Ας μου επιτραπεί να έχω μιαν άλλη άποψη και μια διαφορετική εκτίμηση για τα τεκταινόμενα γύρω από τις «φωτιές» που άναψαν τώρα προεκλογικά οι διάφοροι επώνυμοι και ανώνυμοι.

Το σύστημα που λέγεται καπιταλιστικό, είτε αυτό εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ, είτε από τη ΝΔ ή τους παπάδες και τις παραθρησκευτικές οργανώσεις, είτε από τους Ανδρουλάκηδες ή Δαμανάκηδες και λοιπούς «...άκηδες», χτυπάνε στο ίδιο καρφί που λέγεται αντικομμουνισμός. Που λέγεται ακόμη, σύγχυση, αποπροσανατολισμός, τρομοκρατία, με άλλα λόγια να κάνουν το λαό μας να «μπουσουλάει» (περπατάει με τα τέσσερα).

Κι εκεί παίζεται το μεγάλο παιχνίδι. Οι καλοστημένες παγίδες, μια με το Χρηματιστήριο(ανέρχονται σε μισό εκατομμύριο οι χαμένοι), οι δικομματικοί καυγάδες(τάχα μου ποιος θυσιάζεται για το λαό), οι φιέστες και τα πανηγύρια, τα εγκαίνια με τις κορδέλες για έργα ανύπαρκτα του Λαλιώτη και Σία, οι βανδαλισμοί στα γήπεδα, οι δίκες και καταδίκες των αγροτών, των μαθητών κλπ και τώρα ο καυγάς για το «βιβλίο» του Ανδρουλάκη. Αυτό το σκοπό έχουν, να μας κάνουν να μπουσουλάμε! Θα το καταφέρουν; Να το μεγάλο ερώτημα.

Οσο για τον πολύ (;) Μίμη, σίγουρα θα τα οικονομήσει με το βιβλίο και σίγουρα θα πάρουν ποσοστά πολλοί από τους συν αυτώ και σίγουρα θα σωπάσουν όλοι αυτοί για τη δίωξη του «Ριζοσπάστη». Ο Χριστόδουλος, ο Ανδρουλάκης, που τόσο κόπτονται τάχα, για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Αυτή είναι η αλήθεια. Από κει και πέρα, ένας είναι ο δρόμος. Ο αγώνας, η πάλη, η πίστη, το πάλεμα και το μάτωμα «στα μαρμαρένια αλώνια».