνη που εκτείνεται από την Κασπία μέχρι τον Περσικό και από τα Βαλκάνια μέχρι την Κεντρική Ασία), ο Φιντάν τις χαρακτήρισε «ικανοποιητικές και υποσχόμενες», υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτές «ανοίγουν» ένα «νέο παράθυρο ευκαιρίας» για την περιοχή και επισήμανε: «Πρέπει να υποστηρίξουμε την ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της Συρίας. Η σταθερότητα και η πρόοδός της θα εξασφαλίσουν την περιφερειακή σταθερότητα και ασφάλεια, φέρνοντας νέες ευκαιρίες στην Εφοδιαστική Αλυσίδα, τη Μεταφορά, το Εμπόριο και την Ενέργεια».

Λίγα 24ωρα πριν συναντήσει τον Αζέρο και τον Ουζμπέκο ομόλογό του, ο Φιντάν είχε συζητήσει τα περιθώρια επέκτασης ενεργειακών συνεργασιών το Σαββατοκύριακο και στη Βαγδάτη, όπου εκεί εστίασε με τον Ιρακινό ΥΠΕΞ, Φουάντ Χουσεΐν, στον λεγόμενο τουρκικό «Δρόμο Ανάπτυξης» («Development Road Project» - DRP): Τον επιχειρηματικό «Διάδρομο» που όταν ολοκληρωθεί θα ενώνει με περίπου 1.200 χιλιόμετρα οδικού δικτύου και άλλα τόσα σιδηροδρομικού, το κρίσιμο λιμάνι Αλ Φάου στον Περσικό (μέρος της ελάχιστης αλλά καθοριστικής ακτογραμμής της συγκεκριμένης χώρας) με τη μεθόριο Τουρκίας - Ιράκ, κι από εκεί με την Ευρώπη.

Θυμίζουμε ότι η υλοποίηση του DPR βρέθηκε και στην προμετωπίδα της επίσκεψης που έκανε ο Πρόεδρος της Τουρκίας στο Ιράκ πέρυσι την άνοιξη, μετά από σχεδόν μια 15ετία, «σφραγίζοντας» και τετραμερές Μνημόνιο Συνεργασίας που υπέγραψαν Τουρκία, Ιράκ, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Θυμίζουμε ακόμα ότι οι ΗΠΑ παρατηρούν επισταμένα τον «απολύτως κρίσιμο ρόλο» που διαδραματίζει η Τουρκία «στην άνευ προηγουμένου αποσύνδεση» από το ρωσικό αέριο - όπως τονίζουν διαχρονικά στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ...

Στις διεργασίες για την αξιοποίηση του DPR (που με προεκτάσεις του στην Κεντρική Ασία μπορούν να αναδείξουν την Τουρκία σε κόμβο μεταφοράς υδρογονανθράκων από σημαντικά αναδυόμενα κοιτάσματα π.χ. αζέρικα σε Κασπία και ισραηλινά σε Ανατολική Μεσόγειο) ήρθε να «κουμπώσει» η ανατροπή της κυβέρνησης Ασαντ και η ανάδειξη της «νέας, μεταβατικής» ηγεσίας με στελέχη τζιχαντιστικών οργανώσεων, για χρόνια ...καταξιωμένων στις προσπάθειες επαναχάραξης συνόρων στη Μέση Ανατολή.

Από τις 8 Δεκέμβρη που «έπεσε» η κυβέρνηση Ασαντ, σε Δαμασκό και Αγκυρα, πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης Ερντογάν συζήτησαν με εκπροσώπους της νέας «ηγεσίας» ειδικά για ενεργειακές μπίζνες που οι δύο πλευρές μπορούν να «τρέξουν» αξιοποιώντας τη θέση τους δίπλα στον Περσικό Κόλπο, που συν τοις άλλοις αποτελεί και «πύλη» προς τον γοργά αναπτυσσόμενο Ινδο-Ειρηνικό και τη Νοτιοανατολική Ασία...

