Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν αποτέλεσε το θεμέλιο λίθο για την εγκατάσταση δύο αμερικανικών βάσεων, στο Μπαγκράμ και το Κανταχάρ, αλλά και στις γειτονικές πρώην Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες στην Κεντρική Ασία, στο Πακιστάν και στις Φιλιππίνες, εξ αφορμής του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Το τρέχον σχέδιο προβλέπει παρουσία τουλάχιστον 100.000 ανδρών στην Ασία, ενώ τη στιγμή που συντασσόταν το εν λόγω πόνημα υπήρχε μόνο η δύναμη των 37.000 ανδρών στη Νότια Κορέα και στην Οκινάουα, εξαιτίας της απειλής της ΛΔ Κορέας. Δυνάμεις που ήδη πληθαίνουν εξαιτίας της κρίσης με τη ΛΔ Κορέας.

Στη Νοτιοανατολική Ασία, όπως τονίζεται, οι αμερικανικές δυνάμεις είναι τόσο διασπαρμένες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις ασφάλειας. Συνεπώς στόχος είναι η «αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στην περιοχή που θα αποτρέψει την Κίνα να αποκτήσει στάτους υπερδύναμης». «Στη Νοτιοανατολική Ασία μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να έρθουν σε επαφή με τις περιφερειακές δυνάμεις όπως η Αυστραλία, η Ινδονησία και η Μαλαισία. Παρέχοντας ασφάλεια στους συμμάχους θα διασφαλίσουμε ότι η ανάπτυξη της Κίνας θα είναι ειρηνική»!

Δεν είναι λίγοι, ειδικά η «μπλε ομάδα των ιθυνόντων» που είναι υπεύθυνη για τις σινοαμερικανικές σχέσεις, οι οποίοι ανακράζουν εδώ και μήνες να ενταχθεί και η Κίνα και η Ρωσία στον άξονα του κακού», όπως τον προσδιόρισε την 1 του Ιούνη του 2002, ο πρόεδρος Μπους κατά την ομιλία του στη στρατιωτική σχολή του Γουέστ Πόιντ... «Ιράκ, Ιράν, Συρία, Λιβύη, ΛΔ Κορέας και Κούβα». Για άλλη μία φορά, καθώς φαίνεται, η κλασική ρήση για την κατάκτηση της Ευρασίας, ως μέσο κυριαρχίας του πλανήτη από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου επιβεβαιώνεται. Απώτερος στόχος δεν είναι άλλος από το στραγγαλισμό και φονικό εναγκαλισμό της Ρωσίας και της Κίνας μέχρι να υποκύψουν...