«Η αίσθηση της ειρήνης σημαίνει λιγότερες δουλιές για τους Αμερικανούς»! Η εκπληκτική αυτή διαπίστωση - σύνθημα βρίσκεται σε διαφήμιση της αμερικανικής εταιρίας «Λόκχιντ», μιας από τις μεγαλύτερες πολεμικές βιομηχανίες στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο...

Η «Λόκχιντ» έχει κάθε λόγο να θέλει τον πόλεμο. Το πρώτο τρίμηνο του 2002 υπερδιπλασίασε τα κέρδη της σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Από 105 εκατομμύρια δολάρια εκτινάχτηκαν στα 218 εκατομμύρια δολάρια. Η τιμή της μετοχής της σημείωσε εκπληκτική άνοδο στο διάστημα Οκτώβρη 2001 - Ιούλη 2002 (από τα 39 στα 72 δολάρια). Σημειώστε ότι η εξέλιξη αυτή πραγματοποιήθηκε στη χρονική περίοδο που γκρεμίζονταν όλοι οι χρηματιστηριακοί δείκτες. Τέλος, στις 11 Σεπτέμβρη 2002, τη μέρα που συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το τρομοκρατικό χτύπημα της στη Νέα Υόρκη και το αμερικανικό Πεντάγωνο, ανακοινώθηκε ότι η «Λόκχιντ» εξασφάλισε συμβόλαιο ύψους 2,15 δισ. δολαρίων για την αναδιάρθρωση του «Συστήματος Αμυντικής Υποστήριξης» των ΗΠΑ...

Ομως, δεν είναι μόνο η «Λόκχιντ» που βλέπει τα κέρδη της να ανεβαίνουν με τέτοιους ρυθμούς, εν μέσω της γενικής οικονομικής κρίσης, αλλά και της παγκόσμιας «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας». Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ ο δείκτης «S&P 500» (αντιπροσωπεύει τις 500 μεγαλύτερες αμερικανικές βιομηχανίες) κατά τη διάρκεια της φετινής χρονιάς υποχώρησε κατά 25%, ο αντίστοιχος δείκτης των πολεμικών βιομηχανιών κέρδισε πάνω από 12%.

Φυσικά πίσω από αυτούς τους δείκτες «κρύβονται» οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, η σχεδιαζόμενη επιδρομή στο Ιράκ και η τεράστια αύξηση των πολεμικών δαπανών στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Η κυβέρνηση Μπους αύξησε τις «αμυντικές» δαπάνες για την επόμενη χρονιά κατά 35 δισεκατομμύρια δολάρια. Ηταν η μεγαλύτερη αύξηση της τελευταίας εικοσαετίας. Τη σκυτάλη πήρε, όπως αναμενόταν, η κυβέρνηση Μπλερ, η οποία ανακοίνωσε την αύξηση των «αμυντικών» δαπανών κατά 3 δισεκατομμύρια στερλίνες για τα επόμενα τρία χρόνια. Την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση Ραφαρέν στη Γαλλία αποφάσισε να αυξήσει τις «αμυντικές» της δαπάνες κατά 1 δισεκατομμύριο δολάρια από το 2003 ως το 2008. Ανάλογες αυξήσεις έγιναν ή αναμένεται να γίνουν σε όλα τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο της Στοκχόλμης για την Ειρήνη (SIPRI), οι πολεμικές δαπάνες των ΗΠΑ είναι περίπου 22 φορές μεγαλύτερες από τις συνολικές δαπάνες των επτά χωρών, οι οποίες κατά τον Μπους αποτελούν τον «άξονα του κακού» (Κούβα, Ιράκ, Ιράν, Λιβύη, Βόρεια Κορέα, Σουδάν και Συρία). Ακόμα και αν συμπεριλάβουμε στους δυνάμει αντιπάλους των ΗΠΑ τη Ρωσία και την Κίνα, οι αμυντικές δαπάνες του «εχθρικού» στρατοπέδου είναι ίσες με το 35% των αμερικανικών.

