Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, μετά το αντικομμουνιστικό ξέσπασμα του πρωθυπουργού, δείχνει ένα στυγνό αντικομμουνισμό μέσω του ΥΠΕΞ Γ. Παπανδρέου, απαγορεύοντας την τοποθέτηση στην Αθήνα του Μνημείου των μαχητών του Κόκκινου Στρατού, των μαχητών που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα, πολεμώντας εναντίον των Γερμανών καταχτητών...

Οπως είναι γνωστό, ένας μεγάλος αριθμός μαχητών του Σοβιετικού Στρατού, που είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι από τους Γερμανούς, είχαν μεταφερθεί στην Ελλάδα. Μερικοί εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ και κάποιοι, μάλιστα, έχασαν τη ζωή τους, πολεμώντας πλάι στους ΕΛΑΣίτες στα βουνά της πατρίδας μας.

Η Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ) εδώ και πολλά χρόνια έχει ασχοληθεί με το θέμα αυτό και συγκέντρωσε σχετικά στοιχεία από τα παραρτήματά της σε όλη την Ελλάδα. Στη συνέχεια, ο συναγωνιστής μας Γιάννης Παπαϊωάννου, ο οποίος είχε την τύχη να πολεμήσει τους Γερμανούς σαν μαχητής του Κόκκινου Στρατού και έχει παρασημοφορηθεί από τις σοβιετικές κυβερνήσεις, επισκέφθηκε όλες τις περιοχές της πατρίδας μας και έχει καταγράψει 36 ονοματεπώνυμα και τόπο καταγωγής αξιωματικών και στρατιωτικών του Κόκκινου Στρατού, που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα.

Πιθανόν να υπάρχουν και άλλοι, που, όμως, τα ονόματά τους δεν έγιναν γνωστά. Ο σχετικός κατάλογος των ονομάτων έχει υποβληθεί και στη ρωσική πρεσβεία της Αθήνας και με τη σχετική αίτηση στον υπουργό κ. Γ. Παπανδρέου για το στήσιμο του μνημείου.

Από Ρώσο γλύπτη φιλοτεχνήθηκε καλαίσθητο Μνημείο, αφιερωμένο στους Σοβιετικούς που σκοτώθηκαν στην Ελλάδα και βρίσκεται στη Μόσχα, με σκοπό να μεταφερθεί στην Αθήνα για να τοποθετηθεί στη θέση που είχε επιλεγεί. Υπενθυμίζουμε ότι ο δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο της Καλλιθέας έκαναν δεκτό το αίτημα, να τοποθετηθεί το Μνημείο στην περιοχή τους και συγκεκριμένα στη Λεωφόρο Συγγρού.

Για να τοποθετηθεί, όμως, το Μνημείο ήταν απαραίτητο να το εγκρίνει ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου. Ολοι πιστεύαμε ότι θα ήταν μια τυπική διαδικασία, που θα τελείωνε σε λίγες μέρες. Επί ενάμιση χρόνο δε δινόταν καμία απάντηση από το υπουργείο, ώσπου μετά από επιστολές διαμαρτυρίας της ΠΕΑΕΑ προς τον κ. Γ Παπανδρέου πήραμε τηλεφωνικώς την απάντηση από υπάλληλο του υπουργείου. Η απάντηση ήταν ότι ματαιώνεται οριστικά η ανέγερση του Μνημείου, διότι ο υπουργός δεν το εγκρίνει! Ζητήσαμε να μας δοθεί και γραπτώς η απάντηση, όπως έχουν υποχρέωση σαν Δημόσια Υπηρεσία, αλλά και αυτό δεν έγινε δεκτό...

