Στις 25 Οκτώβρη του περασμένου χρόνου ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον πολύ υπάκουα έθεσε την υπογραφή του στο ποσό των 267,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων που διατίθονταν από τον προϋπολογισμό των ΗΠΑ για το τρέχον έτος για την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων. Σε αυτό το ποσό περιλαμβάνεται και το ποσό των 3,3027 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μόνο για την έρευνα και την ανάπτυξη της Εθνικής Αντιβαλλιστικής Αμυνας (National Missile Defense-NMD).

Αυτή ακριβώς η κίνηση πολύ καθαρά αποκαλύπτει ότι ο εκάστοτε Πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως σε αυτή την περίπτωση ο Μπιλ Κλίντον, σπεύδει να ικανοποιήσει τα στρατιωτικο-βιομηχανικά κονσένσιους και τους εντολοδόχους τους σε Πεντάγωνο και Κογκρέσο, διαμέσου της υποστήριξής του.

Ενα πρόγραμμα για πάρα πολλούς εντελώς παράλογο, που όταν πρωτοαναγγέλθηκε από τον Πρόεδρο Ρήγκαν το 1983 είχε αποτελέσει το αποκορύφωμα της κούρσας των εξοπλισμών κατά τη διάρκεια του «Ψυχρού Πολέμου». Μέχρι σήμερα αυτή η παράξενη -μπαρόκ προσπάθεια έχει απορροφήσει περισσότερα από 55 δισ. δολάρια, χωρίς να έχει καταφέρει να δώσει ένα απτό αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή ο Κλίντον προσπαθεί να πείσει τη ρωσική κυβέρνηση να συναινέσει και να βάλει την υπογραφή της σε μία Συμφωνία κατά της Διάδοσης των Βαλλιστικών Πυραύλων, η οποία φυσικά αυστηρά απαγορεύει ένα πρόγραμμα σαν τον «Πόλεμο των Αστρων» που βρίσκεται υπό ανάπτυξη, εγείροντας μια επιχειρηματολογία για τη «μανία» παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων που έχει καταλάβει χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας, το Ιράν και άλλες.

Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι ποτέ κανείς, ούτε φυσικά Αμερικανός, δε θα κατασκευάσει ένα αντιπυραυλικό αμυντικό σύστημα που θα μπορεί να τεθεί σε λειτουργία, εξαιτίας των ανυπέρβλητων τεχνικών δυσχερειών. Ετσι, στις 14 Οκτώβρη ο Κλίντον θα δηλώσει: «Νομίζω ότι είναι υπεύθυνη πράξη να εξακολουθώ να επιδιώκω κάτι που εμφανίζεται να υπόσχεται πολύ περισσότερα από αυτά που πολλοί πίστευαν - και εμού συμπεριλαμβανομένου πριν μερικά χρόνια - σε όρους μιας πυραυλικής άμυνας». Εξάλλου, η τυπική δικαιολογία για να μπορέσει να στηριχτεί αυτή η δήλωση, και τελικά να δοθεί και η συναίνεση όσον αφορά τις εν λόγω δαπάνες στον προϋπολογισμό, υπήρξε. Στις 2 Οκτώβρη η δοκιμή του «Εξωατμοσφαιρικού Σκάφους που σκοτώνει» (Exoatmospheric Kill Vehicle-EKV), που εκτοξεύτηκε από τη νήσο Κουαζαλέιν στο Νότιο Ειρηνικό πέτυχε να εξουδετερώσει, χτυπώντας το, ένα σκάφος που έκανε επανείσοδο στην ατμόσφαιρα και έφερε βαλλιστικούς πυραύλους διηπειρωτικού βεληνεκούς (ICBM) και είχε εκτοξευτεί από τη βάση Βάντεμπεργκ της Καλιφόρνια.

Παράλληλα, η ετήσια έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Ασφάλειας για το τρέχον έτος ήταν σαφέστατα προσανατολισμένη στο θέμα της NMD, αφ' ενός για την ανάπτυξή τους και αφ' ετέρου για την πρόοδο των ερευνών για την ολοκλήρωση ενός ολόκληρου συστήματος πιθανότατα σε όλη την υδρόγειο. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το οικονομικό έτος 2001, δηλαδή το τρέχον έτος, οι στρατιωτικές δαπάνες υπερδιπλασιάστηκαν, ενώ μόνο η Αεροπορική Δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF) θα δαπανήσει ένα ποσό ρεκόρ για την έρευνα και την ανάπτυξη νέων επιθετικών και αμυντικών συστημάτων. Ενα ποσό που είναι μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα των Ενόπλων Δυνάμεων και του Ναυτικού των ΗΠΑ.

Αυτή η ανανεωμένη κούρσα των εξοπλισμών, για τους Αμερικανούς θεωρείται αναγκαία, καθώς όπως τονίζουν «για την επόμενη δεκαπενταετία οι ΗΠΑ είναι πολύ πιθανόν να έρθουν αντιμέτωπες με απειλές από ICBM από "δόλια κράτη", όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Λ. Δ. της Κορέας, ίσως από το Ιράν και πιθανώς από το Ιράκ». Ηδη, όπως τονίζεται στην έκθεση, εκτός από τη Ρωσία, «που διαθέτει ένα πολύ μεγάλο, σημαντικό, προηγμένο και εξαιρετικά φονικό οπλοστάσιο, αν και έχει σημαντικά ελαττωθεί» και την Κίνα, χώρες όπως η Λ. Δ. της Κορέας, το Ιράν και το Ιράκ διαθέτουν ήδη μικρού και μεσαίου βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους και υπάρχει δυνατότητα μελλοντικά να αποκτήσουν διηπειρωτικούς, καθώς η αγορά «έχει ανοίξει». Το κυριότερο που εκτιμάται στην έκθεση είναι ότι η δυναμική εισδοχή «παικτών» ,όπως η Κίνα και η Λ. Δ. Κορέας, που προμηθεύουν με οπλικά συστήματα πλείστες χώρες - π. χ. την Ινδία και το Πακιστάν - έχει μεταβάλει το συσχετισμό δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και την Ασία, ενώ η διοχέτευση τέτοιων συστημάτων φτάνει μέσα από «σκιώδεις δρόμους» μέχρι τη Λατινική Αμερική, στο υπογάστριο των ΗΠΑ. Γεγονός ανεπίτρεπτο!

Εκτός όμως των «δόλιων κρατών», που συνιστούν άμεση απειλή για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ και επιτάσσουν την ανάπτυξη και ολοκλήρωση του NMD, κίνδυνοι και δυνητικές απειλές ελλοχεύουν και σε μεμονωμένα πρόσωπα ή ομάδες, οι οποίες εκτός των καθιερωμένων προαναφερόμενων οδών, μπορεί να θελήσουν να πλήξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες με εναλλακτικά όπλα μαζικής καταστροφής ή ακόμη και να εξοπλίσουν κανονικά μεταγωγικά αεροσκάφη ώστε να φέρουν βαλλιστικούς πυραύλους ICBM!

Συνεπώς, οι κίνδυνοι για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ μπορεί να είναι παντού, αλλά και να είναι καμουφλαρισμένοι κάτω από αθώα προσωπεία, όπως ένα αεροσκάφος κάποιων αερογραμμών κάποιας χώρας ή ιδιωτικής εταιρίας. Ολα αυτά τα στοιχεία, εκτός των «καταστροφικών και φονικών άμεσων συνεπειών για τον πληθυσμό», συνιστούν μια νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και η οποία μπορεί να έχει ακόμη μία δυσμενή επίπτωση στην άσκηση της πολιτικής των ΗΠΑ παγκοσμίως: «Μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά μία λήψη απόφασης εκ μέρους των ΗΠΑ ή συμμαχικών κρατών σε περιόδους κρίσης με τη λογική της αντίρροπης δύναμης»...(Μήπως το χτύπημα της κινεζικής πρεσβείας κατά τη διάρκεια του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου έχει τέτοια προέκταση;).

Ηδη αυτό το καλοκαίρι θα τεθεί το ζήτημα της λήψης απόφασης εκ μέρους της αμερικανικής*******για τη λειτουργία του NMD. Σε αυτόν τον άξονα πιθανά εντάσσεται και το αμερικανικό ραντάρ που βρίσκεται σε νορβηγικό έδαφος, στην πόλη του βορρά Βάρντο, που βρέχεται από τη θάλασσα Μπάρεντς, και στα βορειοδυτικά σύνορα της Ρωσίας. Και λέμε πιθανά, καθώς η νορβηγική «κεντρο-αριστερή» κυβέρνηση αρνείται πεισματικά ότι το ραντάρ αυτό - ακτίνων Χ - που βρισκόταν μέχρι πρότινος στη βάση Βάντεμπεργκ της Καλιφόρνια, θα τεθεί στην υπηρεσία του αμερικανικού Εθνικού Συστήματος Πυραύλων NMD, αλλά ότι πρόκειται απλά για μία συνέχιση του προηγούμενου ραντάρ Globus και θα χρησιμοποιηθεί για λόγους εθνικής ασφαλείας της Νορβηγίας.