Ο Τούρκος υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Αμπντουλκαντίρ Ουράλογλου, σε συνέντευξη Τύπου στις 24/12 αναφέρθηκε διεξοδικά στις επενδύσεις που ήδη σχεδιάζουν τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες στην ισοπεδωμένη Συρία, ξεχωρίζοντας εκτός των άλλων και την κρίσιμη σημασία των λιμανιών της ως πύλη στη Μεσόγειο. Τότε ήταν που «ξεφούρνισε» και τα σχέδια για ανακήρυξη ΑΟΖ με τους τζιχαντιστές στη Συρία, λέγοντας ότι εξετάζεται και «μια συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας, ώστε να μπορέσουμε να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας στην Ανατολική Μεσόγειο και την "Μπλε Πατρίδα"».

Παράγοντες του τουρκικού κεφαλαίου επιχειρηματολογούν δε ότι «με την αποκατάσταση της ασφάλειας στη Συρία, η Τουρκία θα μπορούσε να ανακτήσει τη δυνατότητα να εξαγάγει οδικώς μέσω διαδρομής διαμετακόμισης σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως στο παρελθόν...», όπως σημείωνε πρόσφατα ο πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ενωσης Διεθνών Μεταφορέων της Τουρκίας, Σεραφετίν Αράς.

Για να γίνει κατανοητό το κόστος που φορτώθηκαν μεγαλοεπενδυτές όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στη Συρία το 2011 και τώρα «ανατρέπεται», υπολογίζεται ότι για να μεταφέρεται μέσω πλοίων Ro-Ro φορτίο με ρυμουλκούμενα πλοία στην Αίγυπτο, το κόστος εκτοξευόταν μέχρι και ...5.000 δολάρια παραπάνω τη φορά!

Οπως είπε ο Αράς σε πρόσφατη συνέντευξή του, «χρησιμοποιώντας αυτή τη διαδρομή, μπορούμε να φτάσουμε στην Ιορδανία σε τρεις ημέρες και στις υπόλοιπες χώρες του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) σε πέντε ημέρες».

Περιέγραψε κι αυτός «ευκαιρίες για αυξημένο εμπόριο και επιχειρήσεις με όλες τις χώρες του ΣΣΚ τόσο για τους εξαγωγείς μας όσο και για όλο τον επιχειρηματικό κόσμο Ευρώπης - Ασίας», υποστηρίζοντας ότι «το άνοιγμα της διαδρομής διαμετακόμισης θα σήμαινε ότι Συρία, Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες του ΣΣΚ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το δυναμικό του τουρκικού στόλου μεταφοράς για εξαγωγές στην Τουρκία και την Ευρώπη».

Ειδικά για τη χερσαία σύνδεση της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή μέσω Τουρκίας, μόνο και μόνο η σύνδεσή της με το Ιράκ εκτιμάται ότι μπορεί να μειώσει τον χρόνο μεταφοράς εμπορευμάτων μεταξύ Ευρώπης και Περσικού Κόλπου μέχρι και 12 με 15 μέρες, μειώνοντας κατ' επέκταση και το σχετικό κόστος. Ο πρόεδρος του τουρκο-ιρακινού Συμβουλίου Επιχειρήσεων, Χαλίτ Ακάρ, εκτίμησε ότι το DPR προσφέρει τεράστιες οικονομικές ευκαιρίες για ολόκληρη την περιοχή, όχι μόνο το Ιράκ και την Τουρκία, μιλώντας για «αυξανόμενη ζήτηση» ειδικά στους τομείς των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, των Κατασκευών και της παραγωγής Τροφίμων, που «προσφέρουν σημαντικές δυνατότητες για περαιτέρω συνεργασία».

Σημειωτέον ότι τουρκικών συμφερόντων κατασκευαστικοί όμιλοι «τρέχουν» την ανακαίνιση του διεθνούς αεροδρομίου της Μοσούλης, που μέχρι το καλοκαίρι λέγεται πως θα επαναλειτουργήσει...