Ενδεικτικά, κληθείς χτες, στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, να ξεκαθαρίσει ποια είναι η θέση της κυβέρνησης όσον αφορά την «πρόταση» Τραμπ (όπως την ξεστόμισε δίπλα στον Νετανιάχου), κατέφυγε στη γνωστή κυβερνητική τακτική τού «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»: «Εγώ μπορώ να απαντήσω για τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης ως προς τη μεταναστευτική της πολιτική. Οπως έχουμε πει πολλές φορές, διέπεται από δύο χαρακτηριστικά: Αυστηρότητα αλλά και δικαιοσύνη. Ευρύτερα η χώρα μας είναι ένα κράτος το οποίο σέβεται τους νόμους, το διεθνές δίκαιο και, από εκεί και πέρα, παρακολουθεί το σύνολο των εξελίξεων και συνεχίζει να εφαρμόζει τη δική της πολιτική», είπε, προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα.

Κληθείς επίσης να διευκρινίσει αν η κυβέρνηση, εφόσον σέβεται το διεθνές δίκαιο, αντιτίθεται στην «πρόταση» Τραμπ, έκανε ξανά τον ανήξερο: «Η Ελλάδα τοποθετείται διά των αρμοδίων οργάνων», είπε, λες και η θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν καλύπτει τέτοια ζητήματα. «Οταν θα έχουμε την ανάγκη να έχουμε κάποια επίσημη τοποθέτηση, θα είναι από το αρμόδιο υπουργείο. Αυτό που μπορώ να σας πω εγώ είναι τι κάνουμε εμείς και να αξιολογούμε και να σχολιάζουμε τις δικές μας κινήσεις και τις δικές μας ενέργειες», πρόσθεσε, συνεχίζοντας να προκαλεί εφόσον παρουσιάζει τον ξεριζωμό ενός λαού από τις πατρογονικές του εστίες ως κάτι το ...δευτερεύον, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι και τα δάκρυά τους π.χ. για την Ουκρανία κροκοδείλια ήταν, εφόσον τους τα υπαγόρευαν από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, προκειμένου να «τρέξουν» άλλα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Σημειωτέον, η θέση της κυβέρνησης, πέρα από το ότι είναι κυνική και απαράδεκτη, αποκτά πραγματικά επικίνδυνα χαρακτηριστικά και για τα ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα, καθώς ενόψει νέου γύρου παζαριών στο Κυπριακό η κυβέρνηση εμφανίζεται να αποδέχεται στην πράξη την κατοχή, τους ξεριζωμούς και τους εκτοπισμούς ως «λύση», ενώ, όπως έγραψε χτες η «Καθημερινή» για τους στόχους και τις «ουρές» της αμερικανικής «πρότασης», «ενδέχεται να προκύψουν παρεμβάσεις από την πλευρά Τραμπ για το κλείσιμο των "ανοικτών" ζητημάτων σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο», με ό,τι αυτό συνεπάγεται εφόσον προχωρούν σε τέτοιο πλαίσιο.

Στο μεταξύ, στην Ινδία βρίσκεται από χτες ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης, για την ανάληψη άλλης μιας ευρωατλαντικής κοπής αποστολής με ορίζοντα τον διάδρομο IMΕEC (India - Middle East - Europe Economic Corridor / Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης).

Χαρακτηριστικά, σε συνάντησή του χτες με τον Ινδό ομόλογό του, Subrahmanyam Jaishankar, συζήτησαν «τρόπους ενίσχυσης των διμερών δεσμών», με έμφαση στο εμπόριο, στη ναυτιλία και στις «επενδύσεις», με τον Γεραπετρίτη να τονίζει τη «γεωστρατηγική σημασία» του IMEEC και τον ρόλο της Ελλάδας ως «φυσικό κατώφλι προς την Ευρώπη». Ο Ελληνας υπουργός επιβεβαίωσε εξάλλου την πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει δύο νέα προξενεία, σε Βομβάη και Μπανγκαλόρ.

Προηγούμενα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «The Hindu», έβαλε πρόταγμα οι δύο πλευρές να συζητήσουν «τις σημαντικές ευκαιρίες για την περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών μας σχέσεων σε διάφορους τομείς, όπως η θαλάσσια ασφάλεια, η ναυτιλία, το εμπόριο, οι επενδύσεις, ο πολιτισμός και ο τουρισμός». Επέμεινε, δε, ότι «οι οικονομικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Ινδίας παρουσιάζουν σημαντικές ανεξερεύνητες δυνατότητες», βάζοντας ως «τομείς ιδιαίτερου ενδιαφέροντος» τα δομικά υλικά, τα τρόφιμα - ποτά και τις ΑΠΕ.

Πρόσθεσε, εξάλλου, την παράμετρο ότι Ινδία και Ελλάδα «αποτελούν πυλώνες σταθερότητας στις αντίστοιχες γεωγραφικές τους περιοχές, δηλαδή στον Ινδο-Ειρηνικό και τη Μεσόγειο», υπό την έννοια βέβαια ότι υπηρετούν σχέδια του ευρωατλαντισμού, κόντρα στη διείσδυση άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Σε αυτό το πλαίσιο διαβεβαίωσε για τον IMΕΕC ότι η ελληνική κυβέρνηση «υποστηρίζει πλήρως το οραματικό έργο του Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας - Μέσης Ανατολής - Ευρώπης και φιλοδοξεί να αποτελέσει τη φυσική πύλη εισόδου της Ινδίας προς την Ευρώπη και πέρα από αυτήν. Δεδομένης της γεωστρατηγικής μας θέσης, της ιδιότητάς μας ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου και της ηγετικής μας θέσης στην παγκόσμια εμπορική ναυτιλία, οραματιζόμαστε να διαδραματίσουμε ζωτικό ρόλο».

Εντάσσοντάς τον άλλωστε στα σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, υπογράμμισε ότι στην κυβέρνηση βλέπουν τον IMΕEC «ως κάτι περισσότερο από έναν απλό οικονομικό διάδρομο. Εχει μια έντονη γεωστρατηγική συνιστώσα. Και έχει τη δυνατότητα να καταστεί ένας διάδρομος ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας», αυξάνοντας την «ανθεκτικότητά μας απέναντι στις μελλοντικές προκλήσεις», όπως είπε, με το βλέμμα στην επέκταση της Κίνας, και οξύνοντας στην πράξη τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών και διαύλων.

Καθώς, τέλος, η κυβέρνηση παζαρεύει με ινδικούς ομίλους λιμάνια (π.χ. λέγεται ότι ο ινδικός όμιλος «Adani» βρίσκεται σε συζητήσεις για την απόκτηση τερματικού σταθμού στην Καβάλα ή στον Βόλο), ο Γεραπετρίτης διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση «χαιρετίζει το δυνητικό ενδιαφέρον ινδικών εταιρειών για επενδύσεις σε ελληνικά λιμάνια», καθώς «αυτό ευθυγραμμίζεται με τη φιλοδοξία της Ελλάδας να αποτελέσει την πύλη του πρωτοποριακού διαδρόμου IMΕEC προς την ευρωπαϊκή αγορά». «Πούλησε», μάλιστα, την αξία τους λέγοντας στους Ινδούς ότι «τα ελληνικά λιμάνια βρίσκονται σε στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας, γεγονός που τα καθιστά ιδανικούς κόμβους μεταφορών για τη σύνδεση αυτών των τριών ηπείρων. Αρκετά ελληνικά λιμάνια είναι ήδη κέντρα διαμετακομιστικού εμπορίου και στοχεύουμε να ενισχύσουμε τη χωρητικότητά τους, αυξάνοντας τη συνδεσιμότητα και προωθώντας περαιτέρω τις υπηρεσίες θαλάσσιων μεταφορών».

Σήμερα προγραμματίζεται συνάντηση Γεραπετρίτη με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας της Ινδίας. Θα είναι επίσης κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση της ινδικής «δεξαμενής σκέψης» «Observer Research Foundation», με τίτλο «Εταιρική Σχέση Ελλάδας - Ινδίας στο σημερινό γεωπολιτικό τοπίο».