Από πού να ξεκινήσουμε; Από την ανεργία; Αν με ρωτούσε κάποιος τι είναι η ανεργία θα απαντούσα: Στέρηση του δικαιώματος για ζωή. Ειδικότερα για τους νέους ανθρώπους. Νέοι εργασιακοί νόμοι δε μας πάνε απλά σε εργασιακό μεσαίωνα αλλά στη δουλοκτητική εποχή. Κοντολογίς, η ανεργία που δημιουργεί από μόνο του το καπιταλιστικό σύστημα, ως κοινωνικοπολιτική ιδεολογία θα μπορούσαμε να πούμε είναι φτιαχτή και κατευθυνόμενη.

Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις (Μάαστριχτ) σκοπό έχουν τον εκμαυλισμό συνειδήσεων και την περιθωριοποίηση του πιο ζωντανού δυναμικού του τόπου μας, που είναι η νεολαία.

Αντίσταση λοιπόν, πρόταση ζωής του ΚΚΕ. Αντίσταση και καθημερινός αγώνας να μην απεμποληθούν δικαιώματα των εργαζομένων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα.

Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση (Σιούφας - Ρέππας) είναι δείγμα γραφής του τι πρόκειται να ακολουθήσει για τον εργαζόμενο.

Η ιδιωτικοποίηση της Υγείας είναι ένα άλλο στοιχείο της πρακτικής των δύο μεγάλων κομμάτων. Η λογική, επενδύσεις με μόνο το κέρδος σαν άξονα αναφοράς, δεν αφορά στο αυτονόητο δικαίωμα για μια αξιοπρεπή περίθαλψη και σεβασμό στη ζωή του ανθρώπου, που είναι υποχρέωση του κράτους.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι προτάσεις τους για Παιδεία δύο ταχυτήτων, τόσο μέσα από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που τα ονόμασαν μη κερδοσκοπικά, όσο και από την πρόσφατη πρόταση του Γ. Παπανδρέου για σχολεία χωρίς ενιαίο αναλυτικό πρόγραμμα και προγράμματα σπουδών που θα διαμορφώνονται από γονείς, δασκάλους-καθηγητές, δήμους, γνωρίζοντας τις ανισότητες που επικρατούν από συνοικία σε συνοικία και από πόλη σε πόλη. Με αυτό τον τρόπο θα παρέχεται στα λαϊκά στρώματα γνώση χαμηλού επιπέδου.

Κάτι παρόμοιο όμως δε γίνεται με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ; Προσπάθεια δηλαδή ένταξής τους στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς.

Δεν είναι, ακόμη, συμπτωματικοί οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι τόσο στην περιοχή μας όσο και στην ευρύτερη περιοχή. Είναι αποτέλεσμα των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων με γνώμονα πάντα το κέρδος.

Να θυμηθούμε τον απροκάλυπτο πόλεμο απέναντι στη Γιουγκοσλαβία; Να θυμηθούμε την επέμβαση στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν αλλά και στην Κύπρο παλαιότερα, όπου πρόσφατα (τελευταίες εξελίξεις) πάνε να ξεπουλήσουν το νησί, με μια λύση που μόνο τα συμφέροντα του κυπριακού λαού δεν εξυπηρετεί;

Και οι δυο μονομάχοι, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να σιγοντάρουν, να προωθούν, να υπηρετούν τα συμφέροντα των πατρώνων τους, είτε αυτοί είναι η ΕΕ είτε οι ΗΠΑ.

Να θυμηθούμε ότι στον πόλεμο κατά του Ιράκ - και αυτός απρόκλητος... - η Ελλάδα ήταν η 4η χώρα που στήριξε την επίθεση των γερακιών του Πενταγώνου.

Ναι, με το ΚΚΕ σε μια κοινή προσπάθεια και αγώνα, ενισχύοντας τους αγωνιστικούς συνδυασμούς των ανθρώπων της εργασίας, των ανθρώπων που θέλουν να σκέφτονται, να αξιολογούν και να αποφασίζουν για την τύχη τους. Γιατί η πρόταση του ΚΚΕ, μέσα από το σύνθημα μέτωπο λαϊκό - λαϊκή εξουσία, δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να πείθει αυτόν το λαό να γίνει αφέντης στον τόπο του.