Στη Βρετανία οικονομικοί αναλυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την οικονομία από τον υπερδανεισμό των λαϊκών νοικοκυριών. Πιο συγκεκριμένα, το γεγονός ότι τα στεγαστικά και καταναλωτικά τραπεζικά δάνεια εκτιμιέται ότι έχουν ήδη δημιουργήσει υπερχρεωμένα νοικοκυριά σε συνδυασμό με τους φόβους παραπέρα επιβράδυνσης της ανάπτυξης και αύξησης της ανεργίας, αναγκάζουν τους ειδικούς να εκφράζουν τους φόβους για τις αρνητικές συνέπειες στην οικονομία από το ενδεχόμενο αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων των λαϊκών νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις τραπεζικές τους υποχρεώσεις. Ετσι ο Βρετανός οικονομολόγος της Τράπεζας της Αγγλίας Τσαρλς Μπιν επισήμανε, σε διάλεξή του στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, ότι το υπερβολικό χρέος των Βρετανών καταναλωτών μπορεί να πλήξει τις καταναλωτικές δαπάνες, αν αρχίσουν να χάνονται θέσεις εργασίας. Είπε δε ότι τα νοικοκυριά που έχουν περιουσιακά στοιχεία, ή έχουν ακόμη τη δυνατότητα να δανείζονται από τις τράπεζες, ίσως να μην περικόψουν τις καταναλωτικές τους δαπάνες, εφόσον δε θα μειωθούν τα έσοδά τους. Αλλά τα λαϊκά νοικοκυριά, που δε διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία και δεν μπορούν να δανειστούν, θα αναγκαστούν να μειώσουν τις καταναλωτικές τους δαπάνες, εφ' όσον μειωθούν τα εισοδήματά τους. Οι συνέπειες από τη μείωση της κατανάλωσης θα είναι αρνητικές για την οικονομία της Βρετανίας, σημείωσε, και θα είναι τόσο πιο αρνητικές, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των λαϊκών νοικοκυριών με μειωμένα εισοδήματα. Ολ' αυτά, δε, αν συνδυαστούν με τους φόβους αδυναμίας αποπληρωμής των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων των υπερδανεισμένων λαϊκών νοικοκυριών, τότε πραγματικά δημιουργείται μια κατάσταση που η οικονομική κρίση θα πλήξει τη βρετανική οικονομία.

Βεβαίως, για να παρουσιάζονται ανάλογες εκτιμήσεις και προειδοποιήσεις, έστω και σε ακαδημαϊκό επίπεδο, σημαίνει ότι οι φόβοι εδράζονται σε μια όχι ευοίωνη πραγματικότητα. Και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μια ακόμη καπιταλιστική οικονομία θα περάσει σε φάση κρίσης οι συνέπειες θα πέσουν βαριές στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών. Γεγονός που θα οξύνει ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές αντιθέσεις, αυξάνοντας και τις ταξικές ανισότητες και τη φτώχεια και εξαθλίωση.

Αλλωστε, πρόσφατα ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας έκανε ανάλογες προειδοποιήσεις, τονίζοντας ότι η Τράπεζα παρακολουθεί προσεκτικά τις εξελίξεις στο χρέος των λαϊκών νοικοκυριών. Και αυτό, γιατί η μείωση των επιτοκίων, η οποία βεβαίως συμβάλλει στην έξαρση του δανεισμού και τα βρετανικά επιτόκια εκτιμάται ότι είναι τα χαμηλότερα των τελευταίων 50 χρόνων, έχει συσσωρεύσει χρέη ρεκόρ σε καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Μόνο τον Ιούνη αυτά τα δάνεια έφτασαν στο ύψος των 10 δισεκατομμυρίων στερλινών. Μόνο που αυτή η κατάσταση εμφανίζεται σε περίοδο επιβράδυνσης των ρυθμών ανάπτυξης. Είναι ενδεικτικό ότι έγιναν αρκετές πτωχεύσεις επιχειρήσεων που σημαίνει ότι εργαζόμενοι έμειναν χωρίς δουλιά. Αυτή η τάση είναι που αναγκάζει τους Βρετανούς οικονομικούς αναλυτές να εκφράζουν και τους φόβους για αδυναμία αποπληρωμής των δανείων από τα λαϊκά νοικοκυριά.

Βεβαίως, αυτή η εξελισσόμενη πραγματικότητα, εξετάζεται από τη σκοπιά των ζημιών για τμήματα του κεφαλαίου, αφού η κρίση οδηγεί σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και ενός τμήματος των ιδιοκτητών μέσων παραγωγής. Αλλά η πραγματική καταστροφή απ' αυτό το ενδεχόμενο θα χτυπήσει την εργατική τάξη και τα λαϊκά νοικοκυριά. Για τα οποία οι ανάλογες εκτιμήσεις δεν ενδιαφέρονται για την τύχη τους, παρά μόνο εφόσον εξασφαλίζουν κέρδη για το κεφάλαιο. Αλλά αυτή η αντίφαση που ταλανίζει την οικονομία, να διαπιστωθεί μόνο μπορεί από τους αστούς οικονομολόγους και όχι να δοθεί συνταγή αντιμετώπισής της. Αυτή θα εξαλειφθεί με την εξάλειψη του καπιταλισμού που τη γεννά και την αναπαράγει, προκειμένου τα λαϊκά νοικοκυριά να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους με τη δουλιά τους, χωρίς δανεισμό, χωρίς τους κινδύνους ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης.