Σε άγρια ληστεία σε βάρος των εκατομμυρίων μικροκαταθετών, οι απώλειες των οποίων, μόνον το 2002, άγγιξαν τα 700 δισ. δραχμές, μετεξελίχτηκε η πολιτική των τραπεζών, να ισοπεδώσουν το 2002 τα επιτόκια καταθέσεων ταμιευτηρίου, που αποτελούν την πιο λαϊκή μορφή τραπεζικής κατάθεσης. Την ίδια στιγμή λοιπόν, που οι τράπεζες δανείζουν με μεγάλα επιτόκια αυξάνοντας σε ετήσια βάση τα κέρδη τους, την ίδια εκείνη στιγμή δίνουν «ψίχουλα» για επιτόκια στα εκατομμύρια των μικροκαταθετών.

Από την επεξεργασία των επίσημων στοιχείων (ύψος καταθέσεων, μέσο επιτόκιο, ρυθμός πληθωρισμού), που έκανε ο «Ρ» και με μετριοπαθείς υπολογισμούς, προκύπτει ότι οι τράπεζες υφάρπασαν από τους μικροαποταμιευτές, μόνον το 2002, ποσό ίσο με 1.950 εκατ. ευρώ, ή 665 δισ. δραχμές. Οι τράπεζες έπρεπε να τοκίζουν τις λαϊκές αποταμιεύσεις με επιτόκιο τουλάχιστον γύρω στο 4%. Επειδή, όμως, το μέσο επιτόκιο διαμορφώθηκε από το τραπεζικό καρτέλ σε μόλις 1%, οι τράπεζες πλήρωσαν το 2002 τόκους 650 εκατ. ευρώ, ενώ θα έπρεπε να είχαν καταβάλει (με επιτόκιο 4%) 2.600 εκατ. ευρώ.

Μπροστά σ' αυτήν την τραγική κατάσταση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να ελιχθεί, με στόχο τον κατευνασμό των ογκούμενων λαϊκών αντιδράσεων, αλλά και να προστατεύσει τα συμφέροντα των τραπεζών. Η κυβέρνηση επιδιώκει να εξαπατήσει τα εκατομμύρια των μικροκαταθετών, υποσχόμενη την έκδοση «λαϊκών ομολόγων και έντοκων γραμματίων», τα οποία θα προσφέρουν αποδόσεις υψηλότερες από αυτές των τραπεζών, αλλά σε τέτοιο ελάχιστο ύψος έκδοσης, ώστε να μη θίγονται οι τράπεζες από μια μεγάλου ύψους διαρροή κεφαλαίων, από τις καταθέσεις προς τα κρατικά ομόλογα.