Στις θέσεις που παρουσίασε πρόσφατα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, συγκεκριμένες προτάσεις για την προοπτική στήριξης του συστήματος, αλλά και άμεσα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η Κοινωνική Ασφάλιση είναι μεγάλη κατάκτηση των εργαζομένων και ότι πρέπει να αναπτυχθεί. Η θέση του αυτή έχει ως αφετηρία τη βαθιά ουμανιστική πολιτική του, στο κέντρο της οποίας είναι πάντοτε ο εργαζόμενος άνθρωπος. Με βάση λοιπόν και τους υπάρχοντες ταξικούς συσχετισμούς, το ΚΚΕ προτείνει τα εξής.

Ο χαρακτήρας της Κοινωνικής Ασφάλισης (ΚΑ) είναι κοινωνικός και δημόσιος και κατοχυρώνεται όταν η ΚΑ είναι υποχρεωτική, ασκείται από το Δημόσιο ή αυτοτελή ΝΠΔΔ και στηρίζεται στις αρχές της αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζομένων σήμερα και μεταξύ των γενεών των εργαζομένων, καθώς και της ανταποδοτικότητας. Κατοχυρώνεται, επίσης, όταν εξασφαλίζονται σε όλους τους εργαζόμενους κοινωνικές εγγυήσεις για αξιοπρεπείς συντάξεις και ανθρώπινη περίθαλψη.

- Η λειτουργία των υπηρεσιών ασφάλισης υγείας των ταμείων, αλλά και των δημόσιων νοσοκομείων με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, όπως προτείνεται, έστω και με διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα τους, οδηγεί στην αναίρεση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης υγείας και της δημόσιας υγείας.

- Το ΚΚΕ αποκρούει κάθε λογική ιδιωτικοποίησης της ΚΑ, τόσο του κλάδου συντάξεων όσο και του κλάδου υγείας. Οι συντάξεις και η υγεία δεν αποτελούν εμπορεύματα και δεν μπορούν να περνούν στην ελεύθερη αγορά. Αλλωστε, τα πλεονεκτήματα της ΚΑ έναντι της ιδιωτικής είναι ασύγκριτα (χαμηλότερες προϋποθέσεις κάλυψης, χαμηλότερα ασφάλιστρα, κάλυψη περισσότερων κινδύνων κλπ.).

- Επιβάλλεται η ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων και μια στοιχειώδης κάλυψη για τον ελάχιστα απασχολούμενο ή μη απασχολούμενο πληθυσμό. Οι «ευέλικτες» μορφές εργασίας, που προωθούνται, καθώς και οι γενικότερες εξελίξεις στην οικονομία συντελούν στην εκτόπιση εκτός ΚΑ μεγάλων τμημάτων εργαζομένων. Βέβαια, το πρόβλημα των ανασφάλιστων μπορεί να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά με την ενίσχυση της απασχόλησης μέσω της ενίσχυσης παραγωγικών επενδύσεων και μείωσης του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών και, βέβαια, με την ανατροπή των «ευέλικτων» μορφών εργασίας.

- Η ΚΑ δικαιώνει το ρόλο της, όταν διασφαλίζει τις λεγόμενες βασικές θεσμικές ρυθμίσεις των κ.ο. συντάξεων, των αναπηρικών συντάξεων, της αναπροσαρμογής των συντάξεων και της ανθρώπινης περίθαλψης. Οι ρυθμίσεις αυτές εξασφαλίζουν εγγυημένες από το κράτος παροχές ασφάλισης και υγείας στις μεγάλες ομάδες εργαζομένων. Με βάση την αρχή της ανταποδοτικότητας εξασφαλίζεται ένα ικανοποιητικό επίπεδο αναπλήρωσης εισοδήματος στους εργαζόμενους που καταβάλλουν περισσότερες εισφορές.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει μια υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία, αξιοπρεπείς συντάξεις και ποιοτικά αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας.

- Οι πόροι της ΚΑ πρέπει να εξασφαλίζουν τις αναγκαίες ασφαλιστικές παροχές προς τους ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Για την οικονομική στήριξη της ΚΑ πρέπει να θεσμοθετηθεί η λεγόμενη τριμερής χρηματοδότηση. Η κρατική συμμετοχή στηρίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΚΑ. Βέβαια η κρατική συμμετοχή πρέπει να προέλθει από μια αναδιάρθρωση της φορολογίας, που θα αποβλέπει στην ουσιαστική μείωση των έμμεσων φόρων και την πληρωμή περισσότερων φόρων από το κεφάλαιο, καθώς και από μια αναδιάρθρωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού σε βάρος των αντιπαραγωγικών δαπανών.

Οι εισφορές εργοδοτών, όπως και οι κοινωνικές εισφορές, δεν είναι βέβαια τίποτα άλλο από μέρος της αμοιβής της εργατικής δύναμης και αξιώνουν να πληρώνει η εργοδοσία τις εισφορές κανονικά. Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι χωρίς κρατική συμμετοχή στη χρηματοδότηση της ΚΑ και χωρίς την ανατροπή του καθεστώτος καταλήστευσης των πόρων του ΙΚΑ και άλλων ταμείων από την εργοδοσία, κανένα πρόγραμμα εξυγίανσης και στήριξης της ΚΑ, και ιδιαίτερα των ταμείων που ασφαλίζουν εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, δεν μπορεί να προωθηθεί.

- Η αποδοτική διοίκηση και οργάνωση της ΚΑ αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιτέλεση του ρόλου της ΚΑ. Μπορεί να εξασφαλιστεί με τη θεσμοθέτηση των αρχών της αυτοδιοίκησης και αυτοδιαχείρισης των ταμείων. Οι εργαζόμενοι, ως άμεσα ενδιαφερόμενοι, θα ασκήσουν καλύτερη και πιο αποδοτική διοίκηση και διαχείριση και θα καταστήσουν τη λειτουργία των ταμείων τους αποτελεσματική. Αλλωστε, ο μέχρι τώρα ασφυκτικός έλεγχος των ταμείων από τις εκάστοτε κυβερνήσεις οδήγησε στη γνωστή κακοδιοίκηση και κακοδιαχείριση των ταμείων.

Η εξυγίανση και οικονομική στήριξη της ΚΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την προηγούμενη κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων 1759/88, 1902/90, 1976/91, 2084/92, 2676/99 και άλλων νόμων. Ιδιαίτερα πρέπει να καταργηθεί άμεσα το καθεστώς - έκτρωμα για τους ασφαλιζόμενους από 1.1.1993. Ηδη αφορά 700.000 περίπου νέους εργαζόμενους, προβλέπει συντάξεις εντελώς ανεπαρκείς, ενώ οι εισφορές είναι υψηλές, είναι καθεστώς άδικο, συνιστά επώδυνη άνιση μεταχείριση των νέων εργαζόμενων έναντι των παλιότερων, διαιρεί τους εργαζόμενους και, τέλος, θα αποτελεί σημείο αναφοράς για τη συρρίκνωση των συντάξεων και των παλαιότερων.