Το φαύλο κύκλο της κακοδιοίκησης και της διαφθοράς που επικρατεί στη Δημόσια Διοίκηση, ως αντανάκλαση των κοινωνικών σχέσεων πάνω στις οποίες στηρίζεται ολόκληρο το κοινωνικό καθεστώς, επιβεβαίωσε ένας ακόμη ελεγκτικός κρατικός φορέας, ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Κ. Δαφέρμος, με την ετήσια έκθεσή του (2003) την οποία έδωσε χτες στη δημοσιότητα.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της έκθεσης, ο Γενικός Επιθεωρητής ανέλαβε μέσα στο 2003 να εξετάσει 386 υποθέσεις (73 ήταν εκτός αρμοδιότητάς του, 6 αφορούσαν αόριστες καταγγελίες). Από τις 307 υποθέσεις που τελικά ανέλαβε να ερευνήσει, για τις 132 έχει περαιωθεί η διερεύνηση, ενώ οι υπόλοιπες 175 διερευνώνται ακόμη.

Οι υποθέσεις κατανέμονται ως εξής: 109 αφορούν πολεοδομικές υποθέσεις (κυρίως αυθαίρετα), οι 49 φαινόμενα διαφθοράς και άλλες αξιόποινες πράξεις, 26 ενέργειες και παραλείψεις της διοίκησης, 25 τη δημόσια Υγεία, 18 τα Δημόσια Εργα (διαγωνισμοί, προμήθειες), 15 τα Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, 14 εργασιακές σχέσεις - προσλήψεις, 13 θέματα κοινωνικής πολιτικής και συντάξεων κλπ.

Παρουσιάζοντας την έκθεσή του ο Κ. Δαφέρμος σημείωσε ότι σημαντικές εστίες κακοδιοίκησης και διαφθοράς εντοπίζονται στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στις Πολεοδομίες, στις Εφορίες, στην υπηρεσίες του υπουργείου Συγκοινωνιών (έκδοση αδειών οδήγησης και ΚΤΕΟ), στα δημόσια έργα κλπ. Ως αντίδοτο στην αρνητική κατάσταση προέβαλε τρεις προϋποθέσεις: Την απλούστευση των διαδικασιών στη συναλλαγή του πολίτη με το κράτος, τη σωστή επιλογή του υπαλληλικού προσωπικού και την εκπαίδευση των πολιτών ώστε να μάθουν να μη συναλλάσσονται σε παράνομη βάση με τους δημοσίους υπαλλήλους. Βέβαια δε χρειαζόταν να δημιουργηθεί ο θεσμός του Γενικού Επιθεωρητή για να υπάρξουν τέτοιες διαπιστώσεις. Αυτές επαναλαμβάνονται συνεχώς από όλους τους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς και ποτέ δεν προκύπτει αποτέλεσμα που να αντιμετωπίζει την ουσία του προβλήματος που είναι οι κρατούσες κοινωνικές σχέσεις παραγωγής και διανομής.