Κι όμως... Πόσα και πόσα δεν έχουν γίνει για να θυμίζουν το πέρασμα των Αγγλων και των Γερμανών από τη χώρα μας, παρόλο που, και οι μεν και οι δε, πολέμησαν εναντίον των Ελλήνων και έχουν στείλει στον άλλο κόσμο χιλιάδες συμπατριώτες μας; Μεγάλα και καλλιμάρμαρα νεκροταφεία των Αγγλων και των συμμάχων τους της κοινοπολιτείας στο Καλαμάκι και των Γερμανών στο Διόνυσο με 9.905 τάφους. Στο Μάλεμε της Κρήτης νεκροταφείο με 4.465 τάφους Γερμανών στρατιωτών, που σκοτώθηκαν στις μάχες της Κρήτης με τα ονόματά τους και τις χρονολογίες γέννησης και θανάτου τους. Το Μνημείο των σκοτωμένων Γερμανών αλεξιπτωτιστών στα Χανιά, που οι Κρητικοί το αποκαλούν «Το κακό πουλί». Το Μνημείο των Νεοζηλανδών στην Αθήνα και άλλα πολλά. Και ας μην ξεχνάμε και το μισητό άγαλμα του Τρούμαν.

Μόνο για τους Σοβιετικούς δεν υπάρχει τόπος, αν και ήταν φίλοι και όχι εχθροί του ελληνικού λαού. Ετσι, όπως δε βρέθηκε ένα κομμάτι της ελληνικής γης να φιλοξενήσει τους χιλιάδες ΕΛΑΣίτες που τα κόκαλά τους είναι σκορπισμένα σε όλα τα βουνά και τους κάμπους της πατρίδας μας. Η κυβέρνηση Σημίτη φαίνεται ότι αισθάνεται απέχθεια προς κάθε τι που θυμίζει την Εθνική Αντίσταση και μόνον έτσι μπορεί να εξηγηθεί το ότι δε θέλει να τιμηθεί η μνήμη των νεκρών Σοβιετικών.

Αλλά κάτι παρόμοιο δε συμβαίνει και με το Μνημείο στη μνήμη των 850 αγωνιστών κομμουνιστών, που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής; Το Μνημείο αυτό παραμένει, επί χρόνια, ακουμπισμένο σε μια μάντρα, τυλιγμένο σε νάιλον και δεν τοποθετείται στη θέση για την οποία προορίζεται, δηλαδή στην είσοδο του Σκοπευτηρίου. Κι αυτό γιατί δεν το επιτρέπει η «Σκοπευτική Εταιρεία», μια ιδιωτική εταιρία...

Η «Σκοπευτική Εταιρεία» ισχυρίζεται ότι είναι ιδιοκτήτρια του χώρου των εκτελέσεων. Αλλά κι αυτό αν συμβαίνει, η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει απαλλοτριώσει αυτό το κομμάτι της γης, που έχει καθαγιαστεί με το αίμα εκατοντάδων πατριωτών. Ασφαλώς, αν επρόκειτο για κάποιο οικόπεδο, που θα εμπόδιζε τις κινήσεις των επισκεπτών της Ολυμπιάδας 2004, θα είχε ρυθμιστεί σε λίγα εικοσιτετράωρα.

Η ευθύνη γι' αυτήν την αθλιότητα βαρύνει όλους αυτούς που κυβερνήσανε τον τόπο μας τα 59 χρόνια που πέρασαν από την απελευθέρωση μέχρι σήμερα. Και η κυβέρνηση του Σημίτη ξεπέρασε κάθε όριο, όταν οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης μαζί με τον δήμαρχο, τότε, της Καισαριανής Γ. Κατημερτζή αποπειράθηκαν μόνοι τους να τοποθετήσουν το Μνημείο. Η κυβέρνηση Σημίτη έστειλε εκατοντάδες ροπαλοφόρους των ΜΑΤ με κράνη, με μάσκες και καπνογόνα και ματαίωσαν αυτήν την προσπάθεια.

Υστερα απ' όλα αυτά, είναι φανερό ότι οι επισκέψεις του πρωθυπουργού και των υπουργών του στις Κορυσχάδες, στη Βίνιανη και σε άλλα ιστορικά ανταρτοχώρια και η επίσκεψή τους στη Μακρόνησο, που συνοδεύτηκε με θρήνους γι' αυτούς που έχουν βασανιστεί ή έχουν πεθάνει εκεί, δεν είναι παρά μια σκέτη υποκρισία και μια φτηνή και κακόγουστη προεκλογική προπαγάνδα.