Επίθεση από κουκουλοφόρους εποίκους δέχτηκε ο Παλαιστίνιος, βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθέτης Χαμντάν Μπαλάλ, και στη συνέχεια συνελήφθη από τον ισραηλινό στρατό. Για ώρες η τύχη του παρέμενε άγνωστη και χτες, μία μέρα μετά την επίθεση και σύλληψή του, αφέθηκε ελεύθερος.

Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν τη Δευτέρα στο χωριό Σουσίγια, στη Μασάφερ Γιάτα της νότιας Δυτικής Οχθης, που τελεί υπό ισραηλινή κατοχή από το 1967. Σύμφωνα με τον Ισραηλινό σκηνοθέτη Γιουβάλ Αμπραχαμ, συνεργάτη του Μπαλάλ, ομάδα εποίκων επιτέθηκε στο σπίτι του Παλαιστίνιου δημιουργού, λιντσάροντάς τον, πριν επέμβουν στρατιώτες και τον συλλάβουν αιμόφυρτο από ασθενοφόρο που τον μετέφερε.

Ο Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Μπάζελ Αντρα, ο οποίος είδε την επίθεση στη Σουσίγια, περιέγραψε τη βία ως «φριχτή». «Υπήρχαν δεκάδες έποικοι μαζί με τους Ισραηλινούς στρατιώτες και μας απειλούσαν με όπλα», είπε. «Η αστυνομία ήταν εκεί από την αρχή και δεν επενέβη. Ενώ οι στρατιώτες έδειχναν τα όπλα τους σε εμάς, οι έποικοι άρχισαν να επιτίθενται στα σπίτια των Παλαιστινίων. Ο Χαμντάν προσπάθησε να προστατεύσει την οικογένειά του και οι έποικοι του επιτέθηκαν. Στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα για να εμποδίσουν όποιον ήθελε να βοηθήσει τον Χαμντάν. Φώναζε για βοήθεια. Αφησαν τους εποίκους να του επιτεθούν και μετά ο στρατός τον απήγαγε».

Ο Χαμντάν Μπαλάλ, μαζί με τον Παλαιστίνιο Μπάζελ Αντρα και τους Ισραηλινούς Γιούβαλ Αμπραχαμ και Ρέιτσελ Ζορ, δημιούργησαν πέρυσι το ντοκιμαντέρ «Καμία Αλλη Γη» (No Other Land), που απέσπασε μεγάλες διακρίσεις και κέρδισε και το Οσκαρ Ντοκιμαντέρ.

Η ταινία μιλάει για τη μεγαλύτερη πράξη αναγκαστικής μετακίνησης πληθυσμού στη Δυτική Οχθη από την κατάκτησή της το 1967, τον εκτοπισμό των κατοίκων της Μασάφερ Γιάτα και την κήρυξη της περιοχής σε ζώνη στρατιωτικής εκπαίδευσης από την ισραηλινή κατοχή. Η Μασάφερ Γιάτα είναι μια περιοχή με 20 αρχαία παλαιστινιακά χωριά στο νότιο άκρο της Δυτικής Οχθης. Οι κάτοικοί της, αγρότες και κτηνοτρόφοι, ζουν σε παλιά πέτρινα κτίσματα και σπηλιές, που κατοικούνται εδώ και εκατοντάδες χρόνια πριν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.

Σε συνέντευξη που είχαν δώσει στον «Ριζοσπάστη» (12-13/10/2024), με αφορμή το ντοκιμαντέρ, οι δημιουργοί σημείωναν:

«Είναι μια πραγματικότητα που βιώνουμε δεκαετίες τώρα. Ομως δεν το βάζουμε κάτω, συνεχίζουμε να ζούμε εκεί.

Και ναι, η κάμερα είναι το δικό μου "όπλο" για να πολεμήσω τη βία, την κατοχή. Με την κάμερα στον ώμο μου καταγράφω τις επιθέσεις, τους στρατιώτες, τους εποίκους, τα σπίτια που καταστρέφουν, τις συνεχείς προσβολές τους στους κατοίκους...

Και μέσα από αυτόν τον τρόπο επιδιώκουμε να δείξουμε στους λαούς τι γίνεται, για να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να σταματήσουν να υποστηρίζουν το κράτος του Ισραήλ με όπλα και χρήματα. Να μη μένουν σιωπηλοί. Να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τον οποίο γυρίζαμε αυτήν την ταινία τα τελευταία 5 χρόνια».

Η σύλληψη του Μπαλάλ δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, αλλά τμήμα της συστηματικής καταστολής στη Δυτική Οχθη. Επιβεβαιώνει ότι η κατοχή επιδιώκει να σιωπήσει κάθε φωνή που αποκαλύπτει τα εγκλήματά της.