Σημαντικά ερωτήματα, που όμως έμειναν αναπάντητα, έθεσε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Πατάκης, με παρέμβασή του, στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά την εισήγηση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ντούιζενμπεργκ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε ότι οι διεθνείς εξελίξεις, η μισθολογική ανάπτυξη και η άνοδος της τιμής του πετρελαίου αποτελούν κινδύνους για την ανάπτυξη, για να συστήσει και άλλη μείωση των μισθών.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ απευθυνόμενος στον κ. Ντούιζενμπεργκ, ανέφερε: «Οι κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής, όπως σκιαγραφήθηκαν από εσάς, αλλά και από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και όπως υλοποιούνται μέσα από το σχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2003, είναι η σκληρότερη για τους εργαζόμενους εισοδηματική πολιτική, η δραστικότερη μείωση των κοινωνικών δαπανών, η επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και η πλήρης απελευθέρωση των αγορών, για να επιτευχτεί κάποιος ρυθμός ανάπτυξης για το 2003. Αυτές οι ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές αποδείχτηκε ότι δεν απέδωσαν, αφού έχουμε μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, εσείς ο ίδιος εκτιμήσατε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2002 θα κυμανθεί στο 0,8% του ΑΕΠ. Δηλαδή, για μια ακόμη φορά, οι εργαζόμενοι και οι μισθωτοί θα υποστούν τις συνέπειες των "συνταγών" εξόδου από την κρίση και της πειθαρχίας του συμφώνου σταθερότητας».

Για να συνεχίσει: «Δε νομίζετε ότι τέτοιες πολιτικές δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ανάκαμψη, λόγω και της δραστικής μείωσης της εσωτερικής ζήτησης, αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον να διαθέσουν ούτε τα απαιτούμενα για στοιχειώδη επιβίωση; Το σίγουρο αποτέλεσμα είναι ότι αυτές οι αντιδραστικές πολιτικές κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα 1 στους 4 Ελληνες ζει κάτω από το όριο φτώχειας, ενώ οι κοινωνικές δαπάνες είναι από τις χαμηλότερες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat».

Συνεχίζοντας την παρέμβασή του ο Γ. Πατάκης ρωτά: «Δεδομένου ότι οι οικονομικές πολιτικές των κρατών - μελών της ΕΕ θα σκληρύνουν ακόμη περισσότερο με τη δικαιολογία του διεθνούς αρνητικού κλίματος, ενόψει του επικείμενου πολέμου στο Ιράκ, τι έχετε να απαντήσετε στους εργαζόμενους της ΕΕ, που αντιτάσσονται σε αυτές τις πολιτικές, επειδή τους οδηγούν σε μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση;»

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ δεν πήρε καμιά απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα από τον πρόεδρο της ΕΚΤ, ο οποίος περιορίστηκε λακωνικά να πει ότι οι παρατηρήσεις του αξιότιμου βουλευτή είναι σωστές, αλλά δεν μπορεί να μπει σε κάποιο διάλογο με συγκεκριμένη χώρα!