Τα ονόματα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους στις ράγες των Τεμπών διάβασε η Φαίδρα Σούρτη, φοιτήτρια στο Βιολογικό. «Παρών» και «παρούσα» ήταν η ηχηρή απάντηση του συλλαλητηρίου, σε κάθε ένα από τα 57 ονόματα που ακούστηκαν από τα μεγάφωνα.

Αμέσως μετά, το πλήθος τήρησε ενός λεπτού σιγή, πριν ξεσπάσει σε νέα συνθήματα: «Στέρεψαν τα δάκρυα και έγιναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί». Το ασφυκτικά γεμάτο με διαδηλωτές Σύνταγμα χαιρέτισε η ομιλήτρια, σχολιάζοντας ότι ακριβώς μέσα σε αυτό το πλήθος χιλιάδες νιώθουν ότι μπορούν να «αναπνεύσουν».

«Τα Τέμπη δεν ήταν απλώς ένα δυστύχημα, όπως θέλουν να μας πείσουν, ήταν ένα έγκλημα», σημείωσε ο Νίκος Βλαχόπουλος, φοιτητής στο Τμήμα Ναυπηγών του ΕΜΠ. «Τα νέα Τέμπη καραδοκούν», πρόσθεσε και μετέφερε την απόφαση των φοιτητών να συνεχίσουν να βρίσκονται στον δρόμο.

Τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στα τρένα, αιτήματα κρίσιμα για την ασφάλεια που αγνοήθηκαν από την εταιρεία και τις κυβερνήσεις, μετέφερε ο Βασίλης Ζαβογιάννης, σιδηροδρομικός από το Σωματείο Προσωπικού Κίνησης (ΠΕΠ ΤΡΑΙΝΟΣΕ).

«Δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα», κατήγγειλε, υπενθυμίζοντας πως εκτός όλων των άλλων προβλημάτων, το δίκτυο έχει υποστεί ζημιές από την κακοκαιρία «Daniel» που δεν έχουν αποκατασταθεί. «Απεργούμε για να μπορούμε να επιστρέφουμε στα σπίτια μας εμείς και οι επιβάτες», υπογράμμισε.

Το διαχρονικό έγκλημα της «απελευθέρωσης» και τις επιπτώσεις του στην ασφάλεια του σιδηρόδρομου ανέδειξε ο Δημήτρης Κουτσιαύτης, πρόεδρος του Σωματείου των Μηχανοδηγών (Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού Ελξης).

«Σιδηροδρομικοί και επιβάτες έχουμε πληρώσει βαρύ φόρο αίματος», επισήμανε και υπενθύμισε σοβαρά συμβάντα, που προηγήθηκαν της μετωπικής σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών που βρέθηκαν να κινούνται για ένα σχεδόν τέταρτο στις ίδιες ράγες σε αντίθετη κατεύθυνση.

Στο βήμα της συγκέντρωσης βρέθηκαν στη συνέχεια συγγενείς θυμάτων, μιλώντας για τον ακούραστο αγώνα που δίνουν για να αποδοθούν ευθύνες για το έγκλημα, αλλά και για να μην υπάρξουν νέα Τέμπη. Επίσης έγινε σύνδεση με το σημείο της σύγκρουσης και την εκδήλωση που βρισκόταν σε εξέλιξη εκεί.

«Δεν θέλουμε το κράτος να σκοτώνει τα παιδιά μας», τόνισε ο Ηλίας Παπαγγελής, πατέρας της Αναστασίας, και στη συνέχεια «να παίζει κρυφτούλι». «Ολοι τους ήξεραν, όλοι τους υποσχέθηκαν και κανείς δεν έκανε τίποτα. Τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας», είπε η Μιρέλα Ρούτση, μητέρα του Ντένις, αναφερόμενη στις ευθύνες των κυβερνήσεων για την επικίνδυνη κατάσταση στον σιδηρόδρομο.

Τη φωνή της με τους γονείς και συγγενείς των θυμάτων ένωσε και η Δέσποινα Καλλέα, μητέρα της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε έξω από το Αστυνομικό Τμήμα των Αγίων Αναργύρων. «Ξέρω πως είναι να ακούς σε ένα ηχητικό το παιδί σου να ζητάει βοήθεια», είπε και υπενθύμισε πως η κλήση της κόρης της στην Αμεση Δράση προκειμένου να φτάσει με ασφάλεια στο σπίτι της είχε απαντηθεί με τη φράση πως «το περιπολικό δεν είναι ταξί».

Τις κατάπτυστες δηλώσεις του τότε υπουργού Μεταφορών, λίγες μέρες πριν τη σύγκρουση, ότι είναι «ντροπή» να γίνεται λόγος για ζήτημα ασφάλειας στα τρένα, στηλίτευσε ο Παύλος Ασλανίδης, πατέρας του Δημήτρη. Με την ομιλία του, ζωντάνεψε τις ιστορίες πολλών νέων επιβατών, που επέστρεφαν στις σχολές τους από τις οικογένειές τους με το μοιραίο τρένο.

Με μια πικέτα με τη φράση «Δεν έχω οξυγόνο» ανέβηκε στο βήμα η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης και πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών. «Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή», είπε και πρόσθεσε πως οι οικογένειες των αδικοχαμένων έχουν ανακαλύψει μέσα σε αυτόν τον αγώνα που δίνουν πως διαθέτουν «δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν».

«Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο, ένα μέρος της ψυχής μας παραμένει μαζί τους. Δεν θα επιστρέψει ποτέ. Μέσα στον αλόγιστο πόνο και την ασύλληπτη πραγματικότητα, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αρχίζει. Από την πρώτη στιγμή σε αυτόν τον Γολγοθά στέκονται μόνιμοι φύλακες - βοηθοί οι 57 ψυχές. Αυτές μας καθοδηγούν», είπε και συμπλήρωσε ότι «περνώντας ο καιρός, η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση».