Τη βδομάδα που μας πέρασε στη γειτονική μας Σερβία είχαμε την παραίτηση του πρωθυπουργού, Μίλος Βούτσεβιτς, μετά από πολύμηνες λαϊκές κινητοποιήσεις, στις οποίες συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, για τα «σερβικά Τέμπη».

Οπως η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα, έτσι και η κυβέρνηση του Προέδρου Αλ. Βούτσιτς στη Σερβία, προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να συγκαλύψει τις ευθύνες της και να αποπροσανατολίσει από τις αιτίες και την πολιτική που οδηγούν σε τέτοια τραγικά γεγονότα.

Από την άλλη, η είδηση της παραίτησης του Μ. Βούτσεβιτς οδήγησε σε διάφορους πολιτικούς συνειρμούς με τη χώρα μας, που συγκλονίστηκε την περασμένη Κυριακή από τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών. Αυτούς τους συνειρμούς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί η «αμαρτωλή» και νεόκοπη σοσιαλδημοκρατία. Ετσι, ο επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, πόσταρε πως «η Σερβία μάς πέρασε σε δημοκρατία», ενώ ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς Νάσος Ηλιόπουλος, μας ενημερώνει ότι «η Σερβία δείχνει τον δρόμο», και από κοντά ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης αναρωτήθηκε: «Στη Σερβία είχαμε παραίτηση πρωθυπουργού, εδώ;».

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που διεθνή γεγονότα γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθούν μέσα από τους παραμορφωτικούς «φακούς» των αστικών δυνάμεων, που θέλουν σε τελική φάση να «σερβίρουν» στον λαό τις ξαναζεσταμένες «σούπες» των «προοδευτικών», κεντροαριστερών κυβερνήσεων ή έναν δήθεν «ανθρώπινο», «αδιάφθορο» και «δίκαιο» καπιταλισμό.

Τι ισχύει, ωστόσο, στην πραγματικότητα στην προκειμένη περίπτωση;

Ας δούμε καταρχάς τα γεγονότα:

Την 1 Νοέμβρη 2024 στον σιδηροδρομικό σταθμό της 2ης μεγαλύτερης πόλης της Σερβίας, στο Νόβι Σαντ, κατέρρευσε ένα τσιμεντένιο στέγαστρο με συνέπεια 14 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και 3 να τραυματιστούν σοβαρά.

Από το 2021 είχαν ξεκινήσει οι εργασίες ανακαίνισης του σιδηροδρομικού δικτύου και του συγκεκριμένου σταθμού, από την κοινοπραξία «JV Azvi» - «Taddei» - «Horta Coslada International», όπου κύριο ρόλο είχαν 2 κινεζικές εταιρείες. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2022 και τα τρένα στη γραμμή Βελιγράδι - Νόβι Σαντ μπορούν να αναπτύσσουν ταχύτητες 200 χιλιομέτρων την ώρα. Την ίδια ώρα, ωστόσο, το τσιμεντένιο στέγαστρο του σταθμού (βλέπε ασφάλεια επιβατών και ζύγι κόστους - οφέλους), που ήταν κατασκευασμένο από το 1964, όχι μόνο δεν αντικαταστάθηκε κατά την ανακαίνιση του σταθμού, που κόστισε 16 εκατομμύρια ευρώ, αλλά σε αυτό προστέθηκε επιπλέον βάρος μεταλλικών κατασκευών με υαλοπίνακες.

Αμέσως μετά το έγκλημα στη Σερβία ξέσπασαν μεγάλες διαδηλώσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν οι φοιτητές και οι οποίες στηρίχθηκαν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που πρόβαλαν το ζήτημα της διαφθοράς στο σερβικό κράτος, του νεποτισμού των κυβερνητικών στελεχών, ότι μέρος από τα χρήματα του σερβικού λαού δεν πηγαίνουν στα έργα, αλλά σε πολιτικούς, στην «κλεπτοκρατία».

Ο Βούτσεβιτς, που τώρα παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, ήταν δήμαρχος του Νόβι Σαντ όταν ξεκινούσαν τα έργα ανακαίνισης του σιδηροδρομικού σταθμού. Νωρίτερα είχε παραιτηθεί ο υπουργός Συγκοινωνιών και έχουν διωχθεί από τις δικαστικές αρχές 15 άτομα.

Το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ φέρνει πολιτικές διεργασίες στη Σερβία, όπου κυβερνάει ένας συνασπισμός κομμάτων, που αποτελείται τόσο από το δεξιό κόμμα του Προέδρου, Αλ. Βούτσιτς, το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα, αλλά και άλλα, μεταξύ αυτών τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, όπως το Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.

Η Σερβία, που από το 2012 έχει το καθεστώς του «υποψήφιου μέλους της ΕΕ», έχει καταφέρει να διατηρεί στενές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τον Οκτώβρη 2024, σε έκθεσή της, αφού διαπιστώνει την «πρόοδο» της Σερβίας στον «δρόμο» προς την ένταξη στην ΕΕ, προειδοποιεί πως η ενίσχυση των σχέσεων με τη Ρωσία δεν συνάδει με αυτήν την επιλογή.

