Η «Πρωτοβουλία» των οικονομολόγων πρωτοεμφανίστηκε την εποχή των συζητήσεων για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Σε αντίθεση με τις δυνάμεις οι οποίες με συνέπεια αποκάλυπταν το ρόλο της Συνθήκης εκείνης και αντιστέκονταν στη Συνθήκη του Αμστερνταμ που ήταν στα σκαριά, είχαν υποστηρίξει την άποψη ότι με την «εκ νέου ανακάλυψη του Κέινς» που «αποτελούσε πρόοδο», διαμορφώθηκε μια «αντιπαράθεση με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική», αλλά «η απλή επιστροφή σε κεϊνσιανές πολιτικές δε συνιστά επαρκή απάντηση στο συνεκτικό σχέδιο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και στα ισχυρά συμφέροντα που το στηρίζουν». Εκτοτε, λοιπόν, με «θεωρητικές επεξεργασίες και παρέμβαση σε μια σειρά πεδία», η «Πρωτοβουλία» εμφανίζεται, με κείμενά της άπαξ του έτους, το φθινόπωρο, προκειμένου να ασκήσει, όπως λένε, κριτική στους Γενικούς Προσανατολισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συντάσσονται και δημοσιεύονται την ίδια εποχή. Γενικό τους χαρακτηριστικό είναι η προσπάθεια εμπλοκής τους σε καθαρά διαχειριστικά ζητήματα και στόχους οικονομικής αποτελεσματικότητας.

Ανάμεσα στους οικονομολόγους που υπογράφουν το φετινό κείμενο, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα, είναι και οι: Γ. Αργείτης, Κ. Βεργόπουλος, Χ. Γολέμης, Γ. Δραγασάκης, Α. Ελεφάντης, Η. Ιωακείμογλου, Α. Καρασσαβόγλου, Β. Καρδάσης, Λ. Κατσέλη, Π. Κλαυδιανός, Ι. Κουζής, Α. Κουτσούρης, Ν. Λέανδρος, Κ. Μελάς, Ι. Μηλιός, Γ. Μιχαηλίδης, Α. Μωυσίδης, Ε. Νικολαΐδης, Θ. Παρασκευόπουλος, Θ. Πελαγίδης, Ν. Πετραλιάς, Γ. Σταθάκης, Γ. Τόλιος, Χ. Τριανταφύλλου, Ε. Τσακαλώτος, Μ. Φραγκάκη, Γ. Ψυχάρης.