Associated Press

Το σύρμα δείχνει το σημείο ελέγχου του ισραηλινού στρατού που, παρά τη μεγάλη χιονόπτωση, συνεχίζεται με επιμέλεια...

Σήμερα, αναμένεται να παρουσιαστεί στην Κνέσετ και να ορκιστεί η νέα κυβέρνηση συνασπισμού που σχημάτισε ο Αριέλ Σαρόν με τη συνεργασία δύο ακροδεξιών κομμάτων και ενός κεντρώου, προσανατολισμένου κυρίως σε οικονομικά ζητήματα. Λίγο πριν την επισημοποίηση της νέας κυβέρνησης, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός προχώρησε στην αναπάντεχη αντικατάσταση του υπουργού Εξωτερικών, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με τον, μέχρι σήμερα, υπουργό Οικονομικών, Σιλβάν Σαλόμ.

Αργά χτες το βράδυ, οι εκπρόσωποι του «Λικούντ», του κεντρώου Σινούι, του κόμματος των εποίκων Εθνικό Θρησκευτικό Κόμμα, και της ακροδεξιάς Εθνικής Ενότητας, επρόκειτο να συναντηθούν για να υπογράψουν την επίσημη συμφωνία κυβερνητικής τους συνεργασίας. Λίγο πριν την επίσημη υπογραφή, έγινε γνωστό από το γραφείο του πρωθυπουργού ότι απομακρύνεται από τη θέση του ΥΠΕΞ, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο Αριέλ Σαρόν πρότεινε στον Νετανιάχου να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο εγκαταλείπει ο Σιλβάν Σαλόμ, στενότατος συνεργάτης του Σαρόν, για να μεταφερθεί στο ΥΠΕΞ.

Ο Νετανιάχου φαίνεται ότι απέρριψε την πρόταση, που, ουσιαστικά, αποτελεί «υποβάθμισή» του και έτσι, άνευ απροόπτου, θα μείνει εκτός κυβέρνησης. Αν και επισήμως, ο Σαρόν εξέφρασε τη λύπη του για την απόφαση του Νετανιάχου, η αλήθεια είναι ότι οι δύο άνδρες, που είναι σκληροί εσωκομματικοί αντίπαλοι, ουδέποτε συνεργάστηκαν καλά και ήταν ολοφάνερο ότι ο Αριέλ Σαρόν θα επιδίωκε, αργά ή γρήγορα, να περιθωριοποιήσει τον αντίπαλό του με το λιγότερο δυνατό πολιτικό κόστος.

Την ίδια στιγμή, στις ισραηλινές εφημερίδες δημοσιεύτηκε, χτες, ανοιχτή επιστολή του Βέλγου ΥΠΕΞ, Λουί Μισέλ, ο οποίος εκφράζει «τη σταθερή υποστήριξη του Βελγίου στο Ισραήλ» και τη διάθεσή του «για ανοιχτό διάλογο». Η επιστολή, που δημοσιεύτηκε και στις βελγικές εφημερίδες, έρχεται λίγες ημέρες μετά την ανάκληση του Ισραηλινού πρέσβη από τις Βρυξέλλες.

Αιτία της ανάκλησης ήταν η απόφαση του Ανώτατου Βελγικού Δικαστηρίου ότι ο Σαρόν μπορεί να διωχτεί για εγκλήματα πολέμου, με βάση τη μήνυση που έχουν καταθέσει Παλαιστίνιοι επιζώντες από τα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα, αμέσως μόλις λήξει η βουλευτική του ασυλία. Η απόφαση χαρακτηρίστηκε «πολιτικά ορμώμενη» από την ισραηλινή ηγεσία, που επιτέθηκε φραστικώς στη «μικρή και ασήμαντη χώρα του Βελγίου», ενώ ο ισραηλινός Τύπος έκανε λόγο για αντισημιτισμό της βελγικής ηγεσίας. Στην επιστολή του ο Μισέλ επαναλαμβάνει ότι η βελγική κυβέρνηση δεν είχε καμία ανάμειξη με την όλη υπόθεση.