Δημήτρης Μάνος (πρώην συνεργάτης σου από τη Σουηδία). Με την ευκαιρία των πωλήσεων της ΕΥΔΑΠ, της ΔΕΗ, των Κρατικών Τραπεζών κλπ., θα έπρεπε εσύ (η μόνη μας ελπίδα) να γράψεις και να εξηγήσεις - θυμίσεις: Τι ήταν παλιότερα η ΠΑΟΥΕΡ (στο ηλεκτρικό), η ΟΎΛΕΝ (στο νερό), ο Ανδρεάδης (στις τράπεζες) κλπ. κλπ... Γιατί κρατικοποιήθηκαν, και από ποια... σοσιαλιστική(!!!) κυβέρνηση ή ποιους... σοσιαλμανείς. Και να προβλέψεις, επίσης, πότε θα (ξανα)κρατικοποιηθούν αυτές οι επιχειρήσεις που δίνονται τώρα στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο. Φοβάμαι ότι τα κόλπα του μεγάλου κεφαλαίου επαναλαμβάνονται όταν οι νέοι ξεχνούν τα παλιά.

Κωνσταντίνος Φραγκίδης: Το να είναι οι πολίτες μισοί - μισοί σε δύο κόμματα στη Βουλή δεν είναι ούτε λογικό ούτε ανθρώπινο. Πρέπει να υπάρχουν πολλά κόμματα, μικρότερα ή μεγαλύτερα για όφελος της δημοκρατίας. Ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να καθιερωθεί η απλή, ανόθευτη, άδολη αναλογική σαν πάγιο εκλογικό σύστημα, χωρίς εμπόδια προεκλογικής ή μετεκλογικής συνεργασίας ή συνασπισμού κομμάτων και με κατάργηση του κατώτατου ποσοστού εισόδου στη Βουλή. Η πολυφωνία και ο διάλογος είναι το θεμέλιο και η πεμπτουσία της Δημοκρατίας και αυτήν πρέπει να επιδιώξουμε με την καθιέρωση της απλής αναλογικής που είναι το λογικότερο, το τιμιότερο και δικαιότερο εκλογικό σύστημα με το οποίο θα αντιπροσωπεύονται στη Βουλή, όσο είναι δυνατόν, όλες οι απόψεις της κοινωνίας.

Βασιλική Γκουντέλα: Γεφύρι γίνομαι παιδί μου, μπες από κάτω/ να μη σε βρουν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ./ Τα όπλα δεν έχουνε μάτια κι αυτιά/ μα έχουν για στόχο ανθρώπινα κορμιά.

Είπανε θα χτυπήσουν αποθήκες με όπλα/ μα βαράνε όπου βρουν, μας αλλάζουν τα φώτα/ με ένα συγνώμη καθαρίζουν ευθύς/ να απ' τους νεκρούς δε γυρίζει κανείς.

Τεράστια μάτια, με απορία κοιτάνε./ Αλλος ο στόχος και αλλού βαράνε./ Κρύψου παιδί μου, το θέλω να ζήσεις/ κι όλα όσα δεις να μην λησμονήσεις.

Εσείς παιδιά στης ζωής την πορεία/ να πείτε την αλήθεια για την Ιστορία./ Στις σελίδες των βιβλίων η αλήθεια γραπτή/ να λέει αυτό το κάνω, να μην ξανασυμβεί.