Στη θέση αυτής της φαιάς προπαγάνδας, και με φόντο τη «Στοά του Αττάλου», ανυψώθηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια ο δολοφονικός χαρακτήρας (και) του ιμπεριαλιστικού οργανισμού των Βρυξελλών. Μερικές αράδες ήταν αρκετές για να φανεί στα μάτια όλου του κόσμου ότι πολεμοκάπηλοι και... ειρηνοκάπηλοι, χέρι - χέρι, βουλιάζουν την ανθρωπότητα στο χάος της κρατικής τους τρομοκρατίας και τους λαούς στις συμπληγάδες των ενδοϊμπεριαλιστικών τους αντιθέσεων.

***

«Είναι μια πρωτοβουλία δική μας» (!), δήλωσε χωρίς ίχνος ντροπής ο πρωθυπουργός, όταν αναφέρθηκε στη «Δήλωση» για το Ιράκ, κλείνοντας τη φιέστα της ΕΕ στην Αθήνα.

***

1. Από τη δεύτερη κιόλας παράγραφο, οι δυνάμεις της εισβολής και της κατοχής βαφτίζονται «συμμαχία»!

Για να αποκαλυφθεί έτσι το πραγματικό πρόσωπο αυτών, που μέχρι χτες «καταδίκαζαν», τάχα, την αμερικανοβρετανική επιδρομή και τη χαρακτήριζαν... παράνομη. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για το... βάθος των «αντιπολεμικών» τους διαθέσεων που εξατμίστηκαν μπροστά στο πλιάτσικο της «ανοικοδόμησης» του Ιράκ;

2. Σε κανένα σημείο της «Δήλωσης» δεν υπάρχει ούτε μια - έστω υποκριτική - αναφορά στα θύματα και την ανθρωπιστική καταστροφή που συντελείται στο Ιράκ!

Αντίθετα, οι «εταίροι» της ΕΕ αναγνωρίζουν την πρωτοκαθεδρία των αμερικανοβρετανικών δυνάμεων κατοχής, αφού όπως λένε, «σε αυτό το στάδιο η συμμαχία έχει την ευθύνη να αποκαταστήσει ένα ασφαλές περιβάλλον» στο Ιράκ (!), προχωρώντας ταυτόχρονα στην προκλητική θέση ότι ο λαός του Ιράκ «έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο μέλλον για τη χώρα του και να επανενταχθεί στη διεθνή κοινότητα»! Τέτοια νομιμοποίηση ενός καθεστώτος κατοχής, τέτοια αναβάπτιση μιας εισβολής σε «απελευθέρωση» (!) έχει να δει η ανθρωπότητα από την εποχή του... Κουίσλινγκ!

3. Ο ΟΗΕ, με τα φληναφήματα περί «κεντρικού ρόλου» που καλείται να διαδραματίσει, καθίσταται και επισήμως σε «τροχονόμο» της λαφυραγώγησης του Ιράκ, σε «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» για τα εγκλήματα κάθε ύαινας που θέλει να κατασπαράξει τις σάρκες του ιρακινού λαού, σε «διαιτητή» μιας «ανοικοδόμησης», κατά την οποία οι «φιλειρηνιστές» Ευρωπαίοι διεκδικούν τα ματοβαμμένα τους ψίχουλα.

4. Εξαπολύει με ευρωπαϊκή... «κομψότητα» απειλές και προειδοποιήσεις προς τους γειτονικούς με το Ιράκ λαούς, αφού οι γειτονικές χώρες καλούνται «να στηρίξουν τη σταθερότητα στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή».

Η προειδοποίηση είναι σαφής και έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Τη στιγμή που οι Αμερικανοί έχουν ονοματίσει δυο ακόμα χώρες του «άξονα του κακού»: Τη Συρία και το Ιράν...

5. Στον αντίποδα του αιτήματος για ένα ανεξάρτητο, αυτόνομο και κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος, σπεύδουν οι «15» που έγιναν «25» να ζητήσουν την ενίσχυση του Παλαιστίνιου πρωθυπουργού Αμπού Μαζέν, του ανθρώπου που επέβαλαν ως συνομιλητή του Ισραήλ ο Σαρόν, ο Μπους και ο Μπλερ.

***

Μια «μαύρη μέρα» και για την ελληνική ιστορία, της οποίας ο πρωθυπουργός διεκδίκησε, όπως τονίσαμε, την «πρωτοβουλία», ξεπερνώντας ακόμα και τους πραγματικούς εμπνευστές αυτής της υπόθεσης (Μπλερ, Σιράκ, Σρέντερ, Αθνάρ).

Ο Κ. Σημίτης, μάλιστα, ερωτηθείς γιατί η ΕΕ έκλεισε τα μάτια στο καθεστώς της κατοχής και της εισβολής και γιατί η «Δήλωση» δεν κάνει καμία αναφορά σε «κατοχικά στρατεύματα», επιστράτευσε κάθε υπόλειμμα ευρωστρουθοκαμηλισμού και ευρωυποκρισίας: «Τα μέλη της ΕΕ δεν προσεγγίζουν με τον ίδιο τρόπο το πρόβλημα», απάντησε και... δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι «όταν προσπαθούμε να βρούμε ένα συμβιβασμό μεταξύ μας, πρέπει να βρούμε μια γλώσσα και κάποιους όρους που να μας βρίσκουν όλους σύμφωνους»!

Ετσι, λοιπόν, στο πλαίσιο αυτής της... κοινής γλώσσας, οι δυνάμεις κατοχής και εισβολής στο Ιράκ μετονομάστηκαν από την ΕΕ σε «συμμαχικές δυνάμεις»! Και όλα αυτά με φόντο τις εκατοντάδες αφίσες με τις οποίες είχε διακομιστεί η αποκλεισμένη Αθήνα και όπου δέσποζε το σύνθημα για την «Κοινότητα των Αξιών» μεταξύ των «25». «Κοινότητα Αξιών» με τους... Τσολάκογλου, δηλαδή!

***

Αυτή ήταν η «γιορτή» της Αθήνας. Η οποία είχε και απίθανες στιγμές... ιλαρότητας. Οπως για παράδειγμα, ο στόμφος που προσέδωσε ο κ. Παπανδρέου, στην ίδια συνέντευξη με τον κ. Σημίτη, όταν αναφερόμενος κι αυτός στη «Δήλωση» για το Ιράκ, φρόντισε επιπλέον να διευκρινίσει ότι οι εισβολείς, εκτός από την «απελευθέρωση» των... δολοφονημένων αμάχων, έχουν και την ευθύνη για «την προστασία των πολιτιστικών μνημείων και των μουσείων», που εν τω μεταξύ παραδόθηκαν στις φλόγες και στις λεηλασίες, υπό την εποπτεία των Αμερικανών!

***

Από «συγχαρητήρια» για την κυβέρνηση Σημίτη (σ.σ.: «Θέλω να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία και να συγχαρώ την ελληνική κυβέρνηση και ειδικά τον Ελληνα ΥΠΕΞ Παπανδρέου για την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει», ήταν τα λόγια του), μέχρι αβροφροσύνες προς τους Ευρωπαίους συνενόχους του.

Εχουμε «τίμιες, ανοιχτές» σχέσεις με τους «25» και μετά από τη «Δήλωση» αυτή, «είμαι πεπεισμένος ότι η ΕΕ και η Ελλάδα θα διαδραματίσουν ενεργό ρόλο», όπως είπε ο Πάουελ...