Η Ευρωπαϊκή Ενωση σαν ιμπεριαλιστικός πόλος, που ενισχύεται για να δράσει πιο αποτελεσματικά υπέρ των συμφερόντων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της «νέας τάξης», όπως φιλοδοξούν οι θιασώτες της, δεν μπορεί παρά να έχει και τα ανάλογα στρατιωτικά μέσα. Η συγκρότηση του λεγόμενου ευρωστρατού, δηλαδή της Ευρωπαϊκής Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης έρχεται να υπηρετήσει αυτό το σκοπό. Παράλληλα, οι διαδικασίες που συνδέονται με την πορεία συγκρότησης της δύναμης, αναδεικνύουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όλο το πλέγμα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών. Σήμερα ευρωπαϊκή στρατιωτική παρουσία, όπως αποφασίστηκε στις 19 Μάη από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας), όπου κηρύχτηκε η ενεργοποίηση του ευρωστρατού, υπάρχει στην ΠΓΔΜ (επιχείρηση Concordia), στη Βοσνία -Ερζεγοβίνη (αστυνομική αποστολή) και στη Λ.Δ. Κογκό (επιχείρηση Artemis).

Ο ευρωστρατός εντάσσεται απόλυτα στη στρατηγική του ιμπεριαλισμού για συγκρότηση ταχυκίνητων πολυεθνικών δυνάμεων ταχείας ανάπτυξης, όπως απαιτούν τα σύγχρονα πολεμικά δόγματα των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Μια στρατηγική στην οποία η Ελλάδα έχει ήδη σπεύσει να προσαρμοστεί με την αναθεώρηση του αμυντικού της δόγματος. Οι δυνάμεις αυτές, είτε ΝΑΤΟικές είτε ευρωενωσιακές, είναι δυνάμεις διεθνούς καταστολής, που, εάν προκύψει ανάγκη, θα αναλαμβάνουν ρόλους ακόμα και στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών χωρών. Σε καμία περίπτωση δε συνδέεται με την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ και την «άμυνά» της, αφού συγκροτείται στη βάση του νεοταξίτικου δόγματος περί διεθνούς «ασφάλειας» και «σταθερότητας», σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση των λεγομένων σύγχρονων απειλών.

Η πορεία συγκρότησης του ευρωστρατού συνοδεύεται από μια παράλληλη πορεία στρατιωτικοποίησης της Ευρώπης και ενίσχυσης του ευρωπαϊκού ιμπεριαλιστικού πόλου. Επίσης, είναι ένας παράγοντας στρατιωτικοποίησης των διεθνών σχέσεων. Την ίδια ώρα ηχούν ως ειρωνεία τα όσα λέγονται περί ανθρωπιστικών και ειρηνευτικών αποστολών που θα αναλαμβάνει ο ευρωστρατός. Είναι γνωστές οι αποστολές αυτού του είδους (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ) στις οποίες πήραν μέρος τα τελευταία χρόνια οι ίδιοι στρατοί που συγκροτούν την ευρωπαϊκή δύναμη, με το καπέλο του ΝΑΤΟ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Δύναμη, ο ευρωστρατός, είναι το ίδιο επικίνδυνη και το ίδιο επιθετική όσο ο «μεγάλος αδελφός» της, το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί.

Η ολοκλήρωση των διαδικασιών συγκρότησης του ευρωστρατού και η επιχειρησιακή του ετοιμότητα παρουσιάζεται από την ελληνική κυβέρνηση ως «επίτευγμα» της Ελληνικής Προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρόκειται για μια διεθνή κατασταλτική δύναμη, με «ευρωπαϊκή» ταυτότητα, που σε πρώτη φάση θα φθάνει τους 60.000 στρατιώτες και στην πορεία θα αναπτυχθεί περισσότερο, ανάλογα με την πορεία ανάπτυξης του στρατιωτικού βραχίονα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Οπως μάλιστα διαπίστωσε και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Γ. Παπαντωνίου, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της Ελληνικής Προεδρίας στον τομέα της Αμυνας, ο ευρωστρατός θα... ανοίξει νέους ορίζοντες για τους Ευρωπαίους εταίρους. «Στο υπό κατάρτιση Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, είπε, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας προωθείται με τη διεύρυνση της αποστολής της Ευρωπαϊκής Στρατιωτικής Δύναμης σε πεδία εκτός ειρηνευτικών αποστολών και την ενσωμάτωση ρήτρας αμοιβαίας συνδρομής, κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, ώστε να εξασφαλίζεται συλλογική ασφάλεια, ιδιαίτερα απέναντι στις σύγχρονες απειλές».

Στόχος, είπε, είναι «ο άλλος πόλος που δεν πρέπει να το δούμε ότι θα λειτουργήσει ανταγωνιστικά, αλλά θα λειτουργήσει "εξισορροπητικά" προς τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος της ευρωπαϊκής πολιτικής και αμυντικής ενοποίησης, να έχει η Ευρώπη ένα ειδικό βάρος στην παγκόσμια πολιτική και στην πολιτική ασφάλειας σε παγκόσμια κλίμακα».

Η συγκρότηση της ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης σηματοδοτεί και την παραπέρα στρατιωτικοποίηση σε οικονομικό επίπεδο. Οι σύγχρονοι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών χρειάζονται και την κατάλληλη υποδομή και ο Ελληνας υπουργός Αμυνας, ως προεδρεύων του Συμβουλίου των υπουργών Αμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φρόντισε να προετοιμάσει το έδαφος για τις νέες οικονομικές θυσίες που θα υποστούν οι λαοί της Ευρώπης. «Το χαμηλό επίπεδο των αμυντικών δαπανών στην Ευρώπη», είπε, δεν επαρκεί «για τις νέες επιχειρησιακές ανάγκες σε τεχνολογίες».

Η συγκρότηση του «ευρωστρατού» αποφασίστηκε από τους «Δεκαπέντε» της ΕΕ, το Δεκέμβρη του 1999, στη Σύνοδο του Ελσίνκι. Εκεί αποφασίστηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα συγκροτήσει ένα στρατιωτικό σώμα ταχείας επέμβασης, αποτελούμενο από 60.000 άνδρες, από όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και το οποίο θα αναλαμβάνει αποστολές, κατά τα πρότυπα των ΝΑΤΟικών επιδρομών στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο. Στις σχετικές αποφάσεις, τονίζεται ότι ο «ευρωστρατός» για τις αποστολές του θα χρησιμοποιεί τις υποδομές και τους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ. Κάπου εδώ είχε μπλοκάρει το θέμα, για να βρει οριστική «διέξοδο» στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβρη του 2002.

Στην Κοπεγχάγη η ελληνική κυβέρνηση αποδέχτηκε το «Εγγραφο της Αγκυρας», έγγραφο αμερικανικής έμπνευσης και συνυπογράφηκε από τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Βρετανίας. Η αποδοχή του ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού στον ανταγωνισμό Ελλάδας και Τουρκίας (των αντίστοιχων ολιγαρχιών) στα πλαίσια της συγκρότησης του ευρωστρατού. Ετσι «θεσμοθετείται» και σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής «άμυνας και ασφάλειας», ο περιφερειακός ρόλος της Τουρκίας και η αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Η Τουρκία με βάση το πλαίσιο λειτουργίας του ευρωστρατού θα έχει τη δυνατότητα, κάνοντας χρήση του δικαιώματος «βέτο» που έχει ως χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ, να επιβάλει την εξαίρεση εκείνων των περιοχών που εκτιμά ότι τυχόν παρέμβαση του ευρωστρατού θα έθιγε τα συμφέροντά της. Με τον τρόπο αυτό εδραιώνει και σε επίπεδο ΕΕ τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.

Την ελληνική συνεισφορά στην Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη και τη Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης (το τμήμα της δύναμης που θα βρίσκεται σε άμεση ετοιμότητα), έδωσε στις 21 Μάη στη δημοσιότητα το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Πρόκειται για επίλεκτες δυνάμεις με τα πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που τίθενται στη διάθεση του άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου. Συνολικά θα διατεθούν από το Στρατό Ξηράς δυνάμεις που φθάνουν τους 6.000 άνδρες και πλήθος από τα πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα που διαθέτει, από το Πολεμικό Ναυτικό (περί τα 13 πλωτά και εναέρια μέσα) και από την Πολεμική Αεροπορία (περί τα 42 αεροσκάφη διαφόρων τύπων).

Στην υπόθεση του ευρωστρατού έχει επενδυθεί, από την ελληνική κυβέρνηση και όλους τους, παλιούς και νέους, υποστηριχτές της «ευρωπαϊκής ιδέας», πολύ ψέμα, με απώτερο στόχο να ενσωματώσουν τον ελληνικό λαό στο άρμα του λεγόμενου άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου. Είναι γνωστή η παλιά ιστορία ότι η Ελλάδα θα εξασφάλιζε τα ανατολικά της σύνορα. Πράγμα που ανατράπηκε στην πορεία από τις εξελίξεις. Η ίδια η ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Στρατιωτική Δύναμη αναμένεται να λειτουργήσει και σαν κανάλι πλήρους «αποεθνικοποίησης» της Αμυνας και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων υπέρ της ευρωΝΑΤΟικής ιμπεριαλιστικής λογικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ελληνική συνεισφορά σε δυνάμεις και μέσα είναι δυσανάλογα μεγάλη. Ενα μέρος από τα πλέον σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι πλέον στη διάθεση του ευρωστρατού. Και όλα τα πληρώνει ο λαός.