Από πού να τη γλιτώσει ο ελληνικός λαός; Από την ιδιωτική πλέον ΔΕΗ, ή από τους ιδιώτες που πριμοδοτούνται σκανδαλωδώς από την κυβέρνηση για να ανοίξουν τον...«ανταγωνισμό» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας; Με τα ως σήμερα δεδομένα, που το πιθανότερο είναι να χειροτερεύσουν, οι εργαζόμενοι θα πληρώνουν εσαεί την κερδοφορία του ιδιωτικού κεφαλαίου. Αυτό έχει αποφασίσει η κυβέρνηση, η οποία, άκρως προκλητικά, προωθεί ρυθμίσεις πρωτόγνωρες για τα παγκόσμια δεδομένα. Σε μια προσπάθειά της να ενισχύσει τα ιδιωτικά συμφέροντα, σφίγγει τη θηλιά στους εργαζόμενους για να χαρίσει και άλλα πλούτη σε ορισμένους μεγαλοσχήμονες ιδιώτες. Την ώρα που η εργατική τάξη και οι άλλοι εργαζόμενοι στενάζουν κάτω από το βάρος της πολιτικής λιτότητας, την ώρα που οι αγρότες ξεκληρίζονται και οι ΕΒΕ οδηγούνται σε οικονομικό αδιέξοδο, η κυβέρνηση με σκανδαλώδεις φωτογραφικές τροπολογίες θέτει τον ελληνικό λαό έρμαιο μιας χούφτας επιχειρηματιών. Και χωρίς ίχνος ντροπής, ισχυρίζονται ότι οι σκανδαλώδεις αυτές ρυθμίσεις «ανάγονται στην προστασία του κοινωνικού συνόλου»!

Λίγες μέρες πριν, η κυβέρνηση προχώρησε στη δεύτερη παραχώρηση πακέτων μετοχών της ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Η ζήτηση των μετοχών ήταν ομολογουμένως άνευ προηγουμένου. Ο λόγος απλός: Οι ιδιώτες που απέκτησαν πακέτα έχουν την εγγύηση της κυβέρνησης, ότι η κερδοφορία τους είναι πλήρως διασφαλισμένη και με κάθε τρόπο.

Το επιχειρησιακό πρόγραμμα είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των συμφερόντων των ιδιωτών. Καμία σχέση δεν έχει με την ανάπτυξη της Επιχείρησης, την επίτευξη του ρόλου της. Αποσκοπεί στην παραχώρηση σημαντικών κερδών στο ιδιωτικό κεφάλαιο, αγνοώντας τα βασικά χαρακτηριστικά της ΔΕΗ. Καλύτερη απόδειξη των αποτελεσμάτων του επιχειρησιακού προγράμματος είναι τα κέρδη της ΔΕΗ κατά τις οικονομικές χρήσεις του 2000 και του 2001. Συγκεκριμένα, τα προ φόρων κέρδη της ΔΕΗ για τη χρήση του 2000, ανήλθαν στα 1,9 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ κατά την οικονομική χρήση του 2001, τα κέρδη εκτοξεύτηκαν στα 120,5 δισεκατομμύρια δραχμές.

Τα κέρδη αυτά δεν προκύπτουν από την αύξηση του κύκλου εργασιών της Επιχείρησης, ο τζίρος της ΔΕΗ για το 2000 ήταν της τάξεως των 972 δισεκατομμυρίων δραχμών, ενώ ο τζίρος του 2001 ανήλθε στα 1,047 τρισεκατομμύρια δραχμές. Είναι εμφανές, ότι δεν είναι ανάλογα της αύξησης του κύκλου εργασιών, αλλά, προέρχονται από τη δραστική περικοπή λειτουργικών δαπανών, των επενδύσεων, τη μείωση του προσωπικού, την εντατικοποίηση της εργασίας, την παραχώρηση δραστηριοτήτων σε εργολάβους, αλλά και την αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας. Συνεπώς, το «νοικοκύρεμα» που όπως λέγεται από αρμόδιους παράγοντες έγινε στη ΔΕΗ, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μόνο οι περικοπές, με την ταυτόχρονη αύξηση των τιμολογίων. Από την άλλη πλευρά, οι υπηρεσίες της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ ολοένα και χειροτερεύουν, αφού μια σειρά εργασιών περνάνε σε κυριολεκτικά ανειδίκευτους εργολάβους, η δε εντατικοποίηση της εργασίας παράλληλα με τη μη λήψη μέτρων ασφάλειας, φέρνει τα θανατηφόρα ατυχήματα σχεδόν στην ημερήσια διάταξη.

Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η πολυθρύλητη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, που δεν είναι τίποτα άλλο από την παραχώρηση υπερκερδών στους κάθε λογής ιδιώτες, θα πληρωθεί πολύπλευρα από τον ελληνικό λαό. Τόσο σε χρήμα, αλλά και σε μια διαρκή αβεβαιότητα για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας.

Πρόσφατα, μετά από αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, ή καλύτερα του κεφαλαίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να εγκρίνει την επιδότηση της ΔΕΗ με το ποσό των περίπου 500 δισεκατομμυρίων δραχμών, ώστε η ΔΕΗ να μπορεί να σταθεί στο νέο «ανταγωνιστικό» περιβάλλον. Γι' αυτό λοιπόν ο ελληνικός λαός θα κληθεί να ξαναπληρώσει έργα που κατασκευάστηκαν στο παρελθόν, αλλά και τα σπασμένα της ΠΕΣΙΝΕ.

Η απόφαση της ΕΕ περιέχει τρεις πτυχές χρηματοδότησης της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα:

«Η πρώτη πτυχή αποσκοπεί στην αντιστάθμιση του κόστους που συνδέεται με την εκμετάλλευση από τη ΔΕΗ μονάδων που δεν είναι αποδοτικές από οικονομική άποψη στο πλαίσιο μιας απελευθερωμένης αγοράς. Οι μονάδες αυτές - σημειώνει η ΕΕ - κατά το μεγαλύτερο μέρος τους υδροηλεκτρικές, κατασκευάστηκαν σε μια εποχή που ο πληθωρισμός στην Ελλάδα ήταν πολύ υψηλός. Οι αντισταθμίσεις στο πλαίσιο αυτής της πτυχής θα καταβάλλονται μέχρι το έτος 2015 και θα υπόκεινται σε ετήσια αναπροσαρμογή με βάση το πραγματικό ποσό των επιβαρύνσεων που υφίσταται η ΔΕΗ κατά την εκμετάλλευση των μονάδων αυτών. Ωστόσο, δεν μπορούν να υπερβαίνουν το συνολικό ποσό των 929 εκατομμυρίων ευρώ»!

«Η δεύτερη πτυχή - αναφέρει η ΕΕ - αποσκοπεί στην αντιστάθμιση του κόστους της ΔΕΗ για έργα άρδευσης και διαχείρισης των λεκανών απορροής που της επιβλήθηκε από το ελληνικό κράτος ταυτόχρονα με την κατασκευή των μονάδων αυτών. Στο πλαίσιο της πτυχής αυτής θα καταβληθούν 324 εκατομμύρια ευρώ»!

«Η τρίτη πτυχή - αναφέρει η ΕΕ - αποβλέπει στην αντιστάθμιση του κόστους που συνδέεται με τη σύμβαση της ΔΕΗ με την "Αλουμίνιον της Ελλάδος" (ΠΕΣΙΝΕ). Η σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε το 1960 και λήγει το 2006, προβλέπει την πώληση από τη ΔΕΗ μιας σημαντικής ποσότητας ηλεκτρικής ενέργειας σε τιμές που μπορούν να είναι κατώτερες από τις τιμές της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας για μεγάλους καταναλωτές». Γι' αυτό ο ελληνικός λαός καλείται να αποζημιώσει την ιδιωτική ΔΕΗ με το ποσό των 178 εκατομμυρίων ευρώ!

Δε θα πληρώσουμε όμως μόνο την ιδιωτική ΔΕΗ, που στο κάτω κάτω, υφίσταται ως επιχείρηση. Η κυβέρνηση, καλεί τον ελληνικό λαό να πληρώσει και τους μεγαλοσχήμονες ιδιώτες που διαγκωνίζονται να μπουν στο παιχνίδι της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Σύμφωνα λοιπόν με την προωθούμενη ρύθμιση η οποία θα «συμπληρώσει» το Ν. 2773/99 (νόμος για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ), επιχειρείται η σκανδαλώδης πριμοδότηση αλλά και οι μέγιστες εγγυήσεις, για τρεις - τέσσερις ιδιώτες που θα κατασκευάσουν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής.

