Απέναντι στις κρατικές πολιτικές καθυστερήσεις «εκσυγχρονιστικής προσαρμογής», το πανευρωπαϊκό ιδιωτικό μεγάλο κεφάλαιο προωθεί τις «κοινές» στρατηγικές και αντεπιτίθεται προς όλες τις κατευθύνσεις. Ετσι, την Τρίτη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, μετά από προσφυγή της Κομισιόν, με αμετάκλητη απόφαση, καταδίκασε τη Γαλλία και την Πορτογαλία, νομοθετώντας για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σχετικά με τη διατήρηση της λεγόμενης «χρυσής μετοχής» (golden share), δηλαδή του κρατικού δικαιώματος βέτο στη μετοχική σύνθεση ιδιωτικοποιημένων πρώην κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών.

Μετά την απόφαση αυτή, τα κράτη - μέλη δεν μπορούν, πλέον, να αποτρέψουν «επιθετικές εξαγορές», ακόμη και στους τομείς που θεωρούνται «εθνικής σημασίας», όπως είναι ο τομέας ενέργειας. «Επιταχύνεται» έτσι, διά δικαστικής αποφάσεως, η διαβόητη «απελευθέρωση της ενέργειας», που σκοντάφτει σε αντιρρήσεις, κυρίως, της Γαλλίας, η οποία ενδιαφέρεται πρώτα να μονοπωλήσει με την κρατική Edf την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας και μετά να «ολοκληρωθεί η απελευθέρωση».

Το ΕΚΟFΙΝ, βέβαια, μπορεί να έδωσε παράταση χρόνου στις γαλλικές δυστοκίες, αλλά, χτες, χάρισε στον καπιταλιστικό τζόγο, την «οδηγία» για το πανευρωπαϊκό δικαίωμα χρήσης με «ρίσκο» στα Χρηματιστήρια των αποθεματικών των Ταμείων, προκαταβάλλοντας, με τον τρόπο αυτό, τις πολιτικές δυσκολίες εφαρμογής που συναντά η «εντολή της Λισαβόνας» για την ιδιωτικοποίηση του «ευρωπαϊκού συστήματος κοινωνικής προστασίας». Και πίσω απ' όλα αυτά, η Κομισιόν, το Γενικό Επιτελείο και η προωθητική μηχανή του μεγάλου ευρωπαϊκού κεφαλαίου στις Βρυξέλλες επιχαίρει για τις εξελίξεις, σε βαθμό που ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ρομάνο Πρόντι, να δηλώνει ότι «η ιστορία του ευρωπαϊκού χρηματιστικού κεφαλαίου επιταχύνει το βηματισμό της».