Σ' αυτούς που θέλουν να περιορίζουν την Ιστορία του τόπου από το '93 και δώθε, αναφέρεται ο επιστολογράφος μας Θόδωρος Λιλιακίδης από τους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης, και αναφέρεται σ' όλον τον αιώνα που πέρασε και στους πολιτικούς που κυβέρνησαν τη χώρα. Γράφει, ανάμεσα στα άλλα:

Η ζωή του «εθνάρχη» Λ. Βενιζέλου είναι συνδεμένη με τραγωδίες του λαού μας. Το 1919 έκανε την εκστρατεία στην Ουκρανία με εντολές των ξένων για να χτυπήσει τους Μπολσεβίκους. Στην τραγωδία της Μ. Ασίας μοιράστηκε τη «δόξα» με τον τότε βασιλιά Κωσταντίνο, κι ας λένε πως ήταν λάθος που έκανε τις εκλογές. Ετσι ήθελαν οι ξένοι να τελειώσει η εκστρατεία (για τα πετρέλαια της Μοσούλης) και αγκάλιασαν τον Κεμάλ οι «καλοί» μας σύμμαχοι. Αλλο δημοκρατικό του κατόρθωμα ήταν που ψήφισε το διαβόητο Ιδιώνυμο κι έβγαζε το ΚΚΕ εκτός νόμου. Αυτός είναι ο «εθνάρχης» τους...

Ο άλλος, ο «γέρος της Δημοκρατίας», ο Γ. Παπανδρέου (παππούς), πότε κληρονόμησε τον τίτλο; Οταν ματοκυλούσε, το Δεκέμβρη του '44, το λαό της Αθήνας σαν τσιράκι του Τσόρτσιλ ή όταν εξαπατούσε το λαό με τον ανένδοτο, την ώρα που μπαινόβγαινε στο παλάτι και ξεσκόνιζε τα παπούτσια των παλατιανών;

Αλλά και ο «εθνάρχης» Κων. Καραμανλής δεν ήρθε με τις ευλογίες του Πιουριφόι και του παλατιού και έκανε τις εκλογές της βίας και της νοθείας; Δεν έστειλε τα ελληνικά νιάτα μετανάστες; Ενώ σαν πρωθυπουργός χρεώθηκε τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη από το παρακράτος... Παρακάτω, έφυγε στο Παρίσι, όπου έζησε 10 χρόνια χωρίς να βγάλει άχνα για τη χούντα και μας ήρθε, ωστόσο, σαν σωτήρας.

Τέλος, ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου σαν αλεξιπτωτιστής από την Αμερική και με ψέματα κατάφερε να λεηλατήσει τα συνθήματα του ΚΚΕ και πλασαριζόμενος ως «σοσιαλιστής» εξαπάτησε αριστερούς αγωνιστές, μετατρέποντας πολλούς σε αυριανιστές.

Τώρα, έρχονται οι απόγονοι να μας σώσουν, εξαπατώντας τις μάζες για να κλέβουν την ψήφο τους. Ομως, αυτό κάπου τελειώνει, ας το έχουν υπόψη τους όλοι αυτοί. Η λαϊκή σοφία λέει πως «δεν μπορείς να εξαπατάς για πολύ τους πολλούς». Και «ο Καιρός έχει γυρίσματα...».