Οι κυβερνητικές εξαγγελίες υπηρετούν την αγορά | ΠΑΙΔΕΙΑ

ΠΑΙΔΕΙΑ

Οι κυβερνητικές εξαγγελίες υπηρετούν την αγορά

Από τη διαδήλωση«υποδοχής» των υπουργών Παιδείας της ΕΕ, το φετινό Μάρτη

Από την περιβόητη «Χάρτα Σύγκλισης» που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός δε θα μπορούσε να λείπει και ο ευαίσθητος χώρος της Παιδείας. Το καμουφλάζ εξωραϊσμού της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής γίνεται με εύηχους όρους, όπως «σύγχρονη ποιοτική Παιδεία πολλαπλών δεξιοτήτων», «ανάπτυξη καινοτομίας», «διάχυση των τεχνολογιών, πληροφορίας και επικοινωνίας», «ολοήμερο σχολείο», «ψηφιακή σύγκλιση» και άλλα βαρύγδουπα. Ολα αυτά τη στιγμή που η λαϊκή οικογένεια χρυσοπληρώνει την εκπαίδευση των παιδιών της, με ένα σωρό δραστηριότητες (γλώσσες, μουσική, χορός, αθλητισμός) και φυσικά με τη φροντιστηριοποίηση του λυκείου και μετέπειτα το κόστος της φοιτητικής ζωής.

Αν δούμε τις εξαγγελίες, διαπιστώνουμε ότι γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί η πραγματικότητα της υποταγής της Παιδείας στις ανάγκες της αγοράς, του κεφαλαίου, και να προβληθούν αποσπασματικά μέτρα που δε θίγουν την ουσία αυτής της κατεύθυνσης.

Πιο συγκεκριμένα, η κυβέρνηση εξήγγειλε:

1. Το λεγόμενο ολοήμερο σχολείο, που έρχεται να καλύψει υπαρκτές ανάγκες για τους εργαζόμενους γονείς. Φυσικά, όσο ξεχαρβαλώνονται οι εργασιακές σχέσεις, τόσο δημιουργούνται μεγαλύτερες δυσκολίες εναρμόνισης των ωραρίων δουλιάς με αυτά του σχολείου. Φέτος εξαγγέλθηκε η λειτουργία 5.500 ολοήμερων τμημάτων, μετά την πιλοτική λειτουργία του θεσμού, ωστόσο η μέχρι τώρα εμπειρία δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού που είναι ωρομίσθιοι, ενώ τα ζητήματα διατροφής καλύπτονται από ένα φούρνο μικροκυμάτων και ένα ψυγείο. Επίσης υπάρχουν και σοβαρές ενστάσεις από παιδαγωγικής άποψης, όταν δεν υπάρχει ενιαίο πρόγραμμα σε όλα τα σχολεία και πολλές φορές ο γονιός καλείται να πληρώσει τα σπασμένα.

2. Εξαγγέλλει επίσης το «σχολείο ελεύθερης επιλογής», στα λεγόμενα ολοήμερα γυμνάσια και του «ανοιχτού σχολείου», όπου δίνει τη δυνατότητα σύνδεσης του σχολείου και με ιδιωτικούς φορείς. Που στα πλαίσια των λεγόμενων προγραμμάτων «ελεύθερης επιλογής» (πολιτιστικές, αθλητικές και άλλες δραστηριότητες) θα μπορούν να υποβάλλουν τις δικές τους προτάσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για το πέρασμα τέτοιων τομέων του σχολείου στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την προώθηση της κατηγοριοποίησης των σχολείων, που έτσι κι αλλιώς προωθείται, σε συνδυασμό με τη λεγόμενη διαδικασία της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και του εκπαιδευτικού έργου. Είναι άλλη μια απόδειξη της διαδικασίας καθυπόταξης της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς.

3. Μείωση της σχολικής διαρροής από το 6% που υποτίθεται είναι σήμερα στο 4% το 2008 και 1,5% 2010. Φυσικά, το γεγονός ότι η διαρροή από το Λύκειο σχεδόν πενταπλασιάστηκε στα χρόνια της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ανησυχεί την κυβέρνηση. Ωστόσο, η δήθεν έγνοια της είναι υποκριτική, αφού με την καθιέρωση του διπλού δικτύου Λύκειο - ΤΕΕ ουσιαστικά σπρώχνει σημαντικό αριθμό μαθητών στα υποδεέστερα ΤΕΕ της ψευτοκατάρτισης. Ο συγκεκριμένος στόχος, με δεδομένες τις αντιδραστικές εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, εξυπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς, όπου η έμφαση δίνεται στην κατάρτιση για παραγωγή σύγχρονων απασχολήσιμων εργαζόμενων νέων, πράγμα που παρουσιάζεται ως εκπαίδευση (γι' αυτό και το στοιχείο του 6% που θέλει να εμφανίζει ως σχολική διαρροή η κυβέρνηση).

4. Από κοντά έρχεται και η εξαγγελία ότι μέχρι το 2008 οι δημόσιες δαπάνες για την Παιδεία θα ανέλθουν στο 5% του ΑΕΠ, που ο Κ. Σημίτης παρουσίασε ως «μέρισμα ειρήνης» (γιατί θα προέλθει δήθεν από την περικοπή των αμυντικών δαπανών). Ωστόσο, όταν είναι δεδομένη η χρόνια υποχρηματοδότηση της Παιδείας, όταν η συντήρηση των σχολείων έχει μεταφερθεί ως αρμοδιότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση χωρίς αντίστοιχους πόρους, όταν το πρόβλημα της διπλοβάρδιας εξακολουθεί να υφίσταται οξυμένο στα μεγάλα αστικά κέντρα και όταν υπάρχουν σημαντικές ανάγκες σε προσωπικό (που η κυβέρνηση δε διορίζει, αλλά προτιμάει τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους), είναι βέβαιο ότι ακόμα και αν δοθεί το συγκεκριμένο κονδύλι, υπολείπεται τα μέγιστα από την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της εκπαίδευσης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

5. Αύξηση του αριθμού των αποφοίτων στα Μαθηματικά, Φυσικές Επιστήμες και Τεχνολογία στο 33% και αύξηση του αριθμού των γυναικών στους ίδιους τομείς. Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από την εφαρμογή των δεικτών που καθόρισε η συμφωνία της Λισαβόνας 2000, για να γίνει η Ευρωπαϊκή Ενωση ανταγωνιστικότερη οικονομία.

6. Ταυτόχρονα, ιδιαίτερη προβολή γίνεται στα ζητήματα που έχουν σχέση με το διαδίκτυο, τις νέες τεχνολογίες και την έρευνα. Εκεί προβλέπεται και η ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση επιχειρήσεων που θα συμμετέχουν στα προγράμματα.

Ολα αυτά τα μέτρα - εξαγγελίες εξυπηρετούν την καλύτερη αξιοποίηση της εκπαίδευσης στη διαδικασία αναπαραγωγής του συστήματος και δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες των νέων από τα λαϊκά στρώματα για μόρφωση. Η κατάσταση στην Παιδεία μπορεί να αλλάξει μόνο αν κατανοηθεί ότι ένα σχολείο αληθινής μόρφωσης δεν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα της ανεργίας, της ανέχειας και της υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων, γι' αυτό απαιτούνται ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και την οικονομία, απαιτείται άλλη εξουσία, εξουσία λαϊκή, προκειμένου να οργανωθεί η εκπαίδευση στην υπηρεσία του λαού.

Δ. Κ.