Νεανικά ποτάμια οργής για το έγκλημα στα Τέμπη, διεκδίκησης για να μην υπάρξουν άλλα εγκλήματα από την πολιτική που λογαριάζει την ασφάλεια του λαού σαν «κόστος», αποφασιστικότητας για συνέχιση του αγώνα μέχρι τέλους, ξεχύθηκαν και πάλι στους δρόμους σε όλη τη χώρα την Παρασκευή το μεσημέρι, για να δηλώσουν ότι «στέρεψαν τα δάκρυα κι έγιναν οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί!» - μια οργή που μεγαλώνει και δίνει δύναμη στον αγώνα ο οποίος συνεχίζεται αμείωτα δύο χρόνια τώρα.

Αυτή η ορμή χαρακτήρισε και το συλλαλητήριο που έγινε στην Αθήνα, στα Προπύλαια. «Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε το έγκλημα στα τρένα»... «Γιατί στα Τέμπη ήταν η γενιά μας»... Γιατί «Το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία, ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία». Τα παραπάνω, γραμμένα στα πανό των σχολείων, των τοπικών συντονιστικών, των φοιτητικών συλλόγων, συνθήματα που επαναλαμβάνονταν από τα μαχητικά μπλοκ, στις ομιλίες, μετέφεραν το κλίμα που υπάρχει όλο αυτόν τον καιρό στα σχολεία, στις σχολές, σε κάθε πλευρά της ζωής της νεολαίας.

«Συνεχίζουμε... Δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω... Την υπόσχεση που δώσαμε δεν θα την αλλάξουμε... Είμαστε εδώ μέχρι τέλους... Θα κάνουμε τα πάντα για να πάνε όλοι οι ένοχοι στη φυλακή, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται!». Αυτό ήταν το στίγμα της συγκέντρωσης χιλιάδων μαθητών και φοιτητών στα Προπύλαια. Παίρνοντας «ανάσα και δύναμη από τη μεγαλειώδη απεργία της προηγούμενης Παρασκευής» και δηλώνοντας ότι αυτή «ήταν μόνο η αρχή»!

Και έκαναν πράγματι τα πάντα οι μαθητές, όλες αυτές τις μέρες στα σχολεία τους και το πρωί της Παρασκευής, ξεδιπλώνοντας μοναδική δημιουργικότητα στα πανό και στις εκατοντάδες πικέτες τους. Εκαναν τα πάντα για να απαντήσουν στις όποιες προσπάθειες τρομοκράτησης και νουθεσίας συνάντησαν απέναντι στις αποχές και στις καταλήψεις τους, γράφοντας περήφανα στα απουσιολόγια κάθε τάξης: Απόντες 57!

Γιατί, όπως είπε και η μαθήτρια Μαρία Τασιούλα από το 15μελές του ΓΕΛ Λυκόβρυσης μιλώντας στο βήμα της συγκέντρωσης, «αυτός ο αριθμός είναι που έχει στοιχειώσει τη γενιά μας, τους χιλιάδες μαθητές... Αυτός ο αριθμός θα μας θυμίζει για πάντα την υπόσχεση που έχουμε δώσει: Το έγκλημά τους να μην ξεχαστεί, να μη συγκαλυφθεί».

Στην ίδια υπόσχεση, και στην αποφασιστικότητά τους να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, αναφέρθηκαν εκ μέρους των φοιτητών η Ελένη Καρτελιά, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου, και η Αρτεμις Ανδρεαδάκη, μέλος του ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου Μεταλλειολόγων ΕΜΠ, οι οποίες κάλεσαν αντίστοιχα στην εκδήλωση που πραγματοποιούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι την Τετάρτη στο Πάντειο και στη συναυλία που οργανώνουν την Πέμπτη, δηλώνοντας με νόημα: «Εμείς θα φτάσουμε σε αυτόν τον προορισμό που δεν έφτασαν οι συνάνθρωποί μας».

Την περηφάνια τους και τη στήριξή τους στις κινητοποιήσεις μαθητών και φοιτητών, για να μην ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με άλλα «Τέμπη», με χαρακτηριστικό τον μαθητή από την Ημαθία που μόλις την περασμένη Πέμπτη παρασύρθηκε από αμαξοστοιχία σε αφύλακτες γραμμές καθώς πήγαινε σχολείο, εξέφρασαν από το βήμα της συγκέντρωσης ο Ανδρέας Καργόπουλος, γγ της ΟΛΜΕ, και η Φρόσω Κονδύλη, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής.

«Μαμά, πες τους ότι δεν ήταν ατύχημα, ήταν δολοφονία / Μαμά πονάω / Μαμά δεν με θάψανε / Με μπαζώσανε / Ζητώ δικαιοσύνη», δήλωνε με το πλακάτ και τους στίχους που διάβασε στη συγκέντρωση η Μαρία, φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Πειραιά, ενώ κλείνοντας τις ομιλίες στη συγκέντρωση η Μαίρη Πρωτούλη, από το 15μελές του 2ου ΓΕΛ Αγ. Αναργύρων, ξεκαθάρισε: «Θα είμαστε εδώ μέχρι να φύγουν όλοι αυτοί που πάνω στην ίδια μας τη ζωή, στα όνειρά μας, βγάζουν τα κέρδη τους. Το χρωστάμε στις 57 ψυχές, στους εκατοντάδες συγγενείς που τους στέρησαν τη χαρά και το χαμόγελο. Το χρωστάμε στη ζωή μας, στον κάθε μας συμμαθητή. Θα φτάσουμε μέχρι τέλους!».

Στη συγκέντρωση παρευρέθηκε η βουλευτής του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά.

Τα νέα παιδιά δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να φωνάζουν όσο το συλλαλητήριο απλωνόταν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, με το πανό της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας μπροστά να δηλώνει: «Να λέει ένα παιδί "δεν έχω οξυγόνο", αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο - Καμία συγκάλυψη». Με τα χέρια ψηλά να χτυπούν ρυθμικά στη λέξη «δολοφόνοι», με τα όσα νιώθουν και έχουν ανάγκη αποτυπωμένα σε πικέτες, με φοιτητές και φοιτήτριες να σηκώνουν ψηλά γραμμένα στο χαρτί τα ονόματα των νεκρών των Τεμπών, με τη μαχητική τους παρουσία, έστειλαν και πάλι το μήνυμα.

Καθώς η πορεία έφτανε στο Σύνταγμα τα συνθήματα δυνάμωναν, ενώ με πλακάτ σχηματίστηκε το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». «Δεν έχω οξυγόνο - Αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο», που επαναλαμβανόταν από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που συμβολικά κάθισαν στο οδόστρωμα μπροστά στη Βουλή.

Το συλλαλητήριο στην Αθήνα ολοκληρώθηκε με το ραντεβού να ανανεώνεται για τη μεγάλη συγκέντρωση που προγραμματιζόταν το ίδιο απόγευμα από συνδικάτα της Αττικής, για τις συλλογικές διαδικασίες στα σχολεία και στις σχολές, και για τη μεγάλη συναυλία που διοργανώνουν φοιτητικοί σύλλογοι την Πέμπτη 13 Μάρτη.