Συνεπώς είναι μάλλον προφανές ότι η ευκαιρία της 11ης Σεπτέμβρη ήταν «πρωτοφανής», καθώς η απειλή πραγματοποιήθηκε και το σχέδιο, αν και αποτελεί άξονα της αμερικανικής πολιτικής, εξαρχής παρουσιάστηκε ως «αμυντικό μέσο».

Ετσι, μέχρι στιγμής έχουμε παρατηρήσει ότι αναφορικά στην Ευρώπη, οι κύριες αμερικανικές δυνάμεις που παραμένουν ακόμη στο βορρά και ειδικά στη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει εξαιρετική σταθερότητα, θα πρέπει να διατηρηθούν, αλλά να έχουν μειωμένη ισχύ εν αντιθέσει με το κέντρο βάρους που μετατοπίζεται στη βάση του Αβιάνο στην Ιταλία, του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία και στη δημιουργία μεγάλη βάσης στην Ουγγαρία, τη στιγμή που θα εξερευνάται η υπόθεση δημιουργίας μιας βάσης στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Πάντως, σύμφωνα με το σκεπτικό του σχεδίου «οι μετατοπίσεις προς το Νότο και την Ανατολή είναι αναγκαίες αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να διατηρηθεί η παρουσία στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη, ώστε οι Ευρωπαίοι να καταλαβαίνουν ότι οι ΗΠΑ έχουν συμφέροντα στην περιοχή τη στιγμή που η Ευρώπη θα προσπαθήσει να εγκαταστήσει μια ανεξάρτητη αμυντική πολιτική. Το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να αντικατασταθεί από την ΕΕ, αφήνοντας τις ΗΠΑ χωρίς ουσιαστική φωνή στις αμυντικές υποθέσεις στην Ευρώπη».

Ενα ακόμη παράδοξο... ελάχιστες οι αναφορές για τη Λατινική Αμερική. Μόνο τείνουν προς αναζήτηση νέας βάσης μετά το κλείσιμο της βάσης Χάουαρντ στον Παναμά και δεδομένης της άρνησης της Βενεζουέλας... Το Εκουαδόρ ως εναλλακτική λύση που τονίζεται αποτελεί πια και αυτό ένα πρόβλημα, καθώς η κυβέρνηση του Λούσιο Γκουτιέρες, έχει δεσμευτεί και είναι το μεγάλο στοίχημα για την απομάκρυνσή της... Αραγε, η αποκάλυψη του σχεδίου δολοφονίας έχει κάποια σχέση;