Το απεργιακό «παρών» μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα δίνουν στις 9 Απρίλη οι εκπαιδευτικοί, απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, σύγχρονα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα. Μπροστά σε αυτόν τον σταθμό, οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ και ΠΟΣΕΠΕΑ έθεσαν σε συνέντευξη Τύπου το σύνολο των ζητημάτων και διεκδικήσεών τους.

Οπως αναδείχτηκε, όπως και η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, οι εκπαιδευτικοί βιώνουν βίαιη φτωχοποίηση με απώλειες πάνω από το 45% του ονομαστικού μισθού την τελευταία δεκαετία και πάνω από 60% του πραγματικού εισοδήματος. Στα 780 ευρώ είναι ο εισαγωγικός μισθός, πάνω από 1.200 οι παραιτήσεις αναπληρωτών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος ζωής, σχεδόν διπλάσια τα αιτήματα προς τα Υπηρεσιακά Συμβούλια για δεύτερη και τρίτη εργασία.

Εθεσαν στο προσκήνιο όλα τα προβλήματα που αφορούν το δημόσιο σχολείο, που υποχρηματοδοτείται με επιλογή της τωρινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, χτυπώντας για άλλη μια φορά τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις στην ασφάλεια στις σχολικές μονάδες αλλά και στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία.

Τονίστηκε πως υλοποιείται βήμα βήμα ένα σχέδιο κατηγοριοποίησης σχολείων, εκπαιδευτικών, μαθητών, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να παραπλανήσει την ελληνική κοινωνία κρύβοντας τα παραπάνω πίσω από την «αξιολόγηση». Ξεκαθαρίστηκε πως ο αγώνας δυναμώνει και συνεχίζεται για να μην περάσουν αυτές οι κατευθύνσεις, παρά τις διώξεις και τα πάνω από 2.000 πειθαρχικά ενάντια σε εκπαιδευτικούς που διεκδικούν και που ασκούν το απεργιακό τους δικαίωμα.

Αναπτύχθηκαν οι διεκδικήσεις για ουσιαστικές αυξήσεις, υπογραφή ΣΣΕ, εξίσωση ωραρίου των νηπιαγωγών, επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, 9μηνη άδεια στις αναπληρώτριες μητέρες, ένα εργασιακό πλαίσιο που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.

Οι εκπρόσωποι των Ομοσπονδιών κατήγγειλαν τη στάση της κυβέρνησης και του ίδιου του πρωθυπουργού, που απαξιωτικά δεν απάντησε στο αίτημα να ακούσει τα αιτήματά τους κατά την πανελλαδική κινητοποίηση του Σαββάτου, αλλά αντιμετώπισαν και βίαιη καταστολή. «Δεν μας πτοούν», δήλωσε ο πρόεδρος της ΔΟΕ Σπύρος Μαρίνης. «Δηλώνουμε ότι με όλες τις δυνάμεις που διαθέτουμε θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε τη ζωή, τα δικαιώματα που αξίζουν σε εμάς και τους μαθητές μας, τις απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα αποκλειστικά δημόσιο σχολείο», σημείωσε αναφερόμενος σε όλα τα παραπάνω.

Επιπρόσθετα, ο πρόεδρος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, Θ. Τσούχλος, στάθηκε στο ζήτημα των «Ωνάσειων» σχολείων και γενικότερα των Προτύπων, της διάλυσης του σχολείου της γειτονιάς, στην αντίθεση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, στο Διεθνές Απολυτήριο, στη θεσμοθέτηση και τα αποτελέσματα της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων, που οδηγεί κάθε χρόνο σε δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις στα πανεπιστήμια.

«Ολα αυτά έχουν δημιουργήσει μία εκρηκτική, γκρίζα πραγματικότητα στην Εκπαίδευση», σημείωσε αναφερόμενος στην ανάγκη για μόνιμους διορισμούς, στελέχωση των σχολείων με όλο το απαραίτητο προσωπικό, στην ανάγκη ουσιαστικής στήριξης των εκπαιδευτικών.

Ο Ν. Φασολάκης, εκ μέρους της ΠΟΣΕΠΕΑ, του συνδικαλιστικού οργάνου των μελών ειδικού εκπαιδευτικού και ειδικού βοηθητικού προσωπικού στην ειδική και γενική εκπαίδευση, αναφέρθηκε και από την πλευρά του στην ανάγκη ουσιαστικών αυξήσεων. Είπε πως οι εκπαιδευτικοί με αμοιβές 780 ευρώ καθαρά και μέλη βοηθητικού προσωπικού που παίρνουν 650 ευρώ δεν μπορούν να στηρίξουν τους μαθητές σε όλη τη χώρα. Ανέδειξε την κατάσταση των υποδομών της Ειδικής Αγωγής, την απόσταση που χωρίζει τη σημερινή εικόνα από εκείνη που διεκδικούν οι εκπαιδευτικοί, προκειμένου τα ειδικά σχολεία, τα ΚΕΔΑΣΥ, τα γενικά σχολεία να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των μαθητών.

Ειδικότερα για τον χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Γ. Χριστόπουλος χαρακτήρισε τραγικές τις εργασιακές συνθήκες στους χώρους της. Χιλιάδες απολύσεις, εργασιακή ανασφάλεια, καθηλωμένοι μισθοί, συνθήκες που έχει διαμορφώσει ένα αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο, ήταν η εικόνα που μετέφερε. Στα παραπάνω αντέταξε τα κέρδη των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων που φτάνουν τα 30 εκατ. ευρώ ετησίως από το 2012, των φροντιστηριακών μονάδων που αυξήθηκαν κατά 40% τα τελευταία χρόνια, την αμοιβή με μόλις 3,5 ευρώ την ώρα για τους διδάσκοντες στα ιδιωτικά ΣΑΕΚ, τα οποία έχουν τετραπλασιάσει τον τζίρο τους μετά την καθιέρωση της ΕΒΕ. Αναφέρθηκε επίσης στην επέλαση των funds στην ιδιωτική εκπαίδευση, συνδέοντάς την με τις πολιτικές ιδιωτικοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης.