ΠΑΜΕ «στα γεμάτα» για πανεργατική απεργία | ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΠΑΜΕ «στα γεμάτα» για πανεργατική απεργία

Εντείνονται οι προετοιμασίες των ταξικών συνδικάτων. Στην πρώτη γραμμή, η πάλη για την αποτροπή του πολέμου

«Μπορούμε να τους σταματήσουμε»!

Το σύνθημα - εκτίμηση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που πρωτοεμφανίστηκε στα πανό της μάχης για το Ασφαλιστικό, απλώνεται πλέον παντού. Γίνεται πεποίθηση, επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά απ' όλο και πλατύτερες εργατικές μάζες, όχι βέβαια πια μόνο για το Ασφαλιστικό, αλλά για το σύνολο των μετώπων, που έχουν ανοιχτεί στα πλαίσια της οξυνόμενης καπιταλιστικής κρίσης και των διεξόδων που αυτή αναζητά, με κορυφαία πράξη στις μέρες μας τον προετοιμαζόμενο πόλεμο.

Ο ιμπεριαλισμός επιτίθεται στρατιωτικά στο Ιράκ, αλλά την ίδια ώρα η επίθεσή του είναι πολύπλευρα γενικευμένη ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων και κατακτήσεων της εργατικής τάξης. Η μάχη που δίνει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του (από κοινού νεοφιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές) για την παραπέρα υποταγή της εργατικής τάξης σε εργασιακά μοντέλα, από τα οποία να προκύπτει ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, είναι παράλληλη με τις στρατιωτικές προετοιμασίες.

Σ' αυτήν τη μάχη, ο ιμπεριαλισμός έχει αντίπαλο. Μόλις μια δεκαετία μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, το μήνυμα «μπορούμε να τους σταματήσουμε!» δεν είναι πλέον ένα σύνθημα. Είναι διακήρυξη, που έρχεται και δένει με την εκτίμηση πως για το μέλλον της εργατικής τάξης μόνον ένας άλλος κόσμος είναι δυνατόν να υπάρχει: Ο σοσιαλιστικός! Είναι απάντηση και στόχος, την ώρα που βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση. Στόχος, που βρίσκει απέναντί του, όχι μόνον τη στρατιωτική μηχανή του ιμπεριαλισμού, αλλά και τους θλιβερούς απολογητές του καπιταλισμού, που διατείνονται πως μπορεί αυτός να έχει και ανθρώπινο πρόσωπο (εκεί παραπέμπει το σύνθημά τους για «έναν άλλο κόσμο εφικτό»).

Motion Team

Η αντιπαράθεση αυτή, στην οποία οι κομμουνιστές παίρνουν μέρος όντας στην πρώτη γραμμή του ταξικού μετώπου, δε θα είναι περίπατος. Ποτέ δεν ήταν. Θα είναι σκληρή απ' όλες τις μεριές. Μάλιστα, όπως ορισμένα σημάδια δείχνουν, δε θα λείψουν και χτυπήματα κάτω απ' τη μέση. Αποκτά και έτσι ξεχωριστή σημασία η επισήμανση των συνδικάτων που πήραν την πρωτοβουλία για την πανεργατική απεργία: «Η κατάσταση απαιτεί τη χρησιμοποίηση όλων των μορφών πάλης, την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, το συντονισμό με τα αντιπολεμικά κινήματα των άλλων χωρών».

Χωρίς αυταπάτες για τα μεγέθη (απέναντι έχουμε μια εξωφρενικά πανίσχυρη πολεμική μηχανή, πλούτο συγκεντρωμένο που λυσσαλέα εξορμά για νέα αρπαγή, προκειμένου να ξεπεράσει την κρίση του και επιτελεία προπαγάνδας, που μπροστά τους ο Γκαίμπελς είναι νάνος). Αλλά και βαθιά γνώση πως ανίκητος δεν είναι ο ιμπεριαλισμός. Ανίκητη είναι μόνον η πάλη των λαών. Που για να είναι νικηφόρα απαιτεί την καθοριστική συμβολή του εργατικού κινήματος.

