Οφείλω να ομολογήσω ότι ως Ελληνίδα πολίτης, τις τελευταίες μέρες, νιώθω περισσότερο ασφαλής. Γιατί οι ενέργειες των οργάνων της τάξεως, στεφόμενες από επιτυχία, μας απάλλαξαν απ' τους κακούς...

Ετσι, μπορούμε πλέον να κοιμόμαστε ήσυχοι. Εχτές, λοιπόν, το απόγευμα ο 15χρονος γιος μου μαζί με ένα κορίτσι κι άλλο ένα αγόρι της ηλικίας του βαρέθηκαν στο σπίτι κι είπαν να πάνε μια βόλτα. Κατευθύνονταν από το σπίτι μας προς τη λεωφόρο. Εγώ, όμως, ήμουν ήσυχη και ξένοιαστη.

Πρέπει να δίνανε μάλλον την εικόνα παιδιών απροστάτευτων. Γιατί τους πλησίασε, όλο έγνοια, ένα περιπολικό και τους ρώτησε ποιοι είναι και πού πάνε. Αυτοί τους απάντησαν.

Ο φίλος του γιου μου δεν είναι ντόπιος, δεν τον ήξεραν. Ηταν και τα μαλλιά του πολύ πανκ, φορούσε και σκουλαρίκι. Τι να κάνουμε δεν έχουμε όλοι τα ίδια αισθητικά πρότυπα, αλλά προσπερνώ το «φαίνεσθαι» και να μ΄ απασχολεί το ουσιώδες «είναι».

Ισως τα καλά όργανα να παρέβλεψαν τους λόγους που προανέφερα, ας μην είμαι κακή. Ισως μόνο για λόγους κοινωνικούς μετέφεραν τον μικρό στο Τμήμα για περισσότερες συστάσεις. Προσπαθούσε έντρομος να τους εξηγήσει ότι δεν έκανε τίποτα κι ότι ήρθε μόνο για 15 μέρες να δει τον πατέρα του που ζει και εργάζεται εδώ στην πόλη μας. Υστερα θα επέστρεφε στη γενέτειρα πόλη.

Αδικα όμως.

Οταν απορημένοι απευθυνθήκαμε στον προϊστάμενο, το όργανο των οργάνων, αυτός μας απάντησε καθησυχαστικά, λέγοντας ότι δεν ήταν παρά μια ΑΠΛΗ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ. Μας εξήγησε ευγενικά (έχοντας στο πλάι του τρία υποόργανα και μπροστά του τον έντρομο πιτσιρίκο να σφαδάζει κατακόκκινος στο κλάμα με ξεπερασμένα τα όρια της υστερίας), μας εξήγησε λοιπόν ότι μπορούν εφαρμόζοντας τον νόμο να προσαγάγουν οποιονδήποτε, οποιαδήποτε στιγμή.

Κι έτσι προλαμβάνοντας προφυλάσσουν την κοινωνία μας από οποιοδήποτε κακό μπορεί να τη βρει.

Ρωτώ: Μα τι έκαναν τα παιδιά; Μήπως σας έβρισαν; Μήπως τα είδατε να σπάνε κάτι; Να κλέβουν κάτι; Μήπως βρήκατε να κάνουν ή να φέρουν κάτι που δεν ήταν νόμιμο; Τι έκαναν, τέλος πάντων που να σας τραβήξει την προσοχή; Μου απάντησαν ότι ίσως να μην έκαναν κάτι εκείνη τη στιγμή, αλλά η παρέα του μικρού δεν ήταν η ενδεδειγμένη.

Γιατί δεν ήταν η ενδεδειγμένη; τους ρώτησα, έκαναν τίποτε τα υπόλοιπα παιδιά;

Οργανο: Ναι, έχουνε κάνει πολλά.

ΕΓΩ: Πείτε μου κάτι συγκεκριμένο που να τους αφορά. Ξέρετε, είμαι η μητέρα του ενός.

ΟΡΓΑΝΟ: Οχι, δεν μπορώ να σας πω κάτι συγκεκριμένο.

ΑΝΘΥΠΟΟΡΓΑΝΟ: Ξέρετε, εκεί που στέκονταν έχουν γίνει πολλές κλοπές.

Δεν παραθέτω τη συνέχεια του διαλόγου.

Συμπέρασμα:

1. Πρέπει να τους ρωτάμε ποιον θα κάνουμε παρέα.

2. Οταν πέσει στην αντίληψή τους κάτι για ένα παιδί, δεν ενημερώνουν τους γονείς του, όπως οφείλουν, μια και οι γονείς έχουν την ποινική ευθύνη για ό,τι συμβεί. Αντιθέτως, εκτελώντας χρέη Κατίνας της γειτονιάς διασπείρουν διάφορα ανυπόστατα από δω κι από κει. Φήμες που ίσως βασίζονται σε ένα κακό ιστορικό, διευρυμένο από την οξυμένη αντίληψή τους.

3. Θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να μπαινοβγαίνουν ανήλικα στο Τμήμα σαν στο σπίτι τους ή σαν στο στέκι τους. (Στο στέκι τους που παράνομα αγοράζουν και καταναλώνουν αλκοόλ, χωρίς να έχει ενδοιασμούς ο εκάστοτε μπάρμαν για την ηλικία τους).

Φροντίζουν έτσι οι Προστάτες της Τάξεως να εξοικειωθούν οι μικροί και οι μικρές με τη στοργική ατμόσφαιρα και να μην έχουν αυταπάτες για τίποτα.

Ετσι εξασφαλίζουν άραγε τους αυριανούς «πελάτες» τους ή μήπως τους αυριανούς «συνεργάτες» τους;

Οταν φύγαμε όλοι τελείως μπερδεμένοι, ο μικρός μας είπε, εκεί απ' έξω, ότι τον χτύπησαν, τον αποκάλεσαν «μπαστάρδι» κι ότι του δήλωσαν πως θα κάνουν ορισμένα ανάρμοστα στην Παναγία του και το Χριστό του.

Ο πατέρας του εμβρόντητος, μην έχοντας συνέλθει ακόμη από το πρώτο σοκ, επέστρεψε διερωτώμενος γιατί; Ελαβε την απάντηση ότι αν νομίζει ότι έτσι είναι, να κάνει μήνυση κι ότι άμα το θεωρεί απαραίτητο ας απευθυνθεί στον εισαγγελέα.

Το πρόβλημα με τη μήνυση ήταν ότι μέχρι αυτή τη στιγμή κανείς τους δεν έχει καταφέρει να θυμηθεί πώς στο καλό τον έλεγαν εκείνον τον συνάδελφό τους που γεμάτος ζήλο διέπραξε τα ανωτέρω.

Ούτε κανείς θυμόταν ποιος είχε βάρδια, παρ' όλο που τα παιδιά βοήθησαν αρκετά λέγοντας ότι ήταν ο οδηγός κι ότι είχε μουστάκι.

Αφαντος. Τι να πω, ίσως δεν υπάρχει κατάσταση αναρτημένη, και οι βάρδιες τους να βγαίνουν με κλήρο. Γιατί όχι;