Αν δεχτούμε ότι ο καπιταλισμός επιχειρεί την έξοδο από τις μεγάλες οικονομικές του κρίσεις με τον πόλεμο και την «οικονομία του πολέμου», τότε έχουμε ασφαλώς μια απάντηση, για να εξηγήσουμε τόσο τον πολεμικό πυρετό όσο και τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας. Η τεράστια αύξηση των πολεμικών δαπανών εξυπηρετεί όχι μόνο τα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, αλλά προκαλεί μια τεχνητή ζήτηση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων - ζήτηση για όπλα - η οποία (υπολογίζουν οι καπιταλιστές) θα λειτουργήσει ως «ατμομηχανή» για την έξοδο από την τωρινή κρίση της παγκόσμιας οικονομίας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες -ηγεμόνας της Νέας Τάξης- επιδιώκουν συστηματικά τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας ως αντίδοτο στη δική τους οικονομική ύφεση. Δε θέλουν όμως, για ευνόητους λόγους, να επωμιστούν όλο το κόστος αυτής της επιλογής. Εκβιάζουν λοιπόν τους συμμάχους τους να πάρουν μέρος στην κούρσα των εξοπλισμών. Ετσι, στους κόλπους του ΝΑΤΟ διεξάγεται μια έντονη συζήτηση για την ανάπτυξη νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Οι κορυφαίοι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν τη δυσαρέσκειά τους για τη διστακτικότητα των Ευρωπαίων συνεταίρων τους να προχωρήσουν σε ακόμη μεγαλύτερες αυξήσεις των πολεμικών τους δαπανών. Οπως αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal», «αναγνωρίζοντας αυτή την πραγματικότητα, οι ΗΠΑ ζητούν από τους Ευρωπαίους να εξετάσουν σοβαρά τον τρόπο επιμερισμού των δαπανών τους -- περί τα 140 δισ. δολάρια ετησίως αθροιστικά -- και να προχωρήσουν σε ορισμένες αλλαγές».

Σε συνέντευξή του ο Αμερικανός πρέσβης στο ΝΑΤΟ, Νίκολας Μπερνς, τονίζει μεταξύ άλλων: «Αυτή η ψαλίδα δυναμικού ανάμεσα στις ΗΠΑ και στους Ευρωπαίους συμμάχους δεν μπορεί να κλείσει, βεβαίως, με μαγικό τρόπο. Ομως, μπορούμε να την περιορίσουμε δίνοντας μεγαλύτερο βάρος όχι σε όλα ταυτοχρόνως, αλλά σε συγκεκριμένες προτεραιότητες που εστιάζονται στην πάταξη της τρομοκρατίας». Μάλιστα, όπως αναφέρεται στη «Wall Street Journal», οι πιέσεις των ΗΠΑ προς τους συμμάχους, για την αύξηση των αμυντικών δαπανών και την αγορά εξοπλισμών από τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες, θα κλιμακωθούν ενόψει της Συνόδου του ΝΑΤΟ στην Πράγα τον ερχόμενο Νοέμβρη.

Φαίνεται ότι οι αμερικανικές απαιτήσεις βρίσκουν απήχηση... Στην πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, εκτός από τη δημιουργία νέας δύναμης «ταχείας επέμβασης», δυναμικότητας 20.000 ανδρών, που θα περιλαμβάνει τμήματα ειδικών δυνάμεων από τις HΠA, την Ευρώπη και τον Καναδά, ανακοινώθηκε πως οι ΝΑΤΟικές χώρες ανέτρεψαν την τάση που ήθελε διαρκή μείωση των αμυντικών δαπανών, υποστηρίζοντας ότι στην επερχόμενη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας, στην Πράγα, θα συμφωνηθούν συγκεκριμένοι νέοι εξοπλιστικοί στόχοι, που θα συμπεριλαμβάνουν κατευθυνόμενα βλήματα, βαρέα μεταγωγικά αεροσκάφη και αμυντικά συστήματα κατά των επιθέσεων με βιολογικά ή χημικά όπλα.