Ανάλογη δυσαρέσκεια έχουν δείξει και οι ΗΠΑ, που έχουν καλέσει τη σερβική κυβέρνηση να «απαλλάξει» τη μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία NIS από τα ρωσικά κεφάλαια της «Γκαζπρόμ», που ελέγχουν πάνω από το μισό των μετοχών της εταιρείας, ώστε «να αποφευχθούν οι κίνδυνοι» για τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Βελιγραδίου και Ουάσιγκτον. Ο Πρόεδρος Βούτσιτς στην κατεύθυνση αυτή προωθούσε τη διαδικασία απόσυρσης του ρωσικού κεφαλαίου από τη NIS έως τις 25 Φλεβάρη. Γεγονός, βέβαια, καθόλου ευχάριστο για τα ρωσικά καπιταλιστικά συμφέροντα. Ωστόσο, στις 25 Γενάρη ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Α. Βούλιν, δήλωσε: «Δεν είμαστε καταχραστές, δεν είμαστε ληστές, δεν θα αφαιρέσουμε την περιουσία κανενός». Υπογράμμισε δε πως η εξαγορά του ρωσικού μεριδίου της NIS μπορεί να γίνει μόνο σε συνεννόηση με τη Μόσχα.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, της σύγκρουσης μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις αγορές, για την Ενέργεια, για γεωστρατηγικά στηρίγματα, που έχουν δώσει και τον μεγάλο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, γίνεται προσπάθεια να αξιοποιηθεί η αγανάκτηση της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων για το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό στο Νόβι Σαντ.

Η παραίτηση του πρωθυπουργού της Σερβίας, που δεν πρέπει να συγκρίνεται με την Ελλάδα, μιας και εκεί το αστικό σύστημα είναι προεδρικό και ο Πρόεδρος μπορεί να «ανακυκλώνει» το υπόλοιπο πολιτικό αστικό «προσωπικό», μεταξύ άλλων και τον εκάστοτε πρωθυπουργό, είναι μια απόπειρα «αποσυμπίεσης» της λαϊκής αγανάκτησης.

Ο Πρόεδρος Βούτσιτς έχει ακόμη στη «φαρέτρα» του και άλλα αστικά «κόλπα», όπως δημοψήφισμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, ακόμη και πρόωρες προεδρικές εκλογές εάν το κρίνει σκόπιμο, για να διασφαλίσει τις θέσεις της παράταξής του και καπιταλιστικών κοινωνικο-οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπεί. Ηδη προχωρά στη συγκρότηση νέου πολιτικού συνασπισμού με την επωνυμία «Κίνημα για τον λαό και το κράτος».

Από τη μεριά της, η δεξιά και κεντροδεξιά φιλο-ΕΕ αντιπολίτευση, που έχει στις γραμμές της και φιλο-ΝΑΤΟικές δυνάμεις, και η οποία στις τελευταίες εκλογές του 2023 είχε συγκεντρώσει με τον συνασπισμό «Σερβία ενάντια στη βία» το 24%, πρόλαβε να διαλυθεί την επόμενη χρονιά. Ετσι, τώρα, στηρίζοντας τις λαϊκές κινητοποιήσεις προωθεί το αίτημα της συγκρότησης μεταβατικής κυβέρνησης τεχνοκρατών, η οποία θα αναλάβει τη διοργάνωση νέων «ελεύθερων» εκλογών, όποτε αυτές γίνουν. Ελπίζει έτσι να κερδίσει πολύτιμο πολιτικό χρόνο για να ανασυγκροτηθεί.

Από τις παραπάνω εξελίξεις στη Σερβία βλέπουμε πως η δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση για το έγκλημα στον σιδηροδρομικό σταθμό του Νόβι Σαντ γίνεται «μπαλάκι» στο αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας, ακόμη και σε πιθανούς σχεδιασμούς «πορτοκαλί επαναστάσεων», όπως έχει ήδη καταγγείλει ο αντιπρόεδρος της σερβικής κυβέρνησης, Α. Βούλιν, σε δηλώσεις στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ΙΤΑΡ-ΤΑΣΣ, σημειώνοντας: «Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών ξεκίνησαν, οργάνωσαν και χρηματοδότησαν όσα συμβαίνουν στη Σερβία με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης της χώρας».

Πέρα, όμως, και άσχετα από το αν υπάρχουν ή όχι οι συγκεκριμένοι σχεδιασμοί, ή αν πρόκειται για κυβερνητικό εφεύρημα, εκείνο που βλέπουμε στη Σερβία είναι να μένουν στο απυρόβλητο οι αιτίες του εγκλήματος, που όπως και στην Ελλάδα, στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών, βρίσκονται στο γεγονός ότι μιλάμε για καπιταλιστικές κοινωνίες, που κινούνται πάνω στις «ράγες» του καπιταλιστικού κέρδους. Πάνω σε αυτές σχεδιάζουν και εκπονούν τα έργα - ανεξάρτητα μάλιστα αν ο ανάδοχος όμιλος προέρχεται από το ένα ή το άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο - στη βάση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, κι όχι για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Δυστυχώς στη Σερβία, σε αντίθεση με την Ελλάδα, δεν υπάρχει ισχυρό εργατικό ταξικό κίνημα, δεν υπάρχει ισχυρό ΚΚ, ώστε να αναδείξει το σύνθημα που γεννήθηκε στις λαϊκές κινητοποιήσεις στη χώρα μας: «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας!».

