Η πιο σημαντική δουλιά του Ρομάν Πολάνσκι θα παρουσιαστεί από την ΕΤ-3 στις 24.00. Πρόκειται για την ταινία: «Μαχαίρι στο νερό», μια ταινία όπου ο λόγος βρίσκει απόλυτη αρμονία με την εικόνα. Η υπόθεση έχει κάπως έτσι: Ο Αντρέι, ένας επιτυχημένος άνδρας γύρω στα 40, πηγαίνει με τη γυναίκα του και το αυτοκίνητό τους κοντά σε μια λίμνη που είναι αραγμένο το σκάφος τους. Καθώς προχωρούν, βλέπουν ένα νεαρό να χάνει τις αισθήσεις τους και να πέφτει σχεδόν πάνω τους. Σταματούν και τον παίρνουν μαζί τους. Κατά τη διάρκεια της πορείας, ο νέος συνέρχεται και τότε ο οδηγός τον καλεί να πάει μαζί τους να ψαρέψουν. Εκείνος δέχεται. Και ξαφνικά, αρχίζει μια παράξενη κόντρα, μια έντονη αντιπαράθεση, ένας τρομερός ανταγωνισμός ανάμεσα στους δυο άνδρες. Ο οδηγός και σύζυγος προσβάλλει συνεχώς τον άγνωστο νεαρό, κάνει μια ανόητη και προκλητική επίδειξη πνεύματος και με λίγα λόγια δε χάνει ευκαιρία, που να μη δείξει όλη του την υπεροψία του και την περιφρόνησή του. Ο νέος στην αρχή δεν αντιδρά, η γυναίκα τον γλυκοκοιτά και, κάποια στιγμή, ο σύζυγος χάνει τον έλεγχο και ρίχνει τον φιλοξενούμενό του στο νερό. Με αγωνία το ζευγάρι χάνει τα ίχνη του, και τότε ο σύζυγος θορυβημένος, βουτάει και πηγαίνει στην ακτή κολυμπώντας, για να ζητήσει βοήθεια. Η γυναίκα μένει μόνη και κάποια στιγμή βλέπει τον νεαρό ολοζώντανο να κρύβεται πίσω από μια σημαδούρα. Τον βοηθάει να ανέβει στη βάρκα και εκείνος παίρνει, επιτέλους, την εκδίκησή του, κάνοντας έρωτα μαζί της. Μόλις τελειώνουν, η γυναίκα πηγαίνει στην ακτή, για να αναγγείλει τη χαρμόσυνη είδηση: Ο νεαρός ζει. Φυσικά, δεν αποκαλύπτει στον άνδρα της την ένοχη είδηση. Τη μοιχεία! Με τους Λέον Νέιμτσικ και Γιολάντα Ουμέκα.

Από τη ΝΕΤ στις 00.30 «Διαζύγιο αλά ιρανικά» της Κιμ Λοντζινόζο. Αλήθεια, πόσο εύκολα μπορεί μια Ιρανή να χωρίσει από τον άνδρας της; Η σκηνοθέτης Λοντινόζο και η ανθρωπολόγος Χοσέινι πέρασαν έξι μήνες σ' ένα δικαστήριο οικογενειακού δικαίου στην Τεχεράνη για να καταγράψουν έξοχα τις περιπτώσεις γυναικών από όλες τις κοινωνικές τάξεις κάθε ηλικίας, οι οποίες αγωνίζονται με νύχια και με δόντια, με απελπισία, αλλά και χιούμορ, με πονηρία και πάθος για να επανακατακτήσουν αξιοπρεπώς την ελευθερία τους. Μια εξαιρετική ταινία με πολλά στοιχεία ντοκιμαντέρ αποδεικνύει ότι δεν μπορεί κανείς να κρίνει ένα λαό από τους νομικούς του κώδικες και μόνο. Εκεί, στις αίθουσες των δικαστηρίων, οι ενάγουσες με τα τσαντόρ διαπληκτίζονται με τους δικαστές, με τους συζύγους, με τους πατεράδες με τρομερό δυναμισμό που υπογραμμίζει ότι δεν είναι καθόλου υποταγμένες. Η ταινία -ντοκιμαντέρ τιμήθηκε στο Φεστιβάλ του Σικάγου και του Μπίαριτς και προβλήθηκε στη Θεσσαλονίκη και στην Καλαμάτα, όπου και απέσπασε το πρώτο βραβείο.