«Η θυσία της Ηλέκτρας μάς έδειξε το δρόμο», γράφει η Ρόζα Ιμβριώτη, για την αγωνίστρια Ηλέκτρα Αποστόλου. Η προσφορά της στον αγώνα, η ίδια της η ζωή. Το Σάββατο 26 Ιούλη, συμπληρώνονται 59 χρόνια από θάνατο αυτής της ηρωικής γυναίκας, που από τα 13 της χρόνια αφιέρωσε την ύπαρξή της στο Κόμμα και τον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα. Μια γυναίκα - σύμβολο, παράδειγμα για όλες τις γενιές, παράδειγμα κομμουνίστριας, που βάζει το χρέος για την πατρίδα και το Κόμμα πάνω από όλα.

Ηταν εκείνη η μέρα, η 26η του Ιούλη, που έμελλε να πληρώσει το χρέος της στον αγώνα για την ελευθερία, με το αίμα της. Παρόλο που αντιστάθηκε στους χαφιέδες που την αναγνώρισαν στην οδό Αχαρνών, δεν κατάφερε να τους ξεφύγει. Την οδήγησαν στο ξενοδοχείο «Κρυστάλ», άνδρο των βασανιστών της Ειδικής Ασφάλειας, στην οδό Ελπίδος, για να γράψει τις ηρωικότερες σελίδες της ζωής της και να γίνει ένα ακόμα λαμπερό αστέρι στο πάνθεον των αγωνιστών.

Η τελευταία συζήτηση μιας τέτοιας γυναίκας, με τους βασανιστές της, δε θα μπορούσε να είναι διαφορετική, από την ακόλουθη, αφού, όπως έλεγε και η ίδια, «όταν περάσεις το κατώφλι της Ασφάλειας, τα ξεχνάς όλα, ακόμα και το όνομά σου»:

- Πώς σε λένε;

- Ελληνίδα.

- Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;

- Οι Ελληνες.

- Από πού παίρνεις εντολές;

- Από την πατρίδα.

Διαφορετικό δε θα μπορούσε να είναι και το αποτέλεσμα, από το πόρισμα του ιατροδικαστή, Πέτρου Τζαφέρη, που έκανε τη νεκροψία, στο καμένο και βασανισμένο πτώμα της. Αναφέρει χαρακτηριστικά, στο συμπέρασμά του για τα αίτια του θανάτου: «Επί του πτώματος βεβαιούνται κακώσεις, προκληθείσαι εκ μαστιγώσεως, ήτις εγένετο διά διαφόρων οργάνων (μαστιγίου, βουνεύρου, αλύσεως, πλεκτού σύρματος), άτινα έδρασαν αλλεπαλλήλως και βιαιότατα, ως και κακώσεις εξ απαιωρήσεως από των μασχαλών, επίσης εγκαύματα εν ζωή και μετά θάνατον γενόμενα. Ο θάνατος οφείλεται κυρίως εις τας κακώσεις καθ' όσον τα εγκαύματα είναι μικράς εκτάσεως».

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1912 η Ηλέκτρα Αποστόλου του Νικολάου και από το 1926, που οργανώθηκε στο ΚΚΕ, μέχρι το θάνατό της, το 1944, αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα προάσπισης των ιδανικών της. Μια ζωή πλήρης, αφού σε ό,τι έκανε είχε σαν κίνητρο την ελευθερία. Αγωνίστρια της ΟΚΝΕ, διηύθυνε την εφημερίδα «Νεολαία», αντιπροσώπευσε τις Ελληνίδες το 1935 στο πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Γυναικών στο Παρίσι, ενώ την ίδια χρονιά πήρε μέρος σαν εκπρόσωπος των Ελλήνων Κομμουνιστών, στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων στη Μόσχα. Το 1937, μπήκε στις φυλακές Αβέρωφ και το 1938, γέννησε την κόρη της Αγνή, στο Τμήμα Μεταγωγών Πειραιά, απ' όπου μεταφέρθηκε αμέσως μετά εξόριστη στην Ανάφη. Στις 9 Σεπτέμβρη του 1942, κατάφερε να δραπετεύσει από το Μεταγωγών και επέστρεψε στον αγώνα για την ελευθερία, μέχρι να τη δολοφονήσουν οι βασανιστές της την 26η Ιούλη, στο ξενοδοχείο «Κρυστάλ».

Αυτή ήταν - εν συντομία - η Ηλέκτρα Αποστόλου, η «σεσημασμένη κομμουνίστρια», με τον αριθμό 59.953. Θέλοντας να της αποδώσουν τον ελάχιστο φόρο τιμής, ο Δήμος Ηρακλείου, τα Παραρτήματα ΠΕΑΕΑ, ΠΟΑΕΑ, ΠΣΑΕΕΑ και η Επιτροπή Γυναικών της ΠΟΑΟ διοργανώνουν, σήμερα Παρασκευή, 25 Ιούλη, στις 7.30 μ.μ., εκδήλωση μνήμης, στο Πολιτιστικό Πολύκεντρο «Ηλέκτρα Αποστόλου», που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Κουντουριώτου και Νεότητος, στο Ν. Ηράκλειο (Η πρόσβαση γίνεται και με το λεωφορείο Α8 - Μαρούσι - Ν. Ιωνία - με αφετηρία στην οδό Στουρνάρη, κατεβαίνοντας στη στάση Ζεφύρου).