Πράγματι, οι αιχμηρές δηλώσεις και οι παθιασμένες αντιαμερικανικές κορόνες από μερίδα βουλευτών του κόμματός του, κυρίως της ακροδεξιάς πτέρυγας, έχουν κοπεί με το μαχαίρι τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι τυχαίο, βέβαια, ότι το κλίμα μεταξύ Ρηγίλλης και αμερικάνικης πρεσβείας είναι άριστο και δεν είναι λίγες οι φορές που ο Τ. Μίλερ έχει εκφράσει την ευαρέσκειά του και τις ευχαριστίες του για τη συστράτευση της ηγεσίας της ΝΔ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Από την είσοδο των γραφείων της Ρηγίλλης ο Αμερικανός πρεσβευτής αισθάνθηκε αρκετά άνετα για να απευθύνει τη θρασύτατη πρόκλησή του προς τον ελληνικό λαό να πάει να διαδηλώσει... στην πρεσβεία του Ιράκ. Με το σπαθί της η ηγεσία της ΝΔ έχει κατακτήσει τις ευχαριστίες της πρεσβείας.

Ηταν ο Κ. Καραμανλής που είχε «αντέξει» στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, χωρίς ποτέ να βγει από το στόμα κάποια αποδοκιμασία και καταδίκη των Αμερικανών και των συμμάχων τους. Ηταν ο πρόεδρος της ΝΔ που πρώτος είχε βγει, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη 2001, για να δηλώσει δυναμικό «παρών» στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» των ΗΠΑ, υπερθεματίζοντας στο βομβαρδισμό του αφγανικού λαού. Κανένα δίλημμα δεν αντιμετώπισε η ηγεσία της ΝΔ, όταν ο Πρόεδρος Μπους καλούσε τον κόσμο να στοιχηθεί «μαζί μας ή εναντίον μας».

Ωστόσο, αυτή η φιλοπόλεμη σύμπλευση με τις ΗΠΑ επιχειρείται να γίνει σε «χαμηλούς τόνους», κυρίως όμως για να μην έρθει σε ευθεία αντίθεση με τα φιλειρηνικά αισθήματα του ελληνικού λαού, γεγονός που μπορεί να της κοστίσει στην εκλογική επιρροή της ακόμα και την ίδια την εξουσία.

Βέβαια, τις θέσεις της ηγεσίας της ΝΔ δε συμμερίζονται οι ψηφοφόροι της. Ενώ ορισμένοι βουλευτές (Λιάπης, Δήμας, κ.ά.) έχουν ήδη πάρει θέση στην κόντρα «ευρωπαϊστών» - «ατλαντιστών», τασσόμενοι ανοιχτά με τους πρώτους. Οι βουλευτές αυτοί είναι οι εκφραστές του λεγόμενου ευρωπαϊκού αντιαμερικανισμού, ξιφουλκώντας μάλιστα με οξείς χαρακτηρισμούς κατά της Ουάσιγκτον. «Οι ΗΠΑ εφαρμόζουν το νόμο της ζούγκλας», δηλώνει απερίφραστα ο Μ. Λιάπης, ο οποίος δεν κρύβει πως το σύγχρονο δόγμα των ΗΠΑ είναι ότι θέλουν «από υπερδύναμη να γίνουν αυτοκρατορία». Ασφαλώς αυτές οι διαφωνίες και αντιθέσεις, στο βαθμό που το χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και γαλλογερμανικού άξονα παραμείνει αγεφύρωτο, θα οξυνθούν, δημιουργώντας νέες συμμαχίες και ισορροπίες και στο εσωτερικό της ΝΔ, όπου όμως ο ατλαντισμός είναι κυρίαρχη τάση.

Γενικότερα, όμως, η ηγεσία της ΝΔ ακολουθεί κατά πόδας την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία θέλει να πάει με το νικητή (ΗΠΑ), αλλά δε θέλει να τα χαλάσει και με τους Γαλλογερμανούς. Προς το παρόν δεν τους έχουν υποχρεώσει να «βγουν μπροστά» και να διαλέξουν στρατόπεδο, αλλά είναι κάτι που δε θα αργήσει, αν ο ανταγωνισμός του αμερικανικού και με τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό περάσει σε ανώτερα στάδια. Το ζήτημα είναι να μην εγκλωβίσουν στην απάντηση που θα δώσουν σε αυτό το δίλημμα και λαϊκές μάζες που τους ψηφίζουν. Οι λαοί θα βγουν κερδισμένοι όταν χάσουν και οι δύο τους και αναδειχτούν οι ίδιοι η μόνη υπερδύναμη, όπως και είναι άλλωστε.