Ετσι, στην πράξη η δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση εγκλωβίζεται στα αστικά παιχνίδια και στην αναζήτηση της «εξυγίανσης» του συστήματος και οι κινητοποιήσεις διεξάγονται με κεντρικό σύνθημα «Η διαφθορά σκοτώνει»! Λες και μπορεί να υπάρξει καπιταλισμός που δεν θα αναδίνει σαπίλα...

Αλήθεια, πού βρίσκεται αυτός ο ιδανικός καπιταλισμός;

• Μήπως στις ΗΠΑ, όπου μέσα στη βδομάδα είδαμε τις εταιρείες της τεχνολογίας, που έχουν καταπιεί τον αγλέουρα από κρατικές ενισχύσεις και προνόμια, να κατακρημνίζονται; Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός πως τον περασμένο Οκτώβρη η μεγάλη πολεμική βιομηχανία «Raytheon», από την οποία παραγγέλνει όπλα το αμερικανικό Πεντάγωνο, συμφώνησε να πληρώσει πρόστιμο 950 εκατομμύρια δολάρια, ερχόμενη εξωδικαστικά σε συμβιβασμό, για να αρθούν οι κατηγορίες της διαφθοράς. `Η τι να πούμε για τον θρυλικό Μπομπ Μενέντεζ;
• Μήπως στη Ρωσία, όπου μέσα σε έναν χρόνο και ενώ εκτυλίσσεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, πάνω από 10 υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου Αμυνας, μεταξύ άλλων και υφυπουργοί, είναι στο σκαμνί του κατηγορούμενου για διαφθορά;
• Μήπως στην Κίνα, όπου μόνο μια εταιρεία ακινήτων, η «China Evergrande», άφησε «φέσι» 333 δισεκατομμύρια δολάρια και ο ιδρυτής, Χέι Καγιάν, κατηγορείται για διαφθορά και είναι υπόδικος;
• `Η μήπως στις χώρες της ΕΕ, όπου τα επιχειρηματικά λόμπι της διαφθοράς έχουν ανακηρυχθεί από το Ευρωκοινοβούλιο «ζωτικό στοιχείο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας»; Με μόνη αντίθεση αυτή των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ.

Δεν υπάρχει αδιάφθορος καπιταλισμός!

Αυτοί που προσπαθούν να «παντρέψουν» τις εξελίξεις στη Σερβία και στην Ελλάδα, για να σερβίρουν στον λαό το ξαναζεσταμένο πιάτο της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, ας προσέξουν.

Καταρχάς στη Σερβία δύο πολιτικά «αδελφάκια» τους, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, βρίσκονται στην κυβέρνηση, οπότε οι συγκρίσεις με την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι και τόσο δόκιμες. Πολύ περισσότερο που η καραμπινάτη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών από την κυβέρνηση της ΝΔ αφορά πολιτικές και ποινικές ευθύνες, που συνδέονται με την «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, τον τεμαχισμό, την έλλειψη μέτρων ασφάλειας κ.ά., με αφετηρία την πολιτική της ΕΕ, την οποία υπερασπίζονται και οι κάθε λογής σοσιαλδημοκράτες στη χώρα μας.

Το κύριο, όμως, είναι ότι εδώ είναι Ελλάδα! Κι ο λαός μας έχει συσσωρεύσει αρκετή πολιτική εμπειρία, αρκετή για ...«να φυσάει και το γιαούρτι»!

Υπάρχει ΚΚΕ που ξέρει να αποκαλύπτει τη δυσωδία που αναδίνεται από τις διάφορες «προοδευτικές σούπες» και να χαλάει τα σχετικά «τραπεζώματα».

Υπάρχει εργατικό - λαϊκό κίνημα, που μπορεί να στοχεύσει τον πραγματικό φταίχτη: Τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια, που για να αυξήσουν την κερδοφορία τους σπέρνουν τις αιτίες των εγκλημάτων στους χώρους δουλειάς, στις μαζικές μεταφορές, παντού, όπου αυτοί «μετράνε κέρδη και ζημιές» ενώ τα λαϊκά στρώματα «μετράνε ανθρώπινες ζωές».

Το ΚΚΕ, καταθέτοντας αίτημα για διεξαγωγή προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης στη Βουλή, θέτει την ουσία του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος, εκφράζει τη θέληση εκατοντάδων χιλιάδων, που διαδηλώνουν σε όλη την Ελλάδα εδώ και δυο χρόνια τώρα, απαιτώντας να πληρώσουν όλοι όσοι ευθύνονται για το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, να μην συγκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν σε αυτό, που παραμένουν και προετοιμάζουν νέα Τέμπη.

Δεν θα αρκεστούμε με τίποτα λιγότερο, συνεχίζοντας την πάλη για την ανατροπή αυτής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.