Με άλλα λόγια, πίεση για «δημοκρατική μετάβαση στην Κούβα», διαμέσου της συνεχούς διογκούμενης διεθνούς πίεσης και ακόμη μεγαλύτερη και σθεναρή υποστήριξη προς τους Κουβανούς αντιφρονούντες. Μάλιστα, για την επίτευξη του στόχου, ήδη η αμερικανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει αποσπάσει 3 στελέχη της και τα απέστειλε στο Μαϊάμι(!) ώστε να διαβουλευτούν με τα ηγετικά στελέχη της κουβανο-αμερικανικής κοινότητας. Μιας κοινότητας που για δεκαετίες έχει εξαπολύσει εκατοντάδες, εάν όχι χιλιάδες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά του νησιού της Επανάστασης...

Τα μέλη αυτής της ειδικής αποστολής, ο Οτο Ράιχ, ειδικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου για τη Λατινική Αμερική, ο ειδικός του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Κούβα, Νταν Φισκ, και ο Αντόλφο Φράνκο, αναπληρωτής διαχειριστής του προγράμματος AID, το οποίο επιβλέπει το πρόγραμμα της Κούβας και στηρίζει τουλάχιστον 12 «οργανώσεις», τις οποίες προσπάθησαν να καταστήσουν το «Δούρειο Ιππο», (όπως αυτές των «ανεξάρτητων δημοσιογράφων» και τους «αυτόνομους υπέρμαχους της κοινωνίας των πολιτών») για την ανατροπή της κουβανικής Επανάστασης.

Στο μεταξύ, ο πολύ γνωστός και φυσικά όχι εξαιρετέος, Φρανκ Καλσόν, στέλεχος της «μαφίας» του Μαϊάμι -που έχει ηγηθεί πολλών τρομοκρατικών επιθέσεων κατά του νησιού της Επανάστασης, όπως στην περίπτωση παραβίασης του εθνικού χώρου της Κούβας με ιδιωτικά αεροσκάφη για δολιοφθορές, τα οποία τελικά μετά από πάμπολλες προειδοποιήσεις καταρρίφτηκαν από την αεροπορία της Κούβας- και επικεφαλής του «Κέντρου για μία Ελεύθερη Κούβα, δήλωσε πολύ απλά, ότι ολόθερμα στηρίζει το διορισμό του Ρότζερ Νοριέγκα. Ενός ανθρώπου που υπήρξε πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών και για περίοδο βοηθός του γερουσιαστή Τζέσε Χελμς, που αποτέλεσε ένα από τα κύρια μέλη του Κογκρέσου που εκπόνησε και τον περίφημο νόμο Χελμς - Μπάρτον, που ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο με την απόλυτη στήριξη (και την οικονομική) για πρόκληση ανατρεπτικών ενεργειών εντός της κουβανικής επικράτειας.

Ωστόσο, ο Καλσόν, εξέφρασε και μία σχετική δυσαρέσκεια που απορρέει από την ανυπομονησία του... τόνισε λοιπόν ότι έχει αμφιβολίες σχετικά με τη «γραφειοκρατική θέληση» του Νοριέγκα να εκπληρώσει επιτυχώς την πολιτική Μπους, και απαντώντας στο Νοριέγκα -που χαρακτήρισε «μεγάλη τραγωδία» ότι το ζήτημα της Κούβας αντιμετωπίζεται συνολικά «ως η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Κούβας και όχι τι συμβαίνει εντός»- διατύπωσε τις διαφωνίες σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του «κουβανικού καθεστώτος», που χρειάζεται τη λήψη ακόμη σκληρότερων μέτρων, τα οποία δεν αποφασίζει να λάβει η αμερικανική κυβέρνηση. Δηλαδή τι ακριβώς; Να κηρύξει τον πόλεμο; Ισως αυτό εννοεί ο Καλσόν, ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς ότι το εμπάργκο, οι απαγορεύσεις στις ταξιδιωτικές βίζες και όλα τα μέτρα παραμένουν ως έχουν, όπως τονίζουν όλοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι, «όσο δε σημειώνεται πρόοδος αναφορικά στον εκδημοκρατισμό της».

