Το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου, με συντονισμένες ενέργειες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη της ΝΔ και του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού, πέρασε στα χέρια της γερμανικής πολυεθνικής HDW. Οι ίδιες οι δυνάμεις του συμβιβασμού και της συναλλαγής (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) δεν κρύβουν, τουναντίον αποδέχονται, ότι έδωσαν μάχη γι' αυτήν ακριβώς την κατάληξη! Η HDW αγόρασε για 2 δισ. δρχ. περίπου το μεγαλύτερο ναυπηγείο. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πιστή στη φιλομονοπωλιακή της πολιτική, την προικοδότησε επιπλέον με αρκετά τρισεκατομμύρια δραχμές. Μόνο το πρόγραμμα των υποβρυχίων κοστίζει 1,3 δισ. ευρώ, χώρια τέσσερα σκάφη κανονιοφόρα, το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού τεσσάρων υποβρυχίων και το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού φρεγατών.

Ηδη ήταν σε εξέλιξη προγράμματα για κατασκευές τρένων, πολλών δισ. δραχμών. Εργα που εξασφάλιζαν κερδοφορία για 15 χρόνια περίπου. Ακόμα και τις αποζημιώσεις όλου του προσωπικού σε ειδικό λογαριασμό, τις φόρτωσαν στο κράτος για να τις πληρώσει ο λαός. Το ίδιο ισχύει και για τα 36 δισ. δραχμές που δόθηκαν για τη μείωση του προσωπικού και την «εξυγίανση»!

Σε αυτές τις εξελίξεις, η συμβολή του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού ήταν καθοριστική. Γεγονός που εκτιμήθηκε δεόντως από την πολυεθνική, η οποία και διόρισε τον επικεφαλής της ΠΑΣΚΕ στο ΔΣ της εταιρίας και αντιπρόεδρό της. Οπως, επίσης, και ένα μεγάλο αριθμό στελεχών της ΠΑΣΚΕ, σε εργοδοτικούς διευθυντικούς θώκους. Ο τότε επικεφαλής της ΔΑΚΕ έγινε μεγαλοεργολάβος στο ναυπηγείο!!!

Στα δύο χρόνια που η HDW έχει στα χέρια της το ναυπηγείο δεν έχει φέρει καμιά σοβαρή δουλιά. Ολη η δραστηριότητα είναι οι κρατικές παραγγελίες από το πολεμικό ναυτικό, ζεστό και σίγουρο χρήμα. Απεναντίας, περιουσιακά στοιχεία του ναυπηγείου έχουν εκποιηθεί.

Εχει νοικιάσει για 30 χρόνια πολλές εκατοντάδες στρέμματα γης για ιδιωτικό λιμάνι. Ο χώρος αυτός είναι για ναυπηγική δραστηριότητα και ένα μεγάλο μέρος του είναι από επιχωματώσεις.

Δουλιές των υποβρυχίων 45 δισ. ευρώ παραχωρούνται στη μητρική HDW στη Γερμανία. Οι κρατικές αναθέσεις για συμβάσεις τρένων δόθηκαν σε εταιρίες του εξωτερικού! Αρχικά είχαν αποφασίσει το κομμάτι των τρένων να γίνει ξεχωριστή εταιρία. Μετά, αλλάζοντας γνώμη, έφεραν την Siemens ως σύμβουλο με 20.000 ευρώ το μήνα μισθό ανά άτομο - αρκετά στελέχη ήρθαν - χωρίς βέβαια να προσφέρουν τίποτα το ουσιαστικό. Ετσι, τα 7 εκατομμύρια ευρώ ζημιές από τις καθυστερήσεις στην εκτέλεση των παραγγελιών, τα έφτασαν στα 90 εκατομμύρια ευρώ. Επιπλέον, πούλησαν και μια πλωτή δεξαμενή. Αυτά είναι τα έργα τους. Πρόκειται για μεγάλα σκάνδαλα και παρανομίες.

Σε όλη αυτή τη δραστηριότητα, ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός βουτήχτηκε μέχρι το λαιμό. Ποικιλοτρόπως συμμετείχε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Είναι συνένοχος. Σήμερα με πολιτικές αποφάσεις και αφού η HDW βρίσκεται σε οριακό σημείο, (απανωτά προγράμματα εξυγίανσης στη Γερμανία, περικοπές δικαιωμάτων και εκατοντάδες απολύσεις, και κάθε φορά σε βάρος των εργαζομένων) προχωράει σε συγχώνευση με την Tissen. Η Tissen δε θέλει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και αρχίζει ένας πόλεμος οικονομικών συμφερόντων με απρόβλεπτες συνέπειες. Στην Ελλάδα η HDW καταθέτει αγωγές, ζητώντας πανωπροίκι περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ, από το ελληνικό Δημόσιο. Η τράπεζα Πειραιώς που αγόρασε την ΕΤΒΑ, πωλήτρια του ναυπηγείου, καταθέτει άλλες 7 αγωγές εναντίον στελεχών της HDW για δυσφήμιση και άλλες κατηγορίες. Η Νομαρχία Αθηνών απειλεί με ανάκληση της λειτουργίας του ναυπηγείου εντός 2 μηνών, αν δε γίνει αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.

Μπροστά σε όλα αυτά, η πλειοψηφία του σωματείου συνεχίζει την υπεράσπιση της πολιτικής της ιδιωτικοποίησης και της ανατροπής των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αρνείται τη θέση για κρατικό έλεγχο του ναυπηγείου και περιορίζεται σε διεκδικήσεις για διορισμό νέου ΔΣ της εταιρίας!

Εξαντλείται στο χαρακτηρισμό του τωρινού ΔΣ σαν «οπερέτα», προσπαθώντας να αποκρύψει το γεγονός ότι κύριος υπεύθυνος είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που παραδίνει τα ναυπηγεία στους καπιταλιστές.

Το επιτελείο του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού «τρώει το βόδι και κάνει ότι πνίγεται στην ουρά!»

Με την τακτική αυτή, αξιοποιώντας το γεγονός της απόλυσης δύο διευθυντικών στελεχών (διευθυντής προσωπικού και οικονομικών) προχωράει σε κινητοποιήσεις με αποπροσανατολιστικά αιτήματα και ζητά: Απόσυρση των αγωγών. Να ξεκαθαρίσει ο νέος μέτοχος αν θέλει το ναυπηγείο. Επαναπρόσληψη των στελεχών που απολύθηκαν. Διορισμό νέου ΔΣ της εταιρίας.

Οι στόχοι και των δύο πλευρών είναι πλέον φανεροί. Η μεν HDW κάνει προσπάθεια να στήσει δικό της μηχανισμό, η δε ΠΑΣΚΕ να προστατέψει τα δικά της διευθυντικά στελέχη. Και σε αυτή την προσπάθεια επιδιώκουν τον εγκλωβισμό και τη χρησιμοποίηση των εργαζομένων.

Οι ταξικές δυνάμεις, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που δρουν μέσα από την «Εργοστασιακή Επιτροπή», από την αρχή άνοιξαν μέτωπο στην αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που χτυπούν το σύνολο των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αποκάλυψαν τις ευθύνες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ που είναι ευθυγραμμισμένες με αυτήν την αντεργατική πολιτική και στήριξαν, όλα αυτά τα χρόνια, τα σχέδια της πολυεθνικής για τον τεμαχισμό του ναυπηγείου και την εκποίηση της περιουσίας του.

Η «Εργοστασιακή Επιτροπή» κάλεσε τους εργαζόμενους σε κινητοποιήσεις: Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, να περάσει το ναυπηγείο κάτω από κρατική ιδιοκτησία και νόμιμη, σταθερή δουλιά με πλήρη, ουσιαστικά εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους του ναυπηγείου. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να δώσει προοπτική και στο ναυπηγείο και σε αυτούς.

Τα συμφέροντα των εργαζόμενων συνδέονται σήμερα με τον αγώνα για βαθιές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Μια εξουσία που θα είναι στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και θα παλεύει για οικονομική ανάπτυξη, με κριτήριο της ευημερία του λαού και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Σ' αυτή τη βάση, η ναυπηγική βιομηχανία, ιδιοκτησία - περιουσία του λαού, μπορεί να λειτουργήσει ενιαία με σχέδιο, σαν εργαλείο ανάπτυξης προς όφελος των εργαζομένων.

Πολύμορφες κινητοποιήσεις με σωστό προσανατολισμό, μέσα και έξω από τη μάντρα του εργοστασίου, με σχέδιο και κλιμάκωση που θα αντιπαρατίθενται στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και στις πολυεθνικές.

Το παιχνίδι στο ναυπηγείο Σκαραμαγκά χοντραίνει. Ο πόλεμος συμφερόντων είναι σε εξέλιξη. Η δουλιά 1.700 εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου και 1.000 ακόμα εκτάκτων κινδυνεύει. Δικαιώματα και κατακτήσεις που απέμειναν απειλούνται. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων δοκιμάστηκε και οδήγησε σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις. Η πλειοψηφία του σωματείου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) είναι συνυπεύθυνη, δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Συσπείρωση στην «Εργοστασιακή Επιτροπή», στο ΠΑΜΕ. Μαζικός απεγκλωβισμός από την κυρίαρχη πολιτική, ενίσχυση του ΚΚΕ και αλλαγή του συσχετισμού δύναμης. Αυτές είναι οι βασικές προϋποθέσεις, για να δυναμώσει και να πάει μπροστά ο αγώνας.