Σ' αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε. Το ογκούμενο φιλειρηνικό κίνημα έχει τώρα περισσότερο από χτες ανάγκη την αποφασιστική ενίσχυσή του από το εργατικό κίνημα. Κι όλα δείχνουν πως η σταθερή παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων σε μια τέτοια κατεύθυνση ωριμάζει σε όλο και περισσότερα συνδικάτα μια τέτοια συνείδηση. Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση που διατυπώνουν οι 22 Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, που πήραν ήδη την πρωτοβουλία για την οργάνωση πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας:

«Η χρησιμοποίηση του πολέμου - αναφέρουν - για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, η προώθηση των στρατηγικών σχεδίων των ΗΠΑ, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των πετρελαίων και των ενεργειακών πηγών, προκαλούν τεράστιους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής, για την ανθρωπότητα. Χιλιάδες ζωές θα θυσιαστούν.

Τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων θα δεχτούν ισχυρότατο πλήγμα. Η δύναμη που μπορεί να αντιταχτεί αποφασιστικά στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να υψώσει εμπόδια στον πόλεμο, είναι η πάλη των λαών, η πάλη της εργατικής τάξης.

Σ' αυτές τις συνθήκες, το συνδικαλιστικό κίνημα έχει αυξημένες ευθύνες για την οργάνωση και την ανάπτυξη του αντιπολεμικού αγώνα».

Η αντιπαράθεση αποκτά και εμφανώς πλέον χαρακτηριστικά «εφ' όλης της ύλης». Ετσι, η κατ' αρχήν απόφαση των ταξικών συνδικάτων για πραγματοποίηση απεργίας, ταυτόχρονα, με το ξέσπασμα του πολέμου, έρχεται πλέον και χρονικά να συμπέσει με την επίσης απόφαση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) για κήρυξη πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας στις 21 Μάρτη, παράλληλα με τη διαρκή ετοιμότητα για άμεση αγωνιστική απάντηση, την ώρα που θα εκφραστεί η επίθεση στο Ιράκ. Απέναντι στη γενικευμένη επίθεση, το πλαίσιο διεκδίκησης συμπυκνώνεται στο τρίπτυχο: Πόλεμος - χρόνος εργασίας - μισθοί. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το σύνολο των αιτημάτων της εργατικής τάξης δε θα πρέπει να προβληθεί. Αντίθετα: Καθώς η μάχη για την αποτροπή του πολέμου είναι στην πρώτη γραμμή, είναι ταυτόχρονα αναγκαίο να προβάλλεται επιθετικά το αίτημα για 7ωρο μαζί με τη συμπλήρωση για 5ήμερο - 35ωρο. Και, την ίδια στιγμή, να διεκδικείται πραγματική αύξηση μισθών, μαζί με διεύρυνση των δικαιωμάτων, που αγκαλιάζουν το σύνολο των συνθηκών αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης (Ασφάλιση, Πρόνοια, Υγεία, Παιδεία κ.ά.).

Το σύνολο των δεδομένων δείχνει ότι το διάστημα μέχρι τις 21 Μάρτη δε θα είναι γαλήνιο. Στις 21 Μάρτη στις Βρυξέλλες, θα γίνει η εαρινή Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, με αντικείμενο τις ανατροπές στα Εργασιακά. Θα συνεδριάζει, ταυτόχρονα, το Ευρωπαϊκό Τμήμα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, ενώ, παράλληλα, θα γίνεται και διαδήλωση. Σ' αυτήν, ήδη, έχει αποφασιστεί η συμμετοχή ενός μεγάλου αριθμού στελεχών του ΠΑΜΕ. Την ίδια μέρα, στην Ελλάδα, το σύνολο των ταξικών δυνάμεων θα βρίσκεται στο δρόμο, καθώς θα εξελίσσεται η πανεργατική απεργία, που εδώ και δυο μήνες έχει προκηρύξει το ΠΑΜΕ. Ενδιάμεσα υπάρχουν οι διαδηλώσεις για την Παιδεία στις 28 Φλεβάρη και την 1η Μάρτη και οι διαδηλώσεις που θα συνοδεύσουν τη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας της ΕΕ στις 15 και 16 Μάρτη.

Γίνεται φανερό πως σε ένα τέτοιο πλαίσιο η μάχη για την απεργία στις 21 Μάρτη δεν έχει χαρακτηριστικά γενικής ενημερωτικής καμπάνιας, αλλά μάχης για την οργάνωση της απεργίας, καθώς και των ενδιάμεσων κινητοποιήσεων εργάτη τον εργάτη.

Θ. Λ.