Στον ενταφιασμό του «Συμφώνου Σταθερότητας» προχώρησαν την περασμένη Δευτέρα οι υπουργοί Οικονομίας της «Ευρωζώνης». Οι δώδεκα υπουργοί, υπό την προεδρία του Ν. Χριστοδουλάκη, συζήτησαν για τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και ειδικότερα, για τις δυσάρεστες εξελίξεις στη Γερμανία, στη Γαλλία και την Ιταλία. Υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης που πλήττει ιδιαίτερα τις οικονομίες αυτών των τριών χωρών, αποφασίστηκε η «ελαστική» ερμηνεία του «Συμφώνου Σταθερότητας», με το οποίο έμπαιναν κοινοί κανόνες και δείκτες για την οικονομία των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ομως, την ουσιαστική πλευρά του ζητήματος, έθιξε ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Φρανσίς Μερ, ο οποίος δήλωσε από το Παρίσι: «Στην Ευρώπη σήμερα, η οικονομική πολιτική και, γενικότερα, η πολιτική κάθε κράτους, βρίσκεται ακόμη στα δικά του χέρια»...

Η δήλωση του Γάλλου υπουργού συνιστά ομολογία της αποτυχίας του μοντέλου της οικονομικής και νομισματικής ενοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με την έννοια ότι τα συμφέροντα των καπιταλιστών κάθε εθνικού κράτους από τα ισχυρά της ΕΕ είναι αυτά που πρέπει να υπηρετούνται πάνω απ' όλα. Ετσι η πολυδιαφημισμένη Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ), «περπατάει» έτσι όπως αποφασίστηκε μόνο στο βαθμό που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών. Και πρόκειται για μια πολιτική που στοίχισε και στοιχίζει πολύ ακριβά στα εκατομμύρια των εργαζομένων στα κράτη - μέλη της ΕΕ.

Το «Σύμφωνο Σταθερότητας» ήρθε ως συνέχεια μετά το «Πρόγραμμα Σύγκλισης» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στο Σύμφωνο καθορίζονταν το ύψος που θα τεθεί ο πήχης για την αξιολόγηση των οικονομικών επιδόσεων των κρατών - μελών της ΕΕ και ειδικότερα των κρατών - μελών της «Ευρωζώνης». Το σημαντικότερο στοιχείο του «Συμφώνου» είναι αυτό που αφορά στο έλλειμμα και ορίζει ότι το έλλειμμα δεν πρέπει να υπερβαίνει το 3% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.

Το «Σύμφωνο Σταθερότητας» το οποίο ενσωματώθηκε στη Συνθήκη του Αμστερνταμ ορίζει ότι αν ένα κράτος παραβιάζει ένα από τα κριτήρια θα υφίσταται ποινές ακόμη και βαριές οικονομικές κυρώσεις.

Λόγω της οικονομικής κρίσης, οι τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας είδαν τα ελλείμματα τους να εκτινάσσονται στα ύψη, αρκετά πάνω από το 3%. Κανονικά, θα έπρεπε να επιβληθούν στις τρεις χώρες οι προβλεπόμενες ποινές. Ομως οι υπουργοί Οικονομικών προτίμησαν, αντί να επιβάλουν ποινές στους τρεις «μεγάλους» της ΕΕ, να καταργήσουν το «Σύμφωνο Σταθερότητας»..!

Η εξέλιξη αυτή δείχνει τις μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αντιθέσεις που οξύνονται στο περιβάλλον της οικονομικής κρίσης. Δείχνει ακόμη ότι απουσιάζει κάθε έννοια ισοτιμίας μεταξύ των κρατών - μελών. Πριν ένα χρόνο, η Ιρλανδία είχε «τιμωρηθεί» για την παραβίαση του «Συμφώνου Σταθερότητας», όμως όταν πρόκειται για τη Γερμανία ή τη Γαλλία, τα δεδομένα «αλλάζουν»...

Η κατάργηση του «Συμφώνου Σταθερότητας» επιβεβαιώνει και την εκτίμηση την οποία εξαρχής είχε διατυπώσει το ΚΚΕ, όταν τόνιζε από το 1991 ότι εξαιτίας του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης των καπιταλιστικών χωρών στο στάδια του ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί πραγματική σύγκλιση των οικονομιών.