Υπό τον ενιαίο τίτλο «Κατά λάθος πρόβες», στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ο Βασίλης Παπαβασιλείου ανέβασε τα μονόπρακτα έργα «Ο αυτοσχεδιασμός των Βερσαλλιών» του Μολιέρου, σε μετάφραση Λουίζας Μητσάκου και «Οι καλόπιστοι θεατρίνοι» του Μαριβώ, σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου. Συνεργάτες του σκηνοθετικού εγχειρήματος ήταν ο Πλάτων Μαυρομούστακος (θεατρολογική συνεργασία), η Ιουλία Ιατρίδη (σχεδίασε το λιτό, ευμετάβλητο σκηνικό χώρο και τα παραπέμποντα στην εποχή του κάθε έργου κοστούμια), ο Νίκος Κυπουργός (η εύφορη και χιουμοριστική μουσική του ήταν από τα καλύτερα στοιχεία της παράστασης), ο Αντώνης Παναγιωτόπουλος (φωτισμοί). Και τα δύο έργα συνιστούν θέατρο μέσα στο θέατρο.

Και τα δύο - και μυθοπλαστικά και ουσιαστικά - όχι μόνον αφορούν στους ανθρώπους του θεάτρου, αλλά και αποκαλύπτουν τις μεταξύ τους σχέσεις, τις συνθήκες της δουλιάς τους, την εξάρτηση και υποταγή των ηθοποιών στην «εξουσία» του επικεφαλής του θιάσου, αλλά και την εξάρτηση και υποταγή του τελευταίου στην εξουσία του βασιλιά ή των αριστοκρατών, τους οποίους εντέλλεται να διασκεδάσει, και μάλιστα όποτε και όπου σ' αυτούς κάνει κέφι. Ακόμα και άρον - άρον, με έναν αυτοσχέδιο και απροβάριστο μύθο. Στο μολιερικό έργο, με πρωταγωνιστικό πρόσωπο τον Μολιέρο (συγγραφέας, θιασάρχης, σκηνοθέτης, πρωταγωνιστής των έργων του), ο θίασος, στο παραπέντε της παράστασης ενώπιον του βασιλιά, με μυθοπλαστικά και ερμηνευτικά «δάνεια» από άλλα έργα, προσπαθεί να αυτοσχεδιάσει ένα έργο και μια παράσταση, η οποία τελικώς ματαιώνεται. Στους «Καλόπιστους θεατρίνους», ο σκηνοθέτης -πρωταγωνιστής Μερλέν, στήνει μια αυτοσχέδια, επίσης, παράσταση, μια ερωτική κωμωδία, με «ήρωες» πρόσωπα του οικιακού περιβάλλοντος μιας αρχόντισσας.

Καθώς ο Β. Παπαβασιλείου έχει στο ενεργητικό του δυο σπουδαίες παραστάσεις με το έργο «Ζουβέ - Ελβίρα» και την «Ελένη» του Ρίτσου, με αισθητικό «πυρήνα» τη σκηνική προετοιμασία ενός έργου, οι προσδοκίες για την παράσταση αυτή ήταν μεγάλες. Τι συνέβη και το σκηνικό αποτέλεσμα ήταν μακράν των προσδοκιών, δημιουργώντας την εντύπωση μιας παράστασης βιαστικής, επιφανειακά δουλεμένης και νευρικής, γεγονός που παγώνει το κωμικό στοιχείο και αντανακλάται έντονα στην ερμηνεία του άξιου ηθοποιού Νίκου Καραθάνου, ο οποίος επωμίστηκε και τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, καταφεύγοντας σε ευκολίες του, χωρίς να καταφέρει, έστω και λίγο, να τους διαφοροποιήσει υποκριτικά; Αναφέρουμε όμως τις αξιόλογες ερμηνευτικές επιδόσεις - σε μικρούς ρόλους - των Γιώργου Γιαννακάκου, Αθηνάς Μαξίμου, Βασίλη Χαλακατεβάκη, Ελένης Κοκκίδου, Βερόνικας Ηλιοπούλου, Αναστασίας Γκολέμα, Ιωάννας Μαυρέα.