«Προάγγελος» - διά στόματος του Αγγελου Δεληβοριά - μιας μεγάλης, διεθνούς επιπέδου και υψηλών απαιτήσεων, διοργάνωσης του Μουσείου Μπενάκη, με θέμα το έργο του Γιάννη Ρίτσου και το Αρχείο του, ένας από τους νεοαποκτηθέντες «θησαυρούς» του Μουσείου Μπενάκη, έγινε η προχτεσινή παρουσίαση του φωτογραφικού λευκώματος του Πλάτωνα Μάξιμου «Γιάννης Ρίτσος Εικαστικά».

Το λεύκωμα προλογίζουν ο Ευ. Βενιζέλος (καθώς το ΥΠΠΟ «υιοθέτησε» και αυτό το λεύκωμα του Πλ. Μάξιμου), ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, Αγ. Δεληβοριάς, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, η Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα, ο Γιάννης Παπαδάκης, ενώ περιλαμβάνεται και κείμενο του μεγάλου Γάλλου, κομμουνιστή ποιητή - πεζογράφου Λουί Αραγκόν, σε μετάφραση της Χρύσας Προκοπάκη και αυτοβιογραφικά κείμενα του Ρίτσου, αναφορικά και με τα εικαστικά του έργα (πέτρες, ρίζες, ζωγραφική). Το πανέμορφο λεύκωμα συνοδεύεται με ένα cd, στο οποίο ακούγεται ο Γιάννης Τσαρούχης να μιλά για το έργο του Ρίτσου, ο ποιητής σε εξαίσιες απαγγελίες ποιημάτων του με μουσική υπόκρουση του Νότη Μαυρουδή και δύο ποιήματα μελοποιημένα από τον Μαυρουδή και ερμηνευμένα από τον Πέτρο Πανδή.

Η αισθητική απόλαυση και η συγκίνηση που προσφέρει το λεύκωμα είναι μεγάλη και πολύπλευρη, καθώς σ' αυτό σμίγει η εκπληκτική, τολμηρή, «επαναστατική» - παρότι αυτοδίδακτη - πλαστική ικανότητα και η πανώρια ποίηση του Ρίτσου (τα εικαστικά έργα του συνοδεύονται με στίχους του, τους οποίους ανθολόγησε ο Κ. Γεωργουσόπουλος), με το αισθαντικό, εικαστικής αντίληψης, τελειοθηρικό φωτογραφικό τάλαντο του Πλ. Μάξιμου. Τάλαντο, του οποίου το «δρόμο άλλαξε» η γνωριμία, η φιλία, η κουμπαριά του με τον Γ. Ρίτσο (ο ποιητής βάφτισε την κόρη του, ονομάζοντάς την Ειρήνη). Να σημειώσουμε ότι οι φωτογραφίες του λευκώματος έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στο Μουσείο Πομπιντού στο Παρίσι, σε πανεπιστήμια της Σορβόννης και του Στρασβούργου και στη δική μας Εθνική Πινακοθήκη.

Στην παρουσίαση του λευκώματος για τη δουλιά του Πλ. Μάξιμου και το εικαστικό έργο του Ρίτσου μίλησαν ο Ευ. Βενιζέλος, η Μαριέττα Κουτσίκου - Γιαννάκου (βουλευτής της ΝΔ), ο Κ. Γεωργουσόπουλος, ο ζωγράφος - χαράκτης Παναγιώτης Γράββαλος και ο Πλ. Μάξιμος.

Ο Ευ. Βενιζέλος, μέσα από τη δική του οπτική, είπε ότι «ο Ρίτσος είναι η εκπληκτική μορφή ενός κομμουνιστή ποιητή, αλλά και ορθόδοξου αγιογράφου» (!) Η. Μ. Κουτσίκου αναφέρθηκε στη γενικότερη αποδοχή από τον κόσμο του «σπουδαίου έργου του Ρίτσου», που «ήθελε να αλλάξει προς το καλύτερο ο κόσμος». Ο Π. Γράββαλος, καθ' ύλην αρμόδιος, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «παρά τα σκαμπανεβάσματα που έχουν τα ζωγραφικά έργα του Ρίτσου, έχουν να πουν πολλά πράγματα. Είναι έργα καθαρά επαναστατικά. Οι πέτρες και οι ρίζες σε εντυπωσιάζουν και σε συγκλονίζουν, ενώ τα καθαρότερα εικαστικά έργα του είναι τα ζωγραφικά». Ο Κ. Γεωργουσόπουλος επισήμανε ότι οι πέτρες και οι ρίζες που ζωγράφισε ο Ρίτσος είναι «προσωπεία», ένα «σκηνικό, στο οποίο κάποτε παίχτηκαν μεγάλες ιστορίες. Ο Ρίτσος δεν έκανε αγιογραφίες γιατί ήταν ορθόδοξος, αλλά γιατί ήθελε να αποτυπώσει την ελληνική αιωνιότητα».