Επιλέγουμε τις ανθρώπινες ζωές! Ενάντια στα κέρδη! Θα το πάμε μέχρι το τέρμα! Το φώναξαν και πάλι οι Φοιτητικοί Σύλλογοι της Αθήνας. Για να ακουστεί καλά η απαίτηση του λαού και της νεολαίας! Αυτήν τη φορά μέσα από τη μεγάλη συναυλία που διοργανώθηκε χτες το βράδυ με τη συμμετοχή πολλών καλλιτεχνών, μια πρωτοβουλία που σηματοδοτεί τη συνέχιση με κάθε τρόπο του αγώνα για να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, να μην υπάρξουν «νέα Τέμπη». Με τη ζωή απέναντι στα κέρδη των λίγων, για το δίκαιο, για τα παιδιά που χάθηκαν στα τρένα. Με πίστη στον αγώνα, μέσα από τον οποίο ο λαός και η νεολαία μπορούν να κερδίσουν το οξυγόνο τους.

Η πλατεία Συντάγματος ήταν κατάμεστη για μια ακόμα μέρα. Χτες τα συνθήματα, τα λόγια που μετέφεραν το αγωνιστικό κλίμα στις σχολές και στα σχολεία, τα τραγούδια ενώθηκαν σε μια ξεχωριστή συναυλία. «Στους δρόμους μέχρι τη δικαίωση». Πιστοί στον όρκο που έδωσε η νεολαία από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος.

«Είμαστε εδώ ακόμα μία φορά και διαδηλώνουμε! Αυτήν τη φορά με ένα τραγούδι, για τα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη! Για τους συμφοιτητές μας. Για αυτούς που έγιναν κομμάτι της ψυχής μας» σημείωσε ο Πάνος Σπηλιόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της ΑΣΟΕΕ, καλωσορίζοντας στη συναυλία.

Με τη συναυλία συνεχίστηκε η πλούσια αγωνιστική δράση των Φοιτητικών Συλλόγων, μια μέρα μετά την εκδήλωση στο Πάντειο και ενώ έκαναν και νέα συγκέντρωση χθες το πρωί στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και στην Κρήτη, σε Ηράκλειο και Χανιά, συνεχίζοντας τον αγώνα που δίνουν οι φοιτητές μαζί με τα εργατικά σωματεία και τις οικογένειες των θυμάτων ενάντια στη συγκάλυψη του εγκλήματος.

«Και σήμερα από το Σύνταγμα δείχνουμε την αποφασιστικότητά μας! Κάνουμε πράξη την υπόσχεση που δώσαμε, να φτάσουμε στο τέρμα!», σημείωσε η πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου Ελένη Καρτελιά και συνέχισε: «Εκείνο το βράδυ πληγώθηκε η γενιά μας. Ολοι χάσαμε 57 κομμάτια από την ψυχή μας. Γιατί σε αυτό το τρένο συγκρούστηκε η ζωή μας με τα κέρδη τους. Μπορεί να μετρηθήκαμε και να ήμασταν λιγότεροι όμως από τότε όλο και πληθαίνουμε όσοι δεν βολευόμαστε με το άδικο».

Συμπυκνώνοντας την αγωνιστική στάση του λαού και της νεολαίας αυτόν τον ενάμιση μήνα, ο πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Μεταλλειολόγων ΕΜΠ Γ. Βερβεσός χρησιμοποίησε τον στίχο του Γ. Ρίτσου από το έργο «Γειτονιές του κόσμου»: «Ετούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του»...

Εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας η Αγάπη Κανάκη, τόνισε ότι «οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι είμαστε αυτοί που μαζί με τις οικογένειες των θυμάτων, με τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά έχουμε φροντίσει αυτό το έγκλημα να μην ξεχαστεί από κανέναν μας. Αλλωστε, αυτό είναι που φοβούνται, τον δικό μας αγώνα που όλο και δυναμώνει, για να αποδοθούν όλες οι ευθύνες και με όλους τους τρόπους».

Με συνθήματα υποδέχτηκε ο κόσμος στο Σύνταγμα την Μάγδα Φύσσα την οποία οι Φοιτητικοί Σύλλογοι κάλεσαν στο βήμα για να απευθύνει χαιρετισμό. Η ίδια απευθύνθηκε με θερμά λόγια προς τους νέους, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ και που είστε πάντα εδώ. Συνεχίζουμε μέχρι τέλους», σημείωσε προσθέτοντας: «Σακατέψανε ολόκληρη την Ελλάδα εμείς όμως είμαστε εδώ! Και σας παρακαλώ αυτό που έχει ξεκινήσει να μην σταματήσει. Σε εμάς ήσασταν πάντα δίπλα μας», είπε καλώντας τους φοιτητές να συνεχίσουν τον αγώνα απέναντι σε όλα τα εγκλήματα «μήπως καταφέρουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο ούτως ώστε να πούμε "βρήκαμε το δίκιο"».

Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι επίσης ευχαρίστησαν όλους τους καλλιτέχνες που προσφέρθηκαν να στηρίξουν την πρωτοβουλία.

Στη συναυλία παραβρέθηκαν αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ και εργατικών σωματείων. Το «παρών» έδωσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα και Θανάσης Παφίλης.

Ηταν δεκάδες οι καλλιτέχνες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των Φοιτητικών Συλλόγων να πουν ένα τραγούδι για τα παιδιά που χάθηκαν στα τρένα. Οι στίχοι και τα τραγούδια έσμιξαν με το δίκιο και την οργή. Τραγούδια που γράφτηκαν για τα Τέμπη, τραγούδια του αγώνα μα και της περισυλλογής μπλέχτηκαν με τα συνθήματα. Καλλιτέχνες και κόσμος έγιναν ένα, σμίγοντας τη φωνή τους τραγουδώντας για όσους δεν σηκώνουν το άδικο, για να φτάσει αυτός ο αγώνας ως το τέρμα.

Τους χιλιάδες που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα καλωσόρισε ο Θοδωρής Θεοδωρίδης και ακολούθησε ο Αλέξανδρος Κτιστάκης, ο οποίος τους ταξίδεψε στις «Χαραυγές ξεχνιέμαι» με το σύνθημα «αυτοί μετράνε κέρδη και ζημιές εμείς μετράμε ανθρώπινες ζωές», να κυριαρχεί.

Ακολούθησε ο Πάνος Μπούσαλης, ερμηνεύοντας με την ευαισθησία που τον διακρίνει το τραγούδι που έγραψε για τα «57 πουλιά μες στο σκοτάδι» μετά τη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη, καλώντας τους συγκεντρωμένους να δώσουν όρκο να πολεμήσουμε το άδικο.

«Είμαστε εδώ για να στηρίξουμε τον σημαντικότερο αγώνα που έχει γνωρίσει η δική μας γενιά. Είμαστε εδώ για όσους έφυγαν και για όσους έμειναν και συνεχίζουν αυτόν τον αγώνα για τα αυτονόητα», ανάφερε η Μυρτώ Βασιλείου που μαζί με τον Γιώργο Παυριανό ερμήνευσαν το «Καταφύγιο» που μιλά για όλα αυτά που ψάχνουν τα παιδιά και στη συνέχεια το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά για τα Τέμπη... «Μάτια του παιδιού μου που δεν θα φιλήσω... δεν υπάρχει τρόπος πια να σταματήσω...». Και οι «από κάτω» να απαντάνε: «Στέρεψαν τα δάκρυα και έγινε οργή, η νέα γενιά δεν σας συγχωρεί». «Στην ανθρωπιά και στο δίκιο θα είμαστε πάντα εδώ» είπε η Νατάσσα Μποφίλιου έχοντας στο πλευρό της τον Θέμη Καραμουρατίδη, παίρνοντας τη θέση της στη σκηνή ερμηνεύοντας τη «Δεμένη» και στη συνέχεια κάλεσε την Μυρτώ Βασιλείου για ερμηνεύσουν παρέα το «Εχε το νου σου στο παιδί» του Μίκη σμίγοντας τις φωνές τους με τους χιλιάδες που το σιγοτραγουδούσαν. «Υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει υπάρχει ελπίδα...». Και η απάντηση ήταν... «στείλε όταν φτάσεις δεν έφτασες ποτέ - εκδίκηση θα πάρουμε για σένανε μικρέ».

«Τι αγώνας είναι αυτός, να ανακαλύπτεται κομμάτι, κομμάτι τι έγινε... Σκέφτομαι αυτούς τους γονείς... Θα είμαστε εδώ μέχρι τέλους... Ενα ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω...» δήλωσε ο Απόστολος Ρίζος, παίρνοντας τη θέση του στη σκηνή. «Σ' αυτή τη χώρα» «Και τι να θυμηθώ» παραφράζοντας τον στίχο... «Τι να θυμηθώ απ' τα μάτια σου που ΄χω να τα δω δύο χρόνια», σκορπώντας σε όλους συγκίνηση. Ακολούθησαν η Ρίτα Αντωνοπούλου και οι «Ρεβάνς» με τον «Μικρόκοσμο» του Θάνου Μικρούτσικου ξεσηκώνοντας το πλήθος. «Για αυτούς τους ανθρώπους έγινε η αλλαγή στους στίχους που δεν κατεβάζουν το κεφάλι... Για αυτούς τους ανθρώπους είμαστε και πάλι εδώ», είπε η Ρίτα Αντωνοπούλου. Και ακολούθησε το «Ρώτησαν κάποτε ένα αστέρι» του Σταυρού Σιόλα, σημειώνοντας ότι όταν το έγραψε είχε μια μάνα στο μυαλό, πλέον, όμως, όχι μόνο μία...

«Πριν από λίγες μέρες στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο ο κόσμος βγήκε έξω απαιτώντας κάποιες απαντήσεις, δικαίωση στα 57 θύματα, δικαιοσύνη, να τιμωρηθούν οι ένοχοι»... Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Μητσοτάκης ανέβηκε στη σκηνή ερμηνεύοντας το δικό του κομμάτι για τα Τέμπη... «Δεν έχω οξυγόνο... Το δίκιο θέλει πείσμα, αγώνα, υπομονή ώσπου να ξημερώσει μία καινούργια αυγή...». Και η απάντηση ξεκάθαρη: «Να λέει ένα παιδί δεν έχω οξυγόνο αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο». «Θα είμαστε πάντα εδώ... Καλό αγώνα» ανέφεραν οι «Babo Κoro» πριν ξεσηκώσουν με τα τραγούδια τους τους χιλιάδες που συνέχιζαν να συρρέουν στην πλατεία Συντάγματος. Το πολυφωνικό σύνολο «Χαονία» δήλωσαν ότι θα τραγουδάνε πάντα στους δρόμους, όπως και πέρσι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των φοιτητικών συλλόγων για τη σφαγή στη Γάζα. Και συγκίνησαν όλους ερμηνεύοντας ένα πολυφωνικό μοιρολόι για τα παιδιά των Τεμπών, που προηγουμένως το είχαν αφιερώσει στα προσφυγοπούλα που χάνονται στα νερά του Αιγαίου. Και το πρόγραμμα συνεχιζόταν... Ακολουθούσαν οι Κιντέρια, Πολυξένη Καράκογλου, Ματούλα Ζαμάνη, «Υπεραστικοί», Tiny Jackal + Raibo, «Το Σφάλμα».