Στην αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Λάρισας κατέθεσαν χθες συγγενείς πέντε θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών οι οποίοι υπογράφουν τη μήνυση σε βάρος του εφέτη ανακριτή Λάρισας που διερευνά την υπόθεση της πολύνεκρης σιδηροδρομικής σύγκρουσης.

Το περιεχόμενο της μήνυσης αφορά χιλιάδες ψηφιακά αρχεία του ΟΣΕ, της ΕΡΓΟΣΕ και άλλων υπηρεσιών σχετικών με τον σιδηρόδρομο που κατασχέθηκαν από τις αρχές τις πρώτες μέρες μετά τη σύγκρουση και τα οποία, όπως καταγγέλλουν οι οικογένειες, ο εφέτης ανακριτής δεν ενσωμάτωσε στη δικογραφία, ενώ του προσάπτουν και ότι με εντολή του καταστράφηκε βιολογικό υλικό των θυμάτων.

«Για ποιο λόγο ο ανακριτής, ενώ 15 μέρες μετά κατάσχεσε τα ηχητικά και τα βίντεο, στη συνέχεια δεν τα έβαλε (σ.σ. στη δικογραφία) και ακόμα και σήμερα που μιλάμε δεν έχει ενσωματωθεί στη δικογραφία μέρος αυτών και φυσικά κανένα βίντεο;», δήλωσε ανάμεσα σε άλλα η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα της Μάρθης Ψαροπούλου και πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών.

Στο μεταξύ, αυτήν τη βδομάδα πρόκειται να καταθέσει άλλος ένας μάρτυρας σχετικά με τις παρεμβάσεις που έγιναν στον χώρο της σύγκρουσης, με το μπάζωμα. Υπενθυμίζεται ότι για το ζήτημα του μπαζώματος - ξεμπαζώματος έχουν καταθέσει ήδη τις προηγούμενες μέρες στελέχη της «Hellenic Train» και αξιωματικοί της Πυροσβεστικής και της ΕΛ.ΑΣ.

Επίσης, προς το τέλος της βδομάδας είναι προγραμματισμένη η απολογία στελέχους της Διεύθυνσης Σιδηροδρομικών Μεταφορών του υπουργείου Μεταφορών. Η συγκεκριμένη κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος για το αδίκημα της διατάραξης της ασφάλειας των συγκοινωνιών και για άλλα πλημμελήματα, και έχει ήδη λάβει δύο προθεσμίες προκειμένου να απολογηθεί. Δύο προθεσμίες έλαβε άλλο ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου, από τη Γενική Διεύθυνση Μεταφορών, με τον συγκεκριμένο να απολογείται την επόμενη βδομάδα.

Νέα ηχητικά ντοκουμέντα που διέρρευσαν από τον ΟΣΕ έρχονται στο φως της δημοσιότητας από τη μέρα που έγινε το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, την 28η Φλεβάρη 2023. Πρόκειται για συνομιλίες σταθμαρχών λίγες ώρες πριν τη φονική σύγκρουση. Δείχνουν όλα όσα κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι για τις άθλιες συνθήκες όπου εργάζονταν, χωρίς τηλεδιοίκηση, χωρίς συστήματα ασφαλείας, με παραβιάσεις κόκκινων και πορεία σε μονή γραμμή. Ολα αυτά σε γνώση τόσο των κυβερνήσεων όσο και των διοικήσεων του ΟΣΕ και των ιδιωτικών εταιρειών, ενώ διαβεβαίωναν για την ...ασφάλεια του σιδηροδρόμου.

Χαρακτηριστικός ήταν ο διάλογος μεταξύ σταθμαρχών για την εμπορική αμαξοστοιχία:

«Το 63 το άκουσες πουθενά;». «Είναι στη Σίνδο».

Λίγο μετά, στον διάλογο μπαίνει και ο σταθμάρχης Λάρισας:

«Το 63, λέω, πού είναι;». «Το 63 δεν ξέρω, ούτε στο Πλατύ δεν πρέπει να είναι ακόμα». «Α, δεν έφτασε διασταύρωση εκεί;». «Οχι, όχι, όχι».

Αργότερα:

«Ελα, έρχεται σε εσένα το 63;». «Ναι, έρχεται». «Α, ωραία, το σταματάς, έτσι;». «Ναι, ναι, ναι». «Το 2594 τι κάνει;». «Ε, θα το τραβήξω πίσω εγώ». «Εντάξει». «Πάει μηχανή. Αστο αυτό, μη σε απασχολεί. Εσύ κοίτα το 2696, όπως πέρασε το 60. Το 63 το μουλαρώνεις εκεί». «Ναι, ναι, ναι».

Οι επικοινωνίες μεταξύ των σταθμαρχών συνεχίζονται καταγράφοντας την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατούσε:

«Πήρε τηλέφωνο το Λιτόχωρο και μου είπε να σας δώσω γραμμή της καθόδου ελεύθερη για να στείλετε το τρένο». «Ετσι από μόνος του πήρε τέτοια πρωτοβουλία»;. «Δεν νομίζω, είπε θα επικοινωνήσει με τον προϊστάμενο». «Ποιον προϊστάμενο»; «Ετσι είχε πει ο Μ.». «Γιατί, ο προϊστάμενος από το σπίτι του κάνει κυκλοφορία;».

Μετά ακούγεται για κλειδούχο που έχει σχολάσει ενώ τα τρένα συνεχίζουν, και αργότερα θα κληθεί από το σπίτι του να πάει να αλλάξει το κλειδί.

Το μπάχαλο που επικρατεί είναι το αποτέλεσμα της υποστελέχωσης και του γεγονότος ότι τα τρένα στον 21ο αιώνα λειτουργούν με συνθήκες περασμένου αιώνα, κάτι που δεν ήταν ευθύνη των υπαλλήλων αλλά των κυβερνήσεων που τα είχαν φέρει σε αυτά τα χάλια.