Β. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Στο ερώτημα αυτό δίνονται πολλές και διαφορετικές απαντήσεις. Οπως, η εκρηκτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, η αδυναμία των ΗΠΑ να εκμεταλλευτούν τα πετρελαϊκά αποθέματα του Ιράκ, η εντυπωσιακή ανάπτυξη της Κίνας που «διψάει» για πετρέλαιο, η μείωση της παραγωγής από τον Οργανισμό Πετρελαιοπαραγωγών Κρατών (ΟΠΕΚ)...

Ολες οι παραπάνω απαντήσεις μπορεί να έχουν ένα ψήγμα αλήθειας, όμως υπάρχουν πολλές «σκοτεινές» πλευρές στην υπόθεση αυτή, σε μια περίοδο όπου το πετρέλαιο, ο έλεγχος των κοιτασμάτων και των δρόμων της μεταφοράς του, αναδεικνύονται σε πρωταρχικό παράγοντα στις παγκόσμιες γεωστρατηγικές ανακατατάξεις.

Σε μια από τις αθέατες πλευρές της σύγχρονης πετρελαϊκής κρίσης αναφέρεται ο γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος, Μπομπ Γούντγουορντ, στο βιβλίο του «Σχέδιο επίθεσης», που αναφέρεται στην προετοιμασία της επιδρομής των ΗΠΑ στο Ιράκ.

Ο Γούντγουορντ αποκαλύπτει ότι υπάρχει μυστική συμφωνία μεταξύ του Λευκού Οίκου και της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας (1). Με τη συμφωνία αυτή, οι Σαουδάραβες πρίγκιπες δεσμεύονται για μια εντυπωσιακή αύξηση της παραγωγής πετρελαίου στα τέλη του καλοκαιριού. Η κίνηση αυτή θα έχει ως συνέπεια την απότομη πτώση των τιμών της βενζίνης και μεγάλης σειράς προϊόντων και υπηρεσιών, λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές και προς όφελος του Τζορτζ Μπους. Ο Γούντγουορντ παραθέτει στο βιβλίο του, υπόσχεση του πρίγκιπα Μπαντάρ, πρέσβη της Σαουδικής Αραβίας στις ΗΠΑ, ότι η χώρα του «θα τονώσει την αμερικανική οικονομία το φθινόπωρο»...

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η αποκάλυψη έγινε «σημαία» του υποψηφίου των Δημοκρατικών, Τζον Κέρι, στην προεκλογική του εκστρατεία. Ο Κέρι κατηγορεί τον Μπους ότι με τη «συμφωνία» προκαλεί σήμερα βαρύτατο κόστος όχι μόνο στην αμερικανική κοινωνία, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα που ανακύπτει από την παραπάνω υπόθεση είναι: Γιατί δεν επιδιώκει από τώρα ο Μπους μια μείωση της τιμής του πετρελαίου, ώστε να γλιτώσει και από τον κλοιό των προβλημάτων του, που πολλαπλασιάστηκαν με τις αποκαλύψεις για τα βασανιστήρια στο Ιράκ;

Η απάντηση βρίσκεται πιθανότατα στα κέρδη των μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών, οι οποίες είναι και οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες της προεκλογικής εκστρατείας του Μπους.

Η διατήρηση της τιμής του πετρελαίου για μεγάλο διάστημα σε επίπεδα υψηλότερα των 35 δολαρίων το βαρέλι, δίνει τεράστια κέρδη στις εταιρίες. Μια απ' αυτές, η Exxon Mobil, είδε τη μετοχή της να εκτοξεύεται στα 44,24 δολάρια και τη χρηματιστηριακή αξία να φθάνει στο αμύθητο ποσό των 287 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

Η Exxon υπολογίζει ότι τα φετινά της κέρδη θα ξεπεράσουν τα 23 δισ. δολάρια και θα εκθρονίσει τη General Electric από την πρώτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης με βάση την κεφαλαιοποίηση.

(1) Οικονομικός Ταχυδρόμος (13/5/2004).