ΚΑΘΕ φορά, που φτάνει η όμορφη αυτή ώρα του Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» είναι και για τον αγωνιστή, αυτόν που 'χει ζήσει της ΕΑΜικής Αντίστασης τα μεγάλα χρόνια, χαρά τρανή να ανταμώνει με τα νιάτα τού σήμερα, με τα νιάτα της ΚΝΕ. Φέρνουν στο νου της δικής μας ζωής τη μεγάλη στιγμή όταν πριν 60 χρόνια συναπαντιόμαστε κι εμείς με τους νεολαίους της ΟΚΝΕ, που διαφεύγοντας από τα φασιστικά κάτεργα και τις φυλακές που τους είχε η βασιλομεταξική δικτατορία άρχιζαν, χωρίς να χάσουν ούτε μια στιγμή, τον αγώνα για τη λευτεριά, για τη ζωή, για τον καινούριο κόσμο.

ΕΙΝΑΙ έτσι το Φεστιβάλ της ΚΝΕ μια μοναδική ευκαιρία να ανοίξουμε στους νέους, τις νέες τις δικές μας σελίδες, όσα πράξαμε και που δεν έχουν ακουστεί στις σχολικές αίθουσες, τα 'χουν αποκλείσει από τα βιβλία του σχολείου, όπου αφυδατωμένα και πάντα διαστρεβλωμένα έχουν μπει του αγώνα μας η πίστη κι η αλήθεια, η μεγάλη θυσία.

ΦΕΤΟΣ μια καλή σύμπτωση, χωρίς κανένα προγραμματισμό, μ' έφερε τ' Αυγούστου τις πρώτες μέρες στο Ληξούρι κι εκεί κυριακάτικο απόγιομα βρέθηκα για λίγο με τα παιδιά της ΚΝΕ. Εκεί στο μόλο, κοντά στο Λασκαράτο, μέσα σε τραγούδια και χαρούμενη διάθεση ολοκλήρωναν τις ετοιμασίες τους για να ξεκινήσει του Φεστιβάλ η εκδήλωση,

ΕΙΝΑΙ εκείνη η γνώριμη προσεισμική πλατεία με τα μεγάλα πλατάνια, με τα ψωμοπουλιά και τους καφενέδες και τις ταβέρνες, εκεί που ως αργά νυχτιάτικα παίζαμε. Η πλατεία που αργότερα θα ζούσε ένα δραματικό πρωινό του Ιούνη του 1944. Εκεί στα πλατάνια της οι χιτλερικοί θα κρεμούσαν τους πέντε συντρόφους μας αγωνιστές.

ΔΙΑΒΑΖΩ το σύνθημα του φετινού 28ου Φεστιβάλ, που τα συμπυκνώνει και που τα λέει όλα: «Πρωταγωνιστές στη ζωή όχι εθελοντές στην υποταγή». Το λένε οι σύντροφοι της ΚΝΕ, που τραγουδάνε, που μαζί μας χαίρονται τη φρεσκαδούρα που απλόχερα σκορπίζει το Ιόνιο.

Ο ΝΟΥΣ σε φέρνει στον αξέχαστο δάσκαλό σου, εκεί στα πλατάνια που οι δήμιοι έχουν ετοιμάσει όλα τα σύνεργα για να τους κρεμάσουν. Είναι ο Νιόνιος ο Ρατσιάτος, λεβέντης 30χρονος. Μας έκανε Νεοελληνικά. Τώρα κι αυτός μετράει τις ύστατες στιγμές τακτοποιώντας τη θηλιά που ο δήμιος του έχει περάσει στο λαιμό. Οι νεολαίοι πάντα φλογεροί, μας φέρνουν στο σήμερα, μας φέρνουν στους τωρινούς δύσκολους αγώνες. Μας θυμίζουν πως έχουμε νέους αγώνες.

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ», το 28ο, έκανε κι εφέτος το μεγάλο ταξίδι, τη μεγάλη διαδρομή. Κι ολοκλήρωσε χτες το βράδυ του Σαββάτου στην Πανεπιστημιούπολη, με την κορυφαία τελευταία, βεβαιώνοντας πως τα νιάτα δε σκύβουν το κεφάλι. Διεκδικούν ρόλο πρωταγωνιστή στις εξελίξεις. Κι αυτόν ακριβώς το ρόλο θα τον παλέψουν και θα τον κερδίσουν.

ΕΙΝΑΙ ακριβώς ο πρωταγωνιστικός ρόλος που διεκδίκησαν και κράτησαν και τα νιάτα της ΕΠΟΝ στους χαλεπούς καιρούς, όταν τους καλούσαν να σκύψουν το κεφάλι, να συμβιβαστούνε, να γίνουν «κοπέλια», υποτακτικοί των χιτλερικών και των προσκυνημένων, των προδοτών.

ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ, η γωνιά της «Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών και φίλων της ΕΠΟΝ», της ΠΕΑΦΕ στο 28ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» έδωσε το μήνυμά του πως σε λίγο θα γιορτάσουμε τα 60χρονα της ΕΠΟΝ. Ναι, είναι 60 χρόνια που ιδρύθηκε η θρυλική μας Οργάνωση, η ΕΠΟΝ. Σε μια εποχή, που όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, το ΚΚΕ σάλπιζε την Αντίσταση ενάντια στους χιτλεροφασίστες εισβολείς και η ΕΠΟΝ γινόταν το μεγάλο σχολείο πατριωτικής αγωγής, αγωνιστικού φρονηματισμού και δράσης για την εθνική απελευθέρωση, την εθνική ανεξαρτησία, την ειρήνη και την κοινωνική πρόοδο. Ολοζώντανα και σήμερα τα μεγάλα ιδανικά της ΕΠΟΝίτικης γενιάς. Στα χέρια της ΚΝΕ η μεγάλη αγωνιστική κληρονομιά. Πάντα πρωταγωνιστές στη ζωή κι όχι εθελοντές στην υποταγή... Πάντα με της Νιότης τη χρυσή πανοπλία.