Φαίνεται πως οι ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες παρακολουθούν συστηματικά τον κύκλο της κρίσης, και μάλιστα με το άγχος της ανάκαμψης, αφού διαπιστώνουν είτε ύφεση, είτε σημαντική μείωση των ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ. Αλλωστε η κατάσταση της αμερικάνικης οικονομίας αλλά και της Ιαπωνίας έχει τρομάξει τις άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες. Πολύ περισσότερο που από το 1997 με την κρίση στις «τίγρεις» της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά και τώρα στη Λατινική Αμερική, (Αργεντινή, Ουρουγουάη, Βραζιλία κλπ.), δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό. Ιδιαίτερα δε, όταν πρόκειται για την επονομαζόμενη και ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ενωσης - δηλαδή την οικονομία της Γερμανίας που έχει εισέλθει σε κατάσταση σημαντικής μείωσης των ρυθμών ανάπτυξης με φαινόμενα ύφεσης, αύξησης της ανεργίας - ο φόβος μεγαλώνει.

Το νέο λοιπόν σε σχέση με τη γερμανική οικονομία είναι ότι ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης που διαμορφώνει το γερμανικό ινστιτούτου Ifo, μειώθηκε τον Αύγουστο και είναι ο τρίτος συνεχόμενος μήνας μείωσής του. Η μείωση που υπέστη έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων έξι μηνών.

Το γερμανικό ινστιτούτο Ifo διαμορφώνει το δείχτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης με έρευνα σε 7.000 επιχειρηματικά στελέχη. Αυτός ο δείχτης λοιπόν υποχώρησε στο 88,8 τον Αύγουστο από 88,9 τον Ιούλη. Η πτώση του δείκτη οφείλεται στις προβλέψεις των επιχειρήσεων για την πορεία της γερμανικής οικονομίας για τους επόμενους 6 μήνες, οι οποίες όχι μόνο δεν είναι αισιόδοξες αλλά χειροτερεύουν συνεχώς. Και η εκτίμησή τους στηρίζεται στη χειροτέρευση των οικονομικών συνθηκών στη συγκεκριμένη χώρα.

Ο πρόεδρος του Ifo, Χανς Βέρνερ Σιν, συμπεραίνει ότι η μείωση του δείκτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης δείχνει στασιμότητα της ανάκαμψης της γερμανικής οικονομίας, έστω και προσωρινά. Παράλληλα, υποχώρησε και ο δείκτης μελλοντικών προσδοκιών στο δυτικό τμήμα της χώρας, στο 100,8 από 102,4 τον προηγούμενο μήνα.

Η ανάπτυξη της γερμανικής οικονομίας είχε ρυθμούς μόλις 0,3% στο α΄ και το β΄ τρίμηνο του 2002. Οι άνεργοι φτάνουν τα 4,1 εκατομμύρια. Η κατανάλωση έχει μειωθεί, γεγονός που σημαίνει ότι δεν υπάρχει ζήτηση στην αγορά. Η βιομηχανική παραγωγή, που αντιπροσωπεύει το 30% της οικονομίας, υποχώρησε το τελευταίο τρίμηνο, ενώ μειώθηκαν οι παραγγελίες μηχανολογικού εξοπλισμού από το εξωτερικό, τους 6 τελευταίους μήνες. Αυτό σημαίνει μείωση εξαγωγών. Τώρα οι πλημμύρες, οι οποίες δημιουργούν πρόσθετες δυσκολίες, φαίνεται πως γίνονται προσδοκία για ανάκαμψη, μέσω της ανοικοδόμησης. Αλλά αυτή η διαδικασία έχει ακόμη πολλά «κοιλοπονήματα».