Το σχέδιο ανατροπής, ο Νοριέγκα παραδέχεται ότι ακόμη υπάρχουν προβλήματα αναφορικά στην εφαρμογή του, αφού η διεθνής κοινότητα παραμένει απρόθυμη να στηρίξει τα αμερικανικά σχέδια και έδωσε ως παράδειγμα τις ψηφοφορίες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, σχεδόν ομόφωνες με εξαίρεση τις ψήφους των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Κατά το Νοριέγκα ο στόχος των ΗΠΑ «στην έκφραση της αλληλεγγύης της προς τους αντιφρονούντες» θα είναι πολύ περισσότερο αποτελεσματική εάν έχει τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας και τόνισε ότι οι ευρωπαϊκές και οι κυβερνήσεις των χωρών της Λατινικής Αμερικής τους τελευταίους μήνες έχουν εκδηλώσει σημάδια στήριξης προς αυτή την προσέγγιση.

Ετσι, μάλλον σε αυτή την τακτική θα πρέπει να αποδοθούν οι ανησυχίες των ΗΠΑ για την υγεία των «κρατουμένων αντιφρονούντων». Μόλις τη Δευτέρα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξέφρασε τη «βαθιά ανησυχία» για την κακή κατάσταση της υγείας των φυλακισμένων Κουβανών αντιφρονούντων και κάλεσε τις αρχές της χώρας να διαθέσουν καλύτερη ιατροφαρμακευτική φροντίδα στους κρατουμένους. Ιδιαίτερη ανησυχία εξέφρασε το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών για την υγεία του πιο γνωστού αντιφρονούντα στην Κούβα, του 57χρονου ποιητή και δημοσιογράφου Ραούλ Ριβέρο Καστανιέδα, καθώς και του 62χρονου οικονομολόγου Οσκαρ Εσπινόσα Τσέπε, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί σε 20ετή κάθειρξη, καθώς η κατάστασή τους επιδεινώθηκε μετά τη φυλάκισή τους, στα πλαίσια της επιχείρησης εξάρθρωσης του δικτύου «των μισθοφόρων», όπως τους έχει χαρακτηρίσει η κουβανική κυβέρνηση.

Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Φίλιπ Ρίκερ δήλωσε αναίσχυντα: «η κουβανική κυβέρνηση φαίνεται πως υπερβάλλει εξαιρετικά στην απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων αυτών. Θα πρέπει αυθωρεί και παραχρήμα να σταματήσει αυτήν την πρακτική και, τουλάχιστον, να επιτρέψει σε μία κατάλληλη κι αξιόπιστη ανθρωπιστική οργάνωση, όπως είναι ο Ερυθρός Σταυρός ή οι "Γιατροί Χωρίς Σύνορα", να επιβλέψουν τη μεταχείριση των πολιτικών κρατουμένων»!

Οσο για το ίδιο το σχέδιο ανατροπής, σημεία - κλειδιά τουλάχιστον στα πρώτα στάδια και όπως τα σκιαγράφησε ο Νοριέγκα είναι: Να αναχαιτίσουν με ανάλογα αντίμετρα την προσπάθεια παρεμπόδισης που κάνουν οι κουβανικές αρχές, με ηλεκτρονικές παρεμβολές στις εκπομπές από τις ΗΠΑ, που στόχο έχουν την προπαγάνδα και την καθοδήγηση για ανατροπή.

Ενα ακόμη σημείο - κλειδί, η αύξηση της υποστήριξης προς τις «ανεξάρτητες βιβλιοθήκες» και τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παρά την εξάρθρωση του δικτύου, τον περασμένο Μάρτη και Απρίλη, «ώστε να μπορούν να πουν στον κόσμο τι συμβαίνει στο νησί».

«Οσο οι ΗΠΑ κάνουν λόγο για στήριξη της εσωτερικής αντιπολίτευσης τόσο περισσότερο υπονομεύουν την ίδια τη θέση τους, αφού παρουσιάζονται ως πράκτορες των ΗΠΑ» αντιτάσσει ο Αμερικανός διπλωμάτης Γουέιν Σμιθ και πρώην επικεφαλής του Γραφείου Αμερικανικών Συμφερόντων στην Αβάνα, επί κυβερνήσεως Κάρτερ.

Μπορεί να έχει κάποιο δίκιο, αλλά εντέχνως ξεχνά τον πιο σημαντικό παράγοντα. Τον κουβανικό λαό. Αυτόν που υπερασπίζεται και θα υπερασπίζεται την επανάσταση στην Κούβα, την ανεξαρτησία του, την κυριαρχία του, «μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους», όπως έχουν βροντοφωνάξει πολλάκις.