ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΡΓΚΑΝΗΣ

Στις 14/3/2025 αποχαιρετήσαμε τον θείο μου, αδερφό της μητέρας μου, ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΑΡΓΚΑΝΗ. Υπήρξε άνθρωπος με όλη την έννοια του όρου και με όλα τα γράμματα κεφαλαία, και ένας άνθρωπος ταγμένος στον αγώνα για δικαιοσύνη, ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης.

Η ζωή του ήταν εφάμιλλη με τις πανανθρώπινες ιδέες του, ακάματος αγωνιστής της βιοπάλης με καθαρό πρόσωπο και λαμπερό χαμόγελο, ακόμα και όταν τον ταλαιπωρούσαν για τα ακλόνητα πιστεύω του.

Πόσοι μπορούν άραγε να έχουν αυτήν την επιβεβαίωση ταύτισης της ζωής και των δίκαιων πιστεύω τους; Πολύ λίγοι, θαρρώ. Η παλίρροια της ζωής μάς φέρνει πάντα πίσω σε ανθρώπους και τόπους αγαπημένους, έτσι και με τον θείο μου. Παρ' όλη τη χιλιομετρική απόσταση που πολλές φορές μας χώριζε, πάντα υπήρξε φάρος στα δύσκολα που αντιμετώπισα κατά καιρούς. Οι ιδεολογικές μας διαφορές ποτέ δεν μείωσαν ούτε στο ελάχιστο τον θαυμασμό μου για τη συνέπεια έργων και λόγων του θείου μου, Δημήτρη.

Πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος μας εάν υπήρχαν δέκα ή πιο πολλοί σαν τον Δημήτρη Σαργκάνη, αλλά, βλέπεις, το καλούπι των καλών και ιδιαίτερων ανθρώπων βγαίνει σε περιορισμένα αντίγραφα.

Σύντροφος με τη στενή κομματική έννοια δεν υπήρξα, αλλά ο θείος μου ο Δημήτρης θα με συντροφεύει ως παράδειγμα έως τα ύστερα του βίου μου.

Θα μπορούσα να πω πολλά, χωρίς να υπερβάλλω, για τη συνέπεια και άσβεστη ενεργητικότητά του, καθώς και για τη διαδρομή του από τα χρόνια της ιδεολογικής του αφύπνισης σε πολύ νεαρή ηλικία έως και τα στερνά του, πάντα μπροστάρης στους λαϊκούς αγώνες.

Το χαμόγελό του και το καθαρό του βλέμμα ήταν το καλύτερο αποδεικτικό της τιμιότητας και ανιδιοτέλειάς του στα δύσκολα και εύκολα της ζωής του.

Ευτύχησε να έχει μια αληθινά όμορφη οικογένεια και την αγάπη όχι μόνο των συντρόφων του, αλλά και όσων ευεργετήθηκαν από την καλοσύνη του. Και αυτοί ήταν πολλοί, και αρκετοί από αυτούς παρόντες στο κατευόδιο.

Μετά τιμής, Βασίλης Παναρίτης