Πραγματικά από τη δεκαετία του 1960, στο νορβηγικό έδαφος εγκαταστάθηκε και λειτούργησε το ραντάρ Globus με τη συνεργασία της Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF), με κύριο σκοπό την καταγραφή των υποβρύχιων και επίγειων πυραυλικών δοκιμών που πραγματοποιούσε η ΕΣΣΔ. Το νέο ραντάρ Globus ΙΙ θα συνεχίσει αυτή την παράδοση; Η επίσημη ανακοίνωση της νορβηγικής κυβέρνησης αναφέρει ότι το Globus ΙΙ αποτελεί μια συνεργασία των Μυστικών Υπηρεσιών των Νορβηγικών Ενόπλων Δυνάμεων με το Στρατηγείο Διαστήματος της USAF, χωρίς όμως να διευκρινίζει την επακριβή λειτουργία του. Πάντως οι Νορβηγοί αρνούνται ότι πρόκειται για ένα ραντάρ το οποίο θα ενταχθεί στο NMD των ΗΠΑ, αλλά ότι η αποστολή του είναι να «παρακολουθεί και να καταγράφει τα σκουπίδια του διαστήματος»!

Εντούτοις, ο κύριος σκοπός της λειτουργίας ενός συστήματος που κάνει χρήση ακτίνων Χ, που θα «συνεργαστεί» με ομογάλακτό του ραντάρ στην αεροπορική βάση Εάρεκσον στη νήσο Σέμυα, περίπου 1.500 μίλια νοτιοδυτικά του Ανκοράτζ στην Αλάσκα, είναι η συλλογή πληροφοριών και data για τους διηπειρωτικούς πυραύλους της Ρωσίας. Αυτά τα data θα καλύπτουν τη συνολική τροχιά βολής αυτών των πυραύλων, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας ισχύος τους, τις μανούβρες που μπορούν να εκτελέσουν, την ανάπτυξη των πυρηνικών και πολεμικών κεφαλών που επανδρώνουν τους πυραύλους, καθώς και τα αμυντικά αντίμετρα που μπορεί να ληφθούν για την επανείσοδό τους στον Ειρηνικό Ωκεανό κοντά στη χερσόνησο Καμτσάκα. Αντίστοιχα το ραντάρ στο Βάρντο μπορεί να παρακολουθεί όλα τα τεκταινόμενα στη Λ. Δ. της Κορέας, ενώ όλες αυτές οι πληροφορίες που θα συλλεγούν από τα ραντάρ αποτελούν ύψιστης και στρατηγικής σημασίας στοιχεία για το Εθνικό Αμυντικό Πυραυλικό Σύστημα των ΗΠΑ, το οποίο θα αυξάνει αντίστοιχα τις δυνατότητες αντιμετώπισης μιας υποτιθέμενης απειλής εκ μέρους των ρωσικών βαλλιστικών πυραύλων.

Πάντως, όπως διαπιστώνουν οι Αμερικανοί δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ που λαμβάνουν μέτρα για την αντιμετώπιση μιας πυραυλικής επίθεσης. Ιστορικά, η ανάπτυξη αμυντικών συστημάτων συνοδεύεται και από τα ανάλογα αντίμετρα. Συνεπώς, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν σε αυτή την ανανεωμένη κούρσα που εντάσσεται στο «Πόλεμο των Αστρων» είναι πολλαπλοί, καθώς οι χώρες, οι οποίες βρίσκονται κάτω «από το μικροσκόπιο» των ΗΠΑ και φωτογραφίζονται ως εχθροί, είναι σίγουρο ότι θα αυξήσουν τις προσπάθειες για ανάπτυξη και επέκταση της χρήσης των όπλων μαζικής καταστροφής και φυσικά των πυρηνικών όπλων και θα οδηγηθεί όλη η ανθρωπότητα και πάλι στη λαιμητόμο που ονομάζεται «πυρηνικός όλεθρος», τη στιγμή που όλες οι προσπάθειες για τη μη διάδοση και τον περιορισμό των πυρηνικών καταρρέουν.