Στη νέα ρύθμιση του υπουργείου Ανάπτυξης, αναφέρεται ότι «για λόγους που ανάγονται στην προστασία του κοινωνικού συνόλου κατά την πρώτη περίοδο της εφαρμογής της απελευθέρωσης της αγοράς, ο Διαχειριστής του Συστήματος (ανώνυμη εταιρία υπό τον έλεγχο του δημοσίου) συνάπτει συμβάσεις αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με κατόχους αδείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που αφορούν συνολικά σε νέο δυναμικό παραγωγής τουλάχιστον 1.100 μεγαβάτ μέχρι 1.300 μεγαβάτ. Η διάρκεια των ως άνω συμβάσεων - αναφέρει - ορίζεται επταετής με έναρξη την ημερομηνία εμπορικής λειτουργίας κάθε μονάδος παραγωγής στην οποία κάθε σύμβαση αντιστοιχεί, και σε κάθε περίπτωση μη δυνάμενη να υπερβεί την 31.12.2008».

Δηλαδή, όποιος ιδιώτης από τους ήδη αδειοδοτούμενους αποφασίσει να κατασκευάσει μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, μέχρι το τέλος του 2008 θα έχει εξασφαλισμένη την πώληση της παραγωγής στο Διαχειριστή του Συστήματος, ο οποίος με τη σειρά του θα την πουλάει στους καταναλωτές! Αυτή είναι μία μόνο από τις... υγιείς πτυχές του ανταγωνισμού που προκύπτει από την «απελευθέρωση» των αγορών...

Οι εγγυήσεις όμως δε σταματάνε εδώ. Αναφέρεται επίσης στη σκανδαλώδη ρύθμιση ότι «στις συμβάσεις αυτές προβλέπεται ελάχιστος αριθμός ετήσιων ωρών λειτουργίας ο οποίος δε δύναται να υπολείπεται των έξι χιλιάδων ωρών λειτουργίας ετησίως σε συνθήκες πλήρους φορτίου. Προβλέπεται επίσης η πλήρης κάλυψη του κόστους καυσίμου για τις ετήσιες ώρες λειτουργίας, με κατ' ανώτατο οριζόμενο όριο τον ετήσιο αριθμό ωρών λειτουργίας που έχει συμφωνηθεί στη σχετική σύμβαση αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας».

Δηλαδή, οι ιδιωτικές μονάδες θα δουλεύουν στο... φουλ για να γεμίζουν τις τσέπες των ιδιοκτητών τους! Αλλά, στους ιδιώτες δε φτάνουν αυτές οι εγγυήσεις αφού θέλουν την «πλήρη κάλυψη του κόστους καυσίμου». Αυτό σημαίνει ότι, για τις 6.000 ώρες που θα λειτουργούν οι ιδιωτικές μονάδες, το κόστος του καυσίμου θα είναι πληρωμένο από το ελληνικό δημόσιο για να κερδίσουν τα μέγιστα οι ιδιώτες! Επίσης αναφέρεται ότι ο «ΔΕΣΜΗΕ δικαιούται να ανακτά το πλήρες κόστος των συμβάσεων ηλεκτρικής ενέργειας από τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας αναλογικά με την κατανάλωσή τους»! Δηλαδή ανάλογα με την κατανάλωσή τους, τα νοικοκυριά θα πληρώνουν και τις ιδιωτικές μονάδες με την αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας!

Τέλος, στη σκανδαλώδη ρύθμιση αναφέρεται ότι: «με απόφαση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, το ελληνικό Δημόσιο παρέχει στους αντισυμβαλλόμενους, αποκλειστικά και μόνον για τις συμβάσεις που συνάπτει ο Διαχειριστής του Συστήματος την εγγύησή του για την καλή εκτέλεση των υποχρεώσεων του Διαχειριστή του Συστήματος που απορρέουν από τις συμβάσεις αυτές». Δηλαδή αν ο Διαχειριστής του Συστήματος,... αθετήσει κάποια από τα συμφωνηθέντα, τότε ο ελληνικός λαός θα πληρώσει τους ιδιώτες... Ετσι προδιαγράφεται η απελευθερωμένη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία κατά την κυβέρνηση, θα παρέχει ενέργεια ποιότητας σε χαμηλή τιμή...