Ο «εκσυγχρονισμός» του νομοθετικού πλαισίου, για τη χρήση των πυροβόλων όπλων από τους αστυνομικούς, ανακοινώθηκε την περασμένη βδομάδα από την κυβέρνηση. Με πρόφαση την όξυνση της εγκληματικότητας, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ...ικανοποιεί «το κοινωνικό αίτημα για άρτια και διαρκή εκπαίδευση των αστυνομικών στη χρήση όπλων». Μια εκπαίδευση, όμως, που πραγματοποιείται στα πλαίσια στρατιωτικοποιημένων υπηρεσιών, όπως είναι τα Σώματα Ασφάλειας και στο περιβάλλον μιας πολιτικής έντασης της αστυνομοκρατίας και του αυταρχισμού, που επιβάλλεται τα τελευταία χρόνια με γρήγορους ρυθμούς από την άρχουσα τάξη.

Το σχέδιο νόμου ακολουθεί πιστά την κρατούσα αντίληψη πως για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας απαιτείται η διεύρυνση των μέτρων αστυνομικού χαρακτήρα. Ομως, η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης είναι αυτή, που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει τα κοινωνικά αίτια που γεννούν την εγκληματικότητα, αλλά με τα μέτρα που παίρνει τρέφει κι άλλο αυτό το κοινωνικό φαινόμενο.

Στην ουσία, το νομοσχέδιο μεταφέρει στους αστυνομικούς την ευθύνη της απόφασης για χρήση των όπλων, ενώ οι διατάξεις του σε γενικές γραμμές είναι διατυπωμένες με το σχήμα «απαγορεύεται, εκτός αν...». Με αυτόν τον τρόπο, παραμένει ανοιχτός ο δρόμος για κάθε λογής αυθαιρεσία. Ο εκφοβιστικός πυροβολισμός αποτελεί την πρώτη κλίμακα στη χρήση πυροβόλου όπλου από αστυνομικό. Ακολουθούν οι πυροβολισμοί κατά πραγμάτων και έπονται οι πυροβολισμοί ακινητοποίησης και εξουδετέρωσης.

Στο σχέδιο νόμου αναφέρεται ότι ο αστυνομικός «επιτρέπεται κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του να προτάσσει το πυροβόλο όπλο, εφόσον υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι συντρέχει κίνδυνος ένοπλης επίθεσης σε βάρος αυτού ή τρίτου, ιδίως σε περιπτώσεις ελέγχου ύποπτων προσώπων ή χώρων, νόμιμης σύλληψης ή απόδρασης κρατουμένου». Ομως, η αστυνομική πρακτική των τελευταίων χρόνων θέλει να αντιμετωπίζονται οι πολίτες με προτεταμένα τα όπλα από τα αστυνομικά όργανα, κατά τη διεξαγωγή των αστυνομικών μπλόκων. Για το θέμα αυτό, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδης, είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξη Τύπου πως μπορεί να μην είναι ωραίο σαν θέαμα, αλλά γίνεται για την ασφάλεια των αστυνομικών υπαλλήλων που διεξάγουν τους ελέγχους αυτούς.

Επίσης, το σχέδιο νόμου επιτρέπει τη χρήση πυροβόλου όπλου για την προστασία εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας από εισβολή ενόπλου, όταν στο νόμο για τα όπλα συμπεριλαμβάνονται και τα ρόπαλα, όπως μπορούν να «χαρακτηριστούν» ακόμα και ξύλα. Παράλληλα, εναντίον ενόπλου πλήθους επιτρέπονται οι εκφοβιστικοί πυροβολισμοί, αλλά απαγορεύονται οι πυροβολισμοί ακινητοποίησης ή εξουδετέρωσης, εφόσον υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να πληγούν άοπλοι. «Πλήθος», βέβαια, μπορεί να χαρακτηριστεί και ομάδα διαδηλωτών. Επιτρέπεται, δε, ο πυροβολισμός ακινητοποίησης για την αποτροπή αφοπλισμού αστυνομικού κατά την υπηρεσία του. Υπηρεσία, όμως, εκτελούσαν και οι άνδρες της Ασφάλειας που έχουν πιαστεί σε διαδηλώσεις και συσκέψεις σωματείων και έχουν αφοπλιστεί. Δεν υποχρεώνει τους αστυνομικούς να μην οπλοφορούν εκτός υπηρεσίας, τη στιγμή που είναι πολλά τα περιστατικά χρήσης όπλων, ακόμα και πρόκλησης φόνων.

Και αυτό το σχέδιο νόμου θα εξασφαλίσει την ατιμωρησία των ...οργάνων της τάξης και δεν αναμένεται να περιορίσει τα κρούσματα «εκπυρσοκρότησης», που τα τελευταία χρόνια πλήττουν, ιδιαίτερα, μετανάστες ή άτομα από μειονότητες.