Χωρίς αμφιβολία ο καλύτερος κράχτης της πραμάτειας των τραπεζών, είναι οι κυβερνήσεις με την αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν. Αδιάψευστο μάρτυρα αποτελεί και το γεγονός ότι χρόνο με το χρόνο τα διάφορα ποικιλώνυμα καταναλωτικά δάνεια αυξάνονται με ασύλληπτους ρυθμούς. Το γεγονός αυτό έχει την εξήγησή του: Εδράζεται στην πολύχρονη πολιτική λιτότητας, στο γεγονός ότι ο μισθός και η σύνταξη δεν επαρκεί να καλύψει ούτε καν τις καθημερινές ανάγκες διαβίωσης ούτε καν τα απολύτως απαραίτητα. Οφείλεται, επίσης, σε συγκεκριμένα μέτρα που πήρε φέτος το καλοκαίρι η κυβέρνηση, καταργώντας το όριο δανεισμού που ίσχυε στα καταναλωτικά δάνεια. Αυτή την πολιτική εκμεταλλεύονται οι τραπεζίτες. Ιδιαίτερα σε περιόδους εορτών, όταν οι ανάγκες της λαϊκής οικογένειας περισσεύουν και ο λεγόμενος 13ος μισθός είναι σταγόνα στο ωκεανό.

Δεν είναι τυχαίο ότι τις μέρες αυτές οι τραπεζίτες μας βομβαρδίζουν με πλήθος διαφημίσεων. Ολοι τους έχουν να προσφέρουν τα καλύτερα, τα ανταγωνιστικότερα, τα χαμηλότερα επιτόκια της αγοράς. Το «κελεπούρι» περιλαμβάνει, υποτίθεται, και περιόδους χάριτος και άλλα ψευτοδωράκια προς άγραν πελατείας. Και όλα αυτά σε ιλουστρασιόν περιτύλιγμα εορταστικής συσκευασίας. Είναι τα περιβόητα «εορτοδάνεια» για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Την ίδια ακριβώς πραμάτεια στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς την περιέφεραν με την ονομασία «δάνεια σπουδών», το καλοκαίρι σαν «διακοποδάνεια» και πάει λέγοντας... Ανάλογα πάντα με την εποχή, την πελατεία και τις συγκεκριμένες καταναλωτικές ή άλλες ανάγκες της κάθε περιόδου. Και για να μην ξεχνιόμαστε όλο το χρόνο υπάρχει το ...κλασικό καταναλωτικό δάνειο, το οποίο στην ουσία δε διαφέρει σε τίποτα από τα προηγούμενα. Με αυτά και με κείνα συντηρείται η κατανάλωση. Ταυτόχρονα, οι τραπεζίτες καταφέρνουν και ξαφρίζουν τα λαϊκά εισοδήματα. Μεγεθύνουν την τοκογλυφία, συσσωρεύουν προκλητικά κέρδη, διασφαλίζουν το μέλλον τους υποθηκεύοντας και αφαιρώντας τα μελλοντικά εισοδήματα από τις λαϊκές τάξεις. Φέτος, όταν η επίσημη εισοδηματική πολιτική κινείται χαμηλότερα και από τον τιμάριθμό, οι τράπεζες πέτυχαν να αυξήσουν τα κέρδη σε ποσοστό περίπου 35%, δηλαδή δέκα και πλέον φορές πάνω από τον πληθωρισμό. Η αύξηση της μάζας των τραπεζικών κερδών είναι αποτέλεσμα, πρώτα και κύρια, της τοκογλυφικής πολιτικής σε βάρος των λαϊκών τάξεων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στήριξε και στηρίζει τη ληστεία με πολλούς τρόπους. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ειδικά φέτος, μπροστά στις γιορτές των Χριστουγέννων, τα λεγόμενα εορτοδάνεια έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Η εξέλιξη αυτή δεν τροφοδοτείται μόνον από την ακρίβεια και τη μείωση των πραγματικών εισοδημάτων για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Οφείλεται και σε πολύ συγκεκριμένα μέτρα που πήραν η κυβέρνηση και η ηγεσία της Τράπεζας Ελλάδας. Οι κυβερνώντες, φέτος το καλοκαίρι, φρόντισαν να φουσκώσουν τα πανιά του υπερδανεισμού, καταργώντας το ανώτατο όριο που ίσχυε στα καταναλωτικά δάνεια. Στην ουσία έδωσαν το ελεύθερο στις τράπεζες να δανείζουν πολύ μεγαλύτερα ποσά με βάση τραπεζικά κριτήρια. Οι κυβερνώντες ισχυρίστηκαν δημόσια ότι τάχα η «απελευθέρωση» δεν έφερε αύξηση του δανεισμού. Τα ίδια τα επίσημα στοιχεία έρχονται να τους διαψεύσουν. Οι ρυθμοί αύξησης στα δάνεια αυτά μετά την απελευθέρωση ξεπερνούν το 30% σε ετήσια βάση από 22% που βρίσκονταν πριν από την απελευθέρωση. Είναι, δηλαδή, ολοφάνερο ποιους ευνοεί και ποιους βλάπτει η εφαρμοζόμενη πολιτική.