Με την εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών τα τελευταία χρόνια ανά χείρας, η κυβέρνηση διεκδικεί μεγαλύτερο μερτικό από την «πίτα» των νέων ευρωενωσιακών «πακέτων» για το κεφάλαιο

Διόλου τυχαία η ελληνική κυβέρνηση ήταν από τις πρώτες που ζήτησαν «εμπροσθοβαρή» εξαίρεση των πολεμικών εξοπλισμών από τη διαδικασία του «υπερβολικού ελλείμματος» (και όχι απλά όταν αυτές ξεπερνάνε το 2% του ΑΕΠ), όπως επίσης εστίασε στην «ανάγκη κοινής ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για μεγάλες επενδύσεις στην άμυνα, και συγκεκριμένα για χρηματοδότηση προγραμμάτων ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, όπως μια κοινή ευρωπαϊκή αντιπυραυλική ασπίδα», πρόταση που ο Κυρ. Μητσοτάκης κατέθεσε με τον Πολωνό ομόλογό του, Ντ. Τουσκ.

Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρέτισε ήδη το σχέδιο «REARM Europe» που παρουσίασε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ζητώντας παραπάνω «δημοσιονομική ευελιξία, δεδομένου ότι δαπανά πάνω από το 3% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, την ώρα που κόβει συνεχώς από κονδύλια που έχει ανάγκη ο λαός για Παιδεία, Υγεία, Ασφάλιση κ.λπ.

Θυμίζουμε, σύμφωνα με στοιχεία του ΝΑΤΟ («Defence Expenditure of NATO Countries» 2014 - 2024), ο ελληνικός λαός πλήρωσε για στρατιωτικές δαπάνες (προσανατολισμένες όπως είναι στα πρότυπα και προτάγματα του ΝΑΤΟ) 8,054 δισ. ευρώ το 2022, 6,224 το 2023, ενώ προϋπολογιζόταν να καταβάλει 7,126 δισ. ευρώ το 2024. Το αντίστοιχο ποσό το 2014 ήταν «μόλις» 3,939 δισ.

Σημειωτέον, με βάση το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα, την τετραετία 2025 - 2028 οι στρατιωτικές δαπάνες της Ελλάδας θα είναι ιδιαίτερα αυξημένες, καθώς είναι προγραμματισμένες παραλαβές οπλικών συστημάτων, όπως τα μαχητικά αεροσκάφη «Rafale» και «F35» και οι φρεγάτες «Belharra». Στον προϋπολογισμό του 2025 περιλαμβάνεται επιβάρυνση 850 εκατ. ευρώ λόγω της παραλαβής της πρώτης φρεγάτας, και για το 2026 επιπλέον 1,3 δισ. ευρώ, πέραν του ποσού αυτού. Εξοπλισμοί που, όπως οι ίδιοι παπαγαλίζουν, «θα ενισχύσουν την ευρωπαϊκή άμυνα και στρατηγική αυτονομία», αποκαλύπτοντας και τον πραγματικό χαρακτήρα αυτών των χρυσοπληρωμένων από τον λαό αγορών. Σε αυτό το φόντο, και σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού, προβλέπονται το 2025 για το ΥΠΕΘΑ δαπάνες τουλάχιστον 6,13 δισ. ευρώ.

Πέραν των δαπανών, η κυβέρνηση εμφανίζεται ήδη πρωτοπόρος σε συμμετοχές σε ευρωενωσιακά εξοπλιστικά προγράμματα. Π.χ. με καπέλο το πολυδιαφημισμένο σχήμα PESCO, προώθησε, ήδη από τις μέρες των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, τη συμμετοχή της στον σχεδιασμό και την κατασκευή κορβέτας («European Patrol Corvette»), στη λειτουργία του Κέντρου Προσομοίωσης και Δοκιμών του Κύριου Αρματος Μάχης («Main Battle Tank Simulation and Testing Center»), στην ανάπτυξη επιτελείου διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων [«One Deployable Special Operations Forces (SOF) Tactical Command and Control (C2) Command Post (CP) for Small Joint Operations (SJO) - (SOCC) for SJO], στην εξέλιξη ενός «πακέτου δύτη» («Deployable Modular Underwater Intervention Capability Package (DIVEPACK)».

Αλλα ευρωενωσιακά σχέδια ανάπτυξης «ικανοτήτων» όπου μετέχει η ντόπια αστική τάξη: Το Κέντρο Πιστοποίησης Εκπαίδευσης Ευρωπαϊκών Στρατών («European Training Certification Centre for European Armies»), η εκπαίδευση στα ελικόπτερα («Helicopter Hot and High Training»), η σχολή πρακτόρων της ΕΕ («Joint EU Intelligence School»), ένα «στρατιωτικό πακέτο ανακούφισης από καταστροφές» («Deployable Military Disaster Relief Capability Package»), η ανάπτυξη οχημάτων μάχης («Armoured Infantry Fighting Vehicle / Amphibious Assault Vehicle / Light Armoured Vehicle»), ναυτικών (ημι-αυτόνομων συστημάτων αντιμετώπισης ναρκών («Maritime (semi-) Autonomous Systems for Mine Countermeasure»), συστημάτων επιτήρησης και προστασίας λιμένων («Harbour & Maritime Surveillance and Protection»), η παραπέρα ανάπτυξη της λεγόμενης Στρατιωτικής Κινητικότητας («Military Mobility») κ.ά.

Πέραν των προγραμμάτων και των σχεδιασμών, η ντόπια αστική τάξη καυχιέται για το γεγονός ότι υπηρετώντας τα σχέδια ΕΕ και ΝΑΤΟ, με τη σύμφωνη γνώμη των λοιπών αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, έχει ήδη στείλει στο καθεστώς του Κιέβου δεκάδες τεθωρακισμένα οχήματα, τόνους πυρομαχικών κ.τ.λ., ενώ έκανε την Ελλάδα μια απέραντη βάση εφόρμησης των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Μόλις πριν από λίγες μέρες ξεφορτώθηκαν στο Λαύριο εκατοντάδες τόνοι εκρηκτικής ύλης, προκειμένου στις εκεί εγκαταστάσεις των ΕΑΣ να φτιαχτούν νέα βλήματα για την Ουκρανία.

Επίσης, φιλοξενεί στη Λάρισα ένα από τα πέντε στρατηγεία της ΕΕ, το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU - OHQ), από όπου μάλιστα ασκείται η διοίκηση της ευρωενωσιακής ναυτικής επιχείρησης «Aspides», που απλώνει πολεμικά πλοία της ΕΕ στον Ινδο-Ειρηνικό (επισήμως ενάντια στους Χούθι). Επιχείρηση όπου μετέχει εδώ και πάνω από έναν χρόνο με φρεγάτα. Φρεγάτα έχει επίσης στην έτερη ναυτική επιχείρηση της ΕΕ, την «Irini», στα ανοικτά της Λιβύης, ενώ έχει στείλει λόχο ελιγμού στο Σαράγεβο της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής αποστολής «EUFOR ALTHEA», χώρια στελέχη που έχει στείλει σε μια σειρά άλλες χώρες, χώρια και τις συμμετοχές σε ΝΑΤΟικές αποστολές όπως η Διμοιρία Αντιαρματικών (6 τεθωρακισμένα οχήματα M901ITV, φορείς αντιαρματικών TOW-2, συν άλλα τροχοφόρα οχήματα), χειριστές και επιτελείς, που από τον Οκτώβρη του 2022 έστειλε στο νέο Battlegroup (έφτασαν τα 8 συνολικά) που έστησε το ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία («Enhanced Vigilance Activity Battlegroup Bulgaria») ενάντια στη Ρωσία.

Αλλά και πέραν των κινήσεων στο πεδίο, τώρα που το παζάρι μεταξύ των δύο πόλων του ευρωατλαντικού άξονα προκαλεί τριγμούς, πρωθυπουργός και κυβέρνηση παρουσιάζονται σε ρόλο μεσολαβητή μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, καθώς όπως λένε και από το Μαξίμου, «έχουμε καθήκον και ως χώρα, αλλά κυρίως η Ευρώπη, να εργαστούμε ούτως ώστε να γεφυρωθεί αυτή η κατάσταση διάστασης απόψεων που υπάρχει αυτήν την περίοδο. Δεν έχουμε κρύψει ότι οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ είναι στρατηγικής σημασίας, και είναι κάτι το οποίο τιμούμε και ειδικά αυτήν την περίοδο, όπου υπάρχει ένα ζήτημα επικοινωνίας» τονίζουν.

Επίσης, η κυβέρνηση «πουλά» σε όλους τη χρησιμότητά της ως «γέφυρα» με χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, επιμένοντας ότι μπορεί να παίξει ρόλο στα ευρωατλαντικά σχέδια σε μια ζώνη όπου επιδιώκουν διείσδυση και μπίζνες άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Στο ίδιο μοτίβο υπερακοντίζει για αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια όπως αυτό των «Τριών Θαλασσών» (Βαλτικής - Αδριατικής - Μαύρης Θάλασσας, όπου θέλει να προσθέσει ως «τέταρτη» το Αιγαίο) ή του Οικονομικού Διαδρόμου IMEC, Ευρώπης - Ινδίας, προς παράκαμψη του κινεζικού «One Belt - One Road».