Eurokinissi

Ειδικότερα ο ελληνόκτητος στόλος έφτασε 5.700 πλοία, ενώ διατηρεί το υψηλό ποσοστό, της τάξεως του 20%, στην παγκόσμια χωρητικότητα.

Οσον αφορά τις επιμέρους κατηγορίες πλοίων προηγούνται με 2.685 τα φορτηγά πλοία Bulk Carries (μεταφορά χύδην φορτίων, όπως σιτηρά, άνθρακα, σιδηρομετάλλευμα κ.ά.) και ακολουθούν τα oil tankers-πετρελαιοφόρα με 887.

Για την Ευρωπαϊκή Ενωση όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε πρωτοκαθεδρία στον τομέα της ναυτιλίας, με το 61% της ευρωπαϊκής χωρητικότητας να αντιστοιχεί στους Ελληνες εφοπλιστές. Ενδεικτικοί είναι επίσης οι μεγάλοι όγκοι LNG και αργού πετρελαίου που εισήχθησαν στην Ευρώπη μέσω ελληνόκτητων πλοίων (βλέπε και σχετικό θέμα στις σελίδες 12 - 13).

Στο διά ταύτα ο κύκλος εργασιών από αυτή τη διεθνή δραστηριότητα εκτιμάται πως κυμαίνεται ετησίως μεταξύ 40-50 δισ. δολάρια, δίνοντας φυσικά τα ανάλογα τεράστια κέρδη στους εφοπλιστές. Αξίζει να σημειωθεί επίσης πως πάνω από 20 εταιρείες είναι εισηγμένες σε ξένα χρηματιστήρια και με την συνολική κεφαλαιοποίηση να υπερβαίνει τα 9 δισ. δολάρια.

Η κερδοφορία των Ελλήνων εφοπλιστών άλλωστε εκφράζεται και στις παραγγελίες για τη ναυπήγηση νέων πλοίων που στην παρούσα φάση ανέρχεται στα 589, χωρητικότητας πάνω από 56 εκατ. τόνους. Από αυτά τα 387 ναυπηγούνται στην Κίνα, τα 139 στην Κορέα και τα 45 στην Ιαπωνία, ενώ σε όλα τα παραπάνω δεν συνυπολογίζεται η τυχόν αγορά μεταχειρισμένων πλοίων. Συνολικά την τελευταία 10ετία οι ελληνικές επενδύσεις σε νεότευκτα πλοία σε ναυπηγεία σε όλο τον κόσμο ξεπέρασαν τα 100 δισ. δολάρια.

Η ανάγνωση των στοιχείων φανερώνει τον «αέρα» που κανονικότατα φουσκώνει τα «πανιά» των Ελλήνων εφοπλιστών και ο οποίος μάλιστα «φουσκώνει» ακόμα περισσότερο από τις «διεθνείς προκλήσεις». Εξάλλου πολλές φορές έχει ομολογηθεί από τους ίδιους εφοπλιστές αλλά και στελέχη του κλάδου πως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος τροφοδοτεί την κερδοφορία τους, θυμίζοντας την παροιμία «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», την ώρα που οι ναυτεργάτες βιώνουν την άγρια εκμετάλλευση, ενώ στέλνονται και στο «στόμα του λύκου», στις εμπόλεμες ζώνες, με τεράστιους κινδύνους.

Το προηγούμενο διάστημα πολλές αναλύσεις για την πορεία της ναυτιλίας σημειώνουν ότι τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες που καθόρισαν την πορεία των υψηλών κερδών, κυρίως μέσα από την αύξηση των ναύλων: Η πανδημία που εκτόξευσε την κερδοφορία, κυρίως των containers. Οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και η μείωση της κίνησης στο Σουέζ και η ξηρασία στη Διώρυγα του Παναμά που προκάλεσε καθυστερήσεις στη διέλευση των πλοίων.

Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος των συνεπειών από την αύξηση των ναύλων κατέληξε στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, τροφοδοτώντας εκ νέου την ακρίβεια κ.ο.κ.

Από την άλλη το ενδεχόμενο μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο τον κλάδο, όπως υπογραμμίζουν διάφορες φωνές. Ακόμη και τώρα, που διαφαίνεται μερική επαναφορά της Διώρυγας του Σουέζ, υπάρχει προβληματισμός πως τα ναύλα δεν θα επηρεαστούν από τη χωρητικότητα που θα απελευθερωθεί στην αγορά και την πρόσθετη προσφορά πλοίων, πολύ παραπάνω αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για σημαντικό φρένο στις καπιταλιστικές οικονομίες.

Ενώ αυτές τις μέρες μάλιστα γίνονται και οι πρώτες εκτιμήσεις για τα απόνερα στη ναυτιλία και την επίδραση στους ναύλους με βάση τις εξαγγελίες Τραμπ για την επιβολή δασμών στις εισαγωγές αλουμινίου και χάλυβα, με τους εφοπλιστές να «ράβουν κουστούμι» ξανά σε ό,τι αφορά μια νέα αύξηση ναύλων κ.τ.λ.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, δηλαδή, ναυτεργάτες και λαϊκά στρώματα θα κληθούν να κουβαλήσουν στις πλάτες τους τον νέο γύρο κερδοφορίας των εφοπλιστών, καταρρίπτοντας και τον μύθο της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που παρουσιάζουν τα δικά τους συμφέροντα ως «εθνικό συμφέρον». Μύθος που επιστρατεύτηκε από πέρυσι, για να δικαιολογηθεί και η αποστολή της ελληνικής φρεγάτας και η περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Κι επειδή στο ίδιο πλαίσιο η παρουσίαση των παραπάνω στοιχείων συνοδεύτηκε από τη διαφήμιση για το «αποτύπωμα» της ελληνικής ναυτιλίας στην οικονομία καθώς και τη μεγάλη «κοινωνική ευθύνη» που επιδεικνύουν οι μέτοχοί της, η πραγματικότητα που έχει ποια αποδειχθεί, δεν κρύβεται: Οι περιουσίες και τα κέρδη των εφοπλιστών όπως και όλων των καπιταλιστών είναι αποτέλεσμα της σκληρής εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, στη συγκεκριμένη περίπτωση των ναυτεργατών μαζί με την προκλητική φοροασυλία και τα αμέτρητα προνόμια, όπως και στο εφοπλιστικό κεφάλαιο που δόθηκαν διαχρονικά επί όλων των κυβερνήσεων.