Αστυνομικό τμήμα θυμίζει η είσοδος του υπουργείου Οικονομίας, καθώς σε μόνιμη βάση υπάρχουν τέσσερις «σεκιουριτάδες» που πραγματοποιούν έλεγχο στοιχείων όσων μπαίνουν στο κτίριο. Είχε προηγηθεί η «θωράκιση» του εξωτερικού χώρου με την τοποθέτηση χοντρών λαμαρινών, ενώ έχει τοποθετηθεί και μηχανισμός ανίχνευσης από τον οποίο περνούν υποχρεωτικά όσοι εισέρχονται και εξέρχονται από το υπουργείο. Η εποχή της αθωότητας, όπου οι επισκέπτες του οικονομικού υπουργείου συναντούσαν μπροστά τους τον Ασημάκη, τον πρώην πρωταθλητή του κατς, άνθρωπο με χιούμορ και επί πολλά χρόνια θυρωρό του κτιρίου, μοιάζει με μακρινό παρελθόν.

Το ερώτημα που χρειάζεται να απαντηθεί είναι τι ώθησε την πολιτική ηγεσία να επιβάλει αυτό το κλίμα αστυνομοκρατίας. Μα, για να αντιμετωπίσουμε τους τρομοκράτες, θα μας απαντήσουν. Και ποιοι είναι οι τρομοκράτες; Τίποτα μασκοφόροι, μουσουλμανικής πιθανότατα προέλευσης, που απειλούν τις αξίες του δυτικού κόσμου, όπως ισχυρίζονται οι Αμερικανοί, ή όσοι αντιδρούν στην πολιτική της κυβέρνησης; Ας μην ξεχνάμε ότι στο υπουργείο Οικονομίας καταλήγουν πολλές διαδηλώσεις εργαζομένων, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Η αλήθεια είναι ότι οι σκληρές, αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας που ακολουθεί η κυβέρνηση, της έχουν δημιουργήσει αίσθημα ανασφάλειας. Οι συναναστροφές των κυβερνητικών στελεχών με επιχειρηματίες, οι ακριβές συνήθειες που έχουν αποκτήσει, η ενασχόλησή τους με ευχάριστα και επικερδή χρηματιστηριακά παιγνίδια, η πλήρης υιοθέτηση των αρχών της «ελεύθερης οικονομίας», η απομάκρυνση και αποξένωσή τους από τον εργαζόμενο άνθρωπο και τα προβλήματά του, τους έχουν κάνει καχύποπτους εναντίον όλων όσοι αντιδρούν στην πολιτική τους. Και πώς θα προστατευτούν από τον «εχθρό λαό», από όλους εκείνους που καθημερινά δοκιμάζονται και υποφέρουν από τους πολιτικούς υπηρέτες «ελεύθερης οικονομίας»; Μα, με την προσφυγή σε αστυνομικά μέτρα, με θωράκιση των κτιρίων, με μηχανήματα ανίχνευσης μεταλλικών αντικειμένων, με χαφιέδες και σεκιουριτάδες. Δημιουργούν με τις πολιτικές τους συνθήκες κοινωνικής ανασφάλειας και αβεβαιότητας και στη συνέχεια αναζητούν «ασφάλεια» στις δυνάμεις καταστολής.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί και στο παρελθόν. Και τους θυμίζουμε ότι το τέλος του έργου δεν είναι καθόλου ευχάριστο για εκείνους που με τη χρήση βίας καταδυνάστευαν τους λαούς τους. Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα της κρίσης. Και τότε οι διάφοροι πολιτικοί τυραννίσκοι ανακαλύπτουν ότι οι διάφοροι μηχανισμοί καταστολής, πίσω από τους οποίους θωρακίζονται, αποδεικνύονται ανίσχυροι μπροστά στις επιταγές της